Zawgyi
သုေရာင္ေန မနက္ေစာေစာစီးစီး သီခ်င္းေလး တေအးေအးညည္းၿပီး ျမဴးေနသည္။
မမက ေလၽွာက္လည္ဖို႔ ဒီေန႔လာေခၚမည္ဟု သူ႔ကိုေျပာထားေသာေၾကာင့္ ညကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ေတာ္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ မနက္က်ျပန္ေတာ့လည္း သူ႔တစ္သက္တြင္ တစ္ခါမွမႏိုးဖူးသည့္အခ်ိန္တြင္ ႏိုးလာသည္။
သုေရာင္ေနက ငယ္ငယ္ထဲက တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမိန္းကေလးျဖစ္၍ မိဘေတြက အစ္ကိုေတြထက္ ပိုၿပီး ဂရုစိုက္သည္။ အျပင္သြားလၽွင္လည္း မိဘေတြအစ္ကိုေတြနဲ႔ကလြဲရင္ သူ႔တစ္ေယာက္တည္း အျပင္မသြားဖူးပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလၽွာက္လည္ဖူးျခင္းလည္း မရွိခဲ့။
ဒီေန႔ေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူႏွင့္မမ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ သြားမည္ဆိုေတာ့ သုေရာင္ေန စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ အအိပ္မက္ေသာသူက ေစာေစာစီးစီးႏိုးေနၿပီး ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ အေမျဖစ္သူ ေဒၚေတးသံစဥ္ နံနက္စာျပင္တဲ့နားတြင္ ေယာင္လည္ေယာင္လည္ သြားလုပ္ေနသည္။
"သမီးငယ္ အေစာႀကီးမႏိုးစဖူး ဒီေန႔ေတာ့ ဝီရိယေတြ ေကာင္းေနပါ့လား"
"ဟဲဟဲ... ဒီေန႔ အျပင္ထြက္ရမွာဆိုေတာ့ သူ႔အလိုလို ႏိုးလာတာ"
"သိပါတယ္ရွင္ သိပါတယ္"
"ေမေမ့ ဘာေတြခ်က္ေနတာလဲ"
"သမီးအေဖေပါ့ ဆိတ္ပုဆိုးခ်က္ စားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ အေမကိုယ္တိုင္ ဝင္ခ်က္ေနတာ"
"ေအာ္ သားဖို႔ကေရာ"
"ကေလးအတြက္က ကိုက္လန္ေၾကာ္ေပးမယ္ ဒီကေလးက ဘယ္သူ႔သြားတူသလဲမသိပါဘူး အရြက္ႀကိဳက္တာ အသားငါးလည္း ဟုတ္တိပတ္တိမစားနဲ႔"
"မသိဘူးေလ သားမွမစားႏိုင္တာ"
"ဒါနဲ႔ ဆရာမေလးက ဘယ္ခ်ိန္လာေခၚမွာတဲ့လဲ"
"၉နာရီေလာက္ လာခဲ့မယ္တဲ့"
"အင္းခုမွ၇နာရီေလာက္ပဲရွိေသးတာ
လိုပါေသးတယ္ ေမေမ့နား ထိုင္ေနဦး"
BẠN ĐANG ĐỌC
It's Okay To Love
Lãng mạnေဒါက္တာမမနဲ႔ ငယ္ဆံုးသမီး ဂ်စ္တူးေလးတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ေရး ရိုးရိုးရွင္းရွင္း love storyေလးပါပဲ ကိုယ္ရဲ႕ပထမဆံုးဆိုေပမဲ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးေရးမွာပါ။ ဒေါက်တာ မမနဲ့ အငယ်ဆုံးသမီးလေးတို့ရဲ့ အချစ်ရေး ရိုးရိုးရှင်းရှင်း love story လေးပါ...
