The Way I love You - COMPLETE

Chapter 9

Lawrance

"Good Morning Sir" wika ni gracella.

Kadadating niya lang ngayon sa bahay namin at basi sa nakikita ko sa mukha niya kulang ang tulog nito. Ano naman kaya ang ginawa niya buong magdamag.

"Anong good sa morning?"

Akala niya siguro nakakalimotan ko na ang sinabi niya sakin ka gabi. Maghintay ka lang dahil gagantihan talaga kita mamaya. Hindi man kang siya nag reply sa message ko. Pinagtri-tripan talaga ako ng babaeng ito at ang wala talaga siyang balak na e accept ako sa facebook. Bala siya kong ayaw niya hindi naman siya kawalan.

"Sir, you have many reason to smile today!"

"Then I don't care. Kumoha ka nga ng kapi ko."

"Sir Rance alam niyo naman na hindi yan ang trabaho ko."

"Hoy! Wag mong matawag tawag na Rance hindi tayo close."

"Akala ko ba yan ang pangalan mo. Diba Rance ang pangalan mo nong na sa bus tayo!"

"Bahala ka sa buhay mo!"

"Okay"

Umopo na siya sa harap ko habang tinitignan niya lang ako. Hindi ko na lang siya pinansin at nagpakuha na lang ako kay Manang Daylen ng kapi. Bakit ba kasi pagbabantay lang ang ginawa ni Mama bilang trabaho niya, ngayon hindi ko man lang siya mapagutosan.

"Sir ito na ang kapi niyo." wika ni Manang at nilapag na niya dalawang tasa ng kapi sa harap namin.

"Itong sayo." inabot kona sa kanya ang kapi niya para naman gumising siya.

"Thank you" wika niya.

Nagpacute lang siya sakin akala niya siguro na gagandahan ako sa mukha niya. Kong buhosan ko kaya siya ng kapi para ma laman niya ang hinahanap niya. Kong hindi lang sana siya maganda sisirain ko talaga ang mukha niya. Bakit ba kasi siya pa ang tumanggap ng trabahong ito. Ngayon hindi ko man lang magawa sa kanya ang lahat ng iniisip ko. Katulad ng buhosan siya ng harina tapus ihulog siya sa pool.

Tapus pakainin siya ng sili at painumin ng suka. Paano ba kasi ang lakas ng loob niya palibhasa kasi maganda. Pero na iinis pa rin ako sa kanya. Ininum ko na ang kapi at saktong may sasabihin sana ako sa kanya ng bigla niya inangat ang ulo niya at tinignan niya ako ng seryoso.

"Imagine, yung kapi mo matapang tapus ang umiinom parupok!" wika nito sabay tawa ng malakas.

Sinusubokan talaga ako ng babae ito. Ang lakas talaga ng loob niya asarin ako. Ano ba kasing problema nito sakin. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya habang wala emosyon ang mukha ko.

"Hoy! Ikaw anong alam mo sa lovelife ko!"

"Wala lang, nasabi ko lang naman yun dahil wala akong maisip na sabihin sayo. Hindi ko naman kasalanan na matamaan ka. Khot hort."

"Nanadya ka ba talaga! Anong khot hort ang pinagsasabi mo. Minumora mo ba ako!"

"Rance relax lang. Hindi kita minumora. Khot hort means sorry. Ako na nga ang nagso-sorry tapus ikaw patong galit."

"Malay ko ba kong ano ang pinagsasabi mo."

"Sayo na yan ayoko ng uminom. Ang tapang kasi masyado alam ko naman na hindi niya ako kayang ipaglaban."

"Hoy! Kapi lang ang iniinom mo wag kang magdrama dyan"

"Hindi naman ako ngadra-drama. Ubosin mo na ang kapi mo para ma kapagpahinga na ako."

Ngumiti lang ako sa kanya. Akala niya siguro ma ka kapagpanginga siya sakin. Sorry na lang siya dahil hindi siya na ka tulog. Baka siguro na puyat kakaisip sa gagawin ko sa kanya ngayon. Sino naman kasi ang hindi matatakot sa message ko. Bastard pala, ngayon tignan na lang natin kong saan aabot ang katapangan mo.

Pagkatapus kong uminon ng kapi pumasok na ako sa bahay at siya naman nakasunod kang sakin.

Pinaghintay ko mo na siya sa baba dahil nagbihis lang ako ng short. Ngayon isa sasama ko siya sa mall para naman hindi siya makatulog at ma pagod siya ng husto.

"Tara na, aalis tayo para naman hindi ka ma katulog" hinatak ko na ang kamay niya.

Hindi na siya nag reklamo at sumakay na siya sa sasakyan ko. Alam kong gusto mo ng matulog kaso hindi ako papayagan. Nagdrive na ako. Ngayon na katingin lang siya sakin na para bang gusto na niya akong patayin.

"Yes? Maysasabihin ka ba sa mukha mo?"

"Wala naman, saan mo ba ako dadalhin! Panira ka talaga matutulog pa naman ako!"

"Akala ml ba papayagan kita! Kaya nga sinama kita para ma wala ang antok mo!"

"Kainis ka talaga, saan mo naman ako dadalhin?"

"Sa motel, sabi ni Mama gumawa na daw tayo ng baby!"

Hindi ko na kang inaasahan bigla niya akong pinalo gamit ang bag niya. Sa subrang sakit muntik ko ng ma bangga ang sasakyan namin sa harap.

"Manyak ka talaga! Sana nga na bangga na lang tayo para mapagalitan ka ng mga magulang mo!"

"Hoy, kong tumahimik ka na lang kaya ang dal-dal mo!"

"Wag mokong tawaging hoy! May pangalan ako. Pagako na inis sayo tatadyakan talaga kita. Wala na akong paki kong ma bangga man tayo!"

"Whatevery nan dito na tayo. Kaya bumaba ka na dyan dahil marami pa tayong gagawin."

"Okay po!"

Lumabas na siya ng sasakyan. Pumasok na ako sa loob habang niya ay naka sunod lang sakin. Ngayon tignan na lang natin kong hindi mapapagod sa paglalakad. Buti nga dahil hito ang ginawa ko sayo.

Pumasok na kami sa isang store na puro mga damit. Hindi naman masyadong sikat ang brand nila pero ang gaganda ng damit nila lalo na ang mga polo. Bagay na bagay sakin.

"Miss may bago po ba dating na mga damit ka tulad nito?" pagtatanobg ko sa sales lady.

"Opo Sir nasa dulo. Marami po kaming bago ngayon"

"Sige po"

Naglakad na ako pa punta sa mga polo. Nang makarating na ako nan laki lang ang mga mata ko dahila ang ga-ganda ng mga design. Kinuha ko na ako ng limang polo at nilagay ito sa basket na dala ko. Hindi ko naman kasi mauutosan ang alalay ko.

"Bibilhin mo lahat ng yan? Hindi kaba namamahalan?"

"Grace, wala kang paki kong gumastos man ako ng malaki hindi mo naman pera ang ginagamit ko."

"Okay, ikaw bahal!"

"Pumili kana rin ng damit mo ako na ang magbabayad."

"Wag na baka pagtinanggap ko may kapalit agad."

"Bahala ka hindi kita pipikitin"

Naglibot libot na ako ay kinuha na agad ng mga nagustohan mo. Hindi ko alam kong paano ko susuotin ang lahat ng ito. Ang dami ko pa naman kasi mga damit na hindi ko na nagagamit.

Paglabas namin hindi ko magawang maka paglakad ng maayos ang bibigat kasi ng mga dala ko. Apat na lalagyan ng damit sa kanan at ganon rin sa kaliwa. Hindi man lang niga nagawa na tulongan ako. Ako kaya ang boss niya dapat lang na tulongan niya ako hindi yong titignan niya lang ako.

"Ibigay mo na saking apat dahil ako na ang magdadala para naman itigil mo na ang pagiisip mo sakin."

"Salamat at na isipan mo natin tulongan ako."

Kunuha na niya ang apat na bag sa kamay ko at siya na ang nagdala pa tungo sa parking area. Nang mailagay na namin ang lahat. Tinanong ko na siya kong saan kami kakain pero nanaliti lang itong tahimik.

"Hoy kinakausap kita sumagot ka! Saan tayo kakain!"

"Kahit saan, okay ka na ba sa sagot ko!"

"Okay, bahala ka paghindi mo na gustohan ang pagkain doon!"

"Wala akong paki."

Sumonod na siya sakin. Ngayon oras na para makakain ka ng sili. Tignan na lang natin kong hindi ka mamumula ang mukha niya  sa anghang namaya. Ganyan niya Gracella sisiguradohin kong sa paguwi mo sa bahay mamaya  tulog kana agad.

---