Dress and Bones ✔ (Zodiac Predators Series #1) [PUBLISHED UNDER POP-FICTION]

Chapter 30

Parang may pumutok na baril sa pagitan namin ni Gareth.

Katulad ng inaasahan ko ay hindi man lang natinag ang postura niya.

Ang tanging maririnig lamang sa buong bahay ay ang hampas ng malakas na hangin sa bintana at ang tunog ng wall clock.

Kung kanina lang rin ay halos bumaliktad ang sikmura ko sa sobrang kaba na pumunta dito, ngayon naman ay hindi ko na malaman dahil magkahalong kaba at tapang ang nasa loob ko.

Sa unang pagkakataon ay nanalo ako sa titigan namin ni Gareth. Tumayo siya at naglakad sa isang sulok ng kanyang sala.

May itinaas siya na plastic na takip ng kung ano man na hindi ko mawari, ngunit nang lumaganap ang isang klasikong musika sa buong sala ay napagtanto kong isa iyong phonograph.

"Do you like the music, Isabella?"

Nanatili lamang akong nakatulala sa kanya.

Dumiretso si Gareth sa kusina.

"Matagal ko na napapansin na kahit nasa bahay ka ay naka pormal ka," pagbubukas ko ng tapika. "Ito ba ang isa sa mga sinasabi mong family values ng mom mo?"

Hindi siya sumagot.

Tumayo ako sa kinauupuan at sinundan si Gareth sa kusina. Naabutan ko siyang tumitingin sa kanyang ref.

"Pinag-mukha mo akong tanga kakahanap sa Maynila!" sigaw ko sa kanya."You knew all along? Pinaglaruan mo ako?"

Hindi pa rin siya sumagot at kumuha ng isang hotdog na hilaw pa. Napakunot ang noo ko habang pinapanood siyang balatan iyon.

Nang saktong haharap siya ay lumapit ako sa lagayan niya ng kutsilyo at kumuha ng isa. Napatigil siya nang itapat ko sa kanya ang hawak ko.

"Kilala mo na ako sa simula pa lang, tama? Aksidente ba talaga na nilapitan ako ng aso mo?"

Kumuha siya ng isang kawali na nakasabit. Napakunot ang noo ko nang isalang niya iyon sa kalan at nilagyan ng mantika.

"Gareth!"

Kasabay ng pag tawag ko sa pekeng pangalan niya ay ang pagbagsak niya ng hotdog sa kawali. Lumikha ito ng kaunting ingay dahil sa kulo ng mantika sa balat ng karne.

Nagbalak akong humakbang, pero nanginig ang tuhod ko.

Maya-maya ay pinatay na niya ang kalan at ginamit ang kanyang tinidor upang kunin ang niluto.

Tila naman naubos na ang natitira kong pasensya sa katawan.

"Pinatay mo ang Lolo ko, hindi ba?"

Nasubo na ni Gareth ang kanyang niluto pero natigilan siya sa sinabi ko. Iyon lang siguro ang tanging paraan para makuha ko ang atensyon niya.

Sa nobela pa lang na isinulat ni Lolo ay kitang-kita ang progreso niya.

Napalunok ako nang maisip ko ang isang posibilidad.