OYUN BOZAN✔ Final Oldu ( İnatçı Aşıklar Serisi 1 )

1. BÖLÜM " Yusuf ile Ahu "

Merhabalar dostlar

Aslında bu hikayeyi bir süre daha yayınlamayı düşünmüyordum ama bölüm yazmışken duramadım. Umarım bu hikayemide KAÇAK gibi beğenirsiniz. Yorum ve Voteleri unutmayalım lütfen! ve hikayeyle ilgili eleştirilerede her daim açığım. Hikayemiz Antakya'da geçiyor bu arada.

Medyada hikayemizin iki kahramanı Yusuf ve Ahu 

İYİ OKUMALAR :) 

----
1. Bölüm "Yusuf ile Ahu"

2014 ANTAKYA

Atının üstünde uçsuz bucaksız topraklarını izliyordu genç adam. Onca yıl Amerika'da Ekonomi eğitimi almış ve mesleğini İstanbul'da yapmaya karar vermişti ama babası hastalanıpta elden ayaktan düşecek duruma gelince mecburen hayallerinden feragat edip topraklarıyla ve Antakya'daki şirketiyle ilgilenmeye koyulmuştu. Antakya'da ve İskenderun'da iki ayrı oteli vardı arada oralarlada ilgileniyordu ama asıl işi şirketin işleriydi. Neyseki toprak işleriyle ilgilenen çiftliğin emektar ve sadık kahyası Sabri vardı da bir de onunla uğraşmak zorunda kalmıyordu genç adam. Aslında toprağını seviyordu memleketiydi burası, özüydü, vatanıydı onun. Dünyanın bir çok şehrine gitmiş, gezmişti ama burası başkaydı onun için. Burada doğmuştu ve yine burada ölmek istiyordu. Oda tıpkı rahmetli babası Asım bey gibi toprağına ve memleketine aşık modern gibi görünsede tam bir klasik adadolu erkeğiydi. Kadınlar onun bu farklı yanını seviyor kimisi hayranlıkla uzaktan süzerken kimisi daha yakından tanımak istiyordu. Kadınlarla arası iyiydi çoğunlukla kadınlara karşı nazik bir erkekti. Sert bir mizacı olsada kimse onun damarına basmadığı sürece köpürmezdi. Ama şu bir gerçekti ki istemediği biri ne kadar uğraşırsa uğraşsın isterse dünya güzeli olsun ona ulaşamazdı. O kadınları tavlamakta çokta çaba harcamaz çünkü kadınlar zaten ona kendiliğinden gelirdi. Öyle çapkın yada gecelerin adamı sayılmazdı gerçi ama çok uzun soluklu ilişkileri olduğuda söylenemezdi. Annesi, teyzesi ve hatta küçük yaramaz kız kardeşi bile bu durumdan şikayetçiydi doğrusu.

Anlamıyorlardı bir türlü annesi ve teyzesi. Bir soy tutturmuş gidiyorlardı. Tamam haklılardı kabul ediyordu lâkin işin aslı farklıydı. Günü geldiğinde elbet bir gün oda evlenecekti. Doğanın kanunu buydu. Doğ, büyü ve çoğal sonrasında ise ecel kapınızı çalıyordu. Fakat genç adamın kendi hayatıyla ilgili hayalleri sadece bir matematikten ibaret değildi ki sayılarla anılsın ailesinin çokluğu.  Oda her erkek gibi sadece ailesine, adına yaraşır bir kız aramıyordu ki? hayatının geri kalanını geçireceği kişiyi kendi seçmek ve dahası sevmek, sevilmek istiyordu. Oysa anne ve teyzesinin ona gösterdiği hatta tanıştırdığı  iyi aile kızları diye getirdikleri ya yakışıklı olduğu için, ya mevkisinden ve parasından dolayı istiyorlardı onu. Hiç birinin gözlerinde samimiyet yoktu. Vardıysa da genç adam o ışığı alamıyordu. Hiç biri gönlünün telini titretmiyordu. Atının gemini mahmuzladı ve tarlalara doğru yönlendirdi. Tarlada çalışan marabaların başındaki Rıza, Beyini görünce elindeki işi bırakıp ona doğru koşturdu önünde el pençe divan durarak.

"Hoş geldin Beyim buyur bir isteğin mi var?"

"İşler nasıl Rıza var mı bir sıkıntı?" 

"Yok beyim. Ne sıkıntımız olacak zaten sağ olsun Sabri abi ilgileniyor. Bu sene ekin bol maşallah harala gürele çalışıyoruz. Kimse kaytarmadan çalışıyoruz şükür"

"İşlerden haberim var Rıza. Onu sormadım. Var mı sizlerin bir isteği, şikayetiniz? Eksik gedik..."  Yusuf her ne kadar Kahya Sabri'den tarlalar ve işlerle ilgili bilgi alsa da, yine de içi rahat etsin diye arada kendi gelir yoklardı. Babasının sözleri hep kulağında küpe olmuştu.

Bak evladım toprak dediğimiz sadece şu yere bastığımız toprak değildir. Nasıl ki bir insan ta bebeklikten yetişene kadar bin bir badirelerden atlar büyür adam olursa bu toprakta bir bebekten farksızdır. Emek ister, sabır ister. Sen sabredeceksin emek vereceksin oda sana mükâfatını verecek. Ha sen yapmıyorsan, yapana emek vereceksin. İşçi dediğin iki maraba değildir sadece. Cebini dolu, gönlünü hoş edersen oda sana karşılığını misli ile verir. Sen patron onlar işçi diye sakın küçümseme oda sen de Allah'ın kulusunuz. Bunu sakın unutma evladım?