Psikoloğuma Aşık Oldum (B&B) (Düzenleniyor)

17 bölüm

YAZARDAN

Sevgi neydi? Nasıl yaranırdı? Peki aile sevgisi, o nasıl yaranırdı? Illa sevmek için kan bağımı olmalı?

Miraç anlamıştı kan bağına ihtiyacım olmadığın, sadece sevmek yeter hatta artardi bile.

Şuan Miraçın kucağında küçücük çocuk olarak sığınan Ayan ona aile duygusunu, kardeş hatta küçücük korunmaya muhtaç küçük kız kardeş duygusunu vermişti. Ayanın saçlarını öperek ""endişelenme geldim burdayim" dedi. Ayan burnunu çekerek başını Miraçın boynundan ayırarak  "birdaha habersiz koymayacaktın bana söz vermiştin" dedi gözlerindeki yaşları silmeye çalışarak. "Özür dilerim bu abinle karşılaştık konu konuyu açtığı için geciktim. Telefonumda sessizde kalmış" dedi yalan söylüyordu ama onlara hastahanede olduğunu söyleyemezdi.

Ayanın  gözleri Tunanin üzerine çıktığında, Tuna "doğru söylüyor küçük kız " dedi ama bir yandanda Miraça öldürücü bakışlar atıyordu. Ayan kucağından indikten sonra Aliye sarıldı, özlemişti onu kardeşinin yanında olmaması, o acıları yanlız çekmesi acısını ikiye katlamıştı. Annesi ona sarılıp "eşek sıpası birdaha ortadan kaybolma demedimmi sana, neden dinlemiyorsun beni?"dediğinde Miraç anlıyordu sesindeki hem kızgınlığı, hemde endişeyi. "Özür dilerim anne" dedi Miraç bilmeden yapmıştı ama yinede onları üzdüğü için kendisini suçlu hiss ediyordu. Tuna "anne derken?" Sorusuyla herkes ona bakmıştı Ali kendisini tutamayip kahkaha atdiginda herkes güldü.

"Hadi gel içeri oğlum yemek yemedik Miraçı  bekledik, sende otur sofraya anlat bakalım bütün gün ne konutunuzda bizi unuttunuz" dedi Damla hanım. "Olur vallaha bunun yüzünden bende sabahtan beri yemek yemedim" dediğinde Tuna, Miraç gözlerini Tunaya ne yapıyorsun deye bakdi. Tuna omzunu çekerek eve girdi.

Miraç telefonu eline alıp baktı  babası aramıştı nerdeyse 1 aydan sonra aramıştı.
"Anne babam aramış onu arayıp geleyim mi, yoksa yemekden sonramı arayayım?" Dedi. Annesi "oğlum babanı ara merak etmiştir seni, sabahtan beri beni kaçkere aradı Allah biliyor."dedi. Gülümsedim ilk defa babam beni aradığı için kendimi sahipsiz hiss etmiyordum.

Miraç

Telefonumu elime alıp babami aradım, ilk defa, bir kere çalan telefonu açmasına şaşırmıştım.

"Alo"

'Alo oğlum, nerdesin sen? Ne kadar merak etdim haberin varmı? Sana birdaha ortadan kaybolma demedimmi?'

Gülümsedim, beni merak etmişti.

"Eve geldim baba, merak etme iyiyim ben" dedim. Endişeli sesi hala varken nefesini verdi.

'Ah be oğlum'

Bana oğlum demişti.

'Bir gün beni, öldüreceksin. Iyisin dimi, yada dur ya ben gelip seni göreyim'
Hala inanamıyordum konuştuğum insan gercekden babammiydi.

"Baba senmisin bu?" Dedim şaşkınlıkla

'Geliyorum eşek herf' deyip suratıma kapattı. Babam geliyordu.

"Anne babam geliyor, babam" dedim mutfağa koşarak. "Gelsin birkerede ona dövdürcem seni bekle sen" dedi annem. "Noluyor ya biri banada anlatsın, bu teyzeye anne diyorsun ama senin annen başkası yani ben öyle biliyorum" dedi herkes gülerken "yemeyi ye sonra anlatırım yada babam geldiğinde anlarsın" dedim.

Kapı çaldığında Hayat ayağa kalkıp kapıya gittiğinde "yengem evine alışmaya başlamış" dedim Ali utanırken Ayan benimle beraber gülmeye başladı.
"Hoş geldiniz efendim" dedi Hayat. "Hoş buldum kızım" dedi babamın sesiydi.