Dress and Bones ✔ (Zodiac Predators Series #1) [PUBLISHED UNDER POP-FICTION]

Chapter 17

Tulalang kinuskos ni Rona ang sarili.

Ilang araw na ba siyang nandito sa DSWD? Sa totoo lamang ay pangatlong araw pa lamang ngunit, pakiramdam niya ay limang taon na ang lumipas. Walang bumibisita sakaniya sapagkat kamag anak niya lamang ang pwedeng bumisita.

Wala na naman siyang kamag-anak, ano pang punto niyon?

Duda siya na may alam ang ina niya, kung malaman man nito ay paniguradong wala itong pakialam. Simula nang iwan siya nito sa kamay ng kaniyang ama at nagpakasasa sa pera ng lalaking pinakasamahan nito ay itinuring na niya itong patay.

Agad pumasok sa kaniyang isipan si Earl, ang nag-iisang lalaki para sakaniya. Magkahalong lungkot at sigla ang nararamdaman niya kada papasok ang lalaking iyon sa kaniyang isipan, malungkot na simula nang kwestyunin siya ay wala na siyang naging balita dito at masigla dahil nahanap na niya ang lalaking magmamahal sakaniya habang buhay.

Mali ang kaniyang ama, may tao pa rin na handa siyang tanggapin.

Iminuwestra ni Rona ang bimpong may sabon sa bandang dibdib, iniisip na kasabay niya si Earl maligo sa masikip na banyong kinalalagyan niya ngayon.

Lihim na lamang napapangisi si Rona kada maalala niya ang ginawa ni Earl para maipaghiganti siya mula sa Gobernador.

Nang makilala kung sino ang nasa trunk ng sasakyan, agad bumaling si Rona kay Gareth.

"Bakit ka naman niya gagawan ng masama?" takang tanong ni Rona.

Umiwas ng tingin si Gareth kay Rona."Matagal na akong may tinatagong pag-tingin saiyo. Napansin siguro niya."

"Eh siya nga ang tumapos sa relasyon namin," sabi ni Rona, sabay krus ng dalawang braso.

"Hindi mo alam ang takbo ng isip ng mga lalaki, Rona."

Lumuwag naman ang pagka-kakrus ng mga braso ng dalaga nang inilapit ni Gareth ang guwapo nitong mukha sakanya.

"Pinaglalaruan ng ibang lalaki ang mga babae, pero ine-expect nila na sa kanila ang loyalty ninyo hanggang sa mamatay kayo. Kagaya ng isang aso."

"Pero hindi ako aso."

"Kaya nga gaganti tayo sakanya," sabi ni Gareth, sabay turo sa walang malay na gobernador, "Dahil aso ang tingin niya saiyo."

Tumitig naman si Rona sa mga mata ni Gareth.

"Aso ba ang tingin mo saakin, Earl?"

Umangat naman ang isang sulok ng labi ni Gareth.

"Ang ganda mo namang aso."

Hindi alam ni Rona, pero nahawa siya sa ngiting iginawad sa kanya ni Earl. Ngayon pa lamang ay inaangkin na niya ang ngiting iyon. Walang sinuman ang may karapatang makakita noon.