Zawgyi
ေအာင္စာရင္းထြက္မည့္မနက္တြင္ ေက်ာင္းေရွ႕၌ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားႏွင့္ မိဘမ်ား စုရံုးေရာက္ရွိေနၾကသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားသာမက
မိဘမ်ားကပါ ေအာင္စာရင္းေၾကညာမည့္အခ်ိန္ကို ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေစာင့္ေမၽွာ္ေနၾကသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ဟိုတစ္စုသည္တစ္စု စုေဝးေနၾကၿပီး ကိုယ္ပိုု္င္ေက်ာင္းျဖစ္၍ အတန္းပိုင္ဆရာမအခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေက်ာင္းသားမ်ား ျမင္ေတြ႕ရသည္။ ေက်ာင္းသားဘဝ၏ စိတ္လႈပ္ရွားရင္အခုန္ရဆံုးအခ်ိန္အခါသမတြင္ သုေရာင္ေနကေတာ့ ပဲေပါင္မုန္႔ကို ပါးစပ္ထဲအျပည့္ ကိုက္ၿပီး ပါးေစာင္ေလးတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္စားေနသည္။
သုေရာင္ေနႏွင့္ မနီးမေဝးတြင္ရွိေနေသာ ေက်ာင္းသူတစ္သိုက္ထဲမွ တစ္ေယာက္က က်န္တဲ့သူေတြကို လက္တို႔လိုက္ၿပီး သုေရာင္ေနဘက္ကို မ်က္စပစ္ျပသည္။
"သူမ်ားေတြပူေလာင္ေနတာကို သူကေအးေအးေဆးေဆးစားေနႏိုင္တယ္"
"ဟုတ္ပါ့ ျမင္ရတာ မ်က္စိဆံပင္ေမႊးစူးတယ္"
"Roll1ႀကီးေလဟယ္ နင္တို႔ကလည္း ဒီေလာက္ရွိမွာေပါ့ Roll1ႀကီးကို မေျပာၾကပါနဲ႔ဟယ္"
ေက်ာင္းသူတစ္သိုက္က သုေရာင္ေနကို ေလွာင္သလိုလိုေျပာင္သလိုလို စကားေတြေျပာၿပီး
သူတို႔ခ်င္း တဟီးဟီးတဟားဟား ရယ္ေနၾကသည္။
"ေရာင္ေန ဒီတစ္ခုၿပီးရင္ ထပ္မစားေတာ့နဲ႔ေနာ္"
သုေရာင္ေနက သူ႔အစားကိုသူ ဂရုစိုက္၍ ဟိုေကာင္မေလးေတြေျပာတာကို မၾကား။ ပိုင္ေသာ္ဇင္ကသာ ေဘးကဝင္ထိန္းရသည္။
"ေသာ္ဇင္ ငါမစားလို႔မရဘူး နင္လည္းသိသားနဲ႔"
သုေရာင္ေနက စိတ္လႈပ္ရွားလၽွင္ ရင္တုန္၍ တစ္ခုခုစားမွသာ အဆင္ေျပသည္။
"နင္စိတ္လႈပ္ရွားလို႔စားတာ ငါပဲသိတာေလ သူမ်ားေတြအျမင္မွာက် နင့္ပံုစံက ထီမထင္တဲ့ရုပ္ေပါက္ေနတာလို႔ ငါတားတာ"
သုေရာင္ေနက ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေပါင္မုန္႔ကို ေျဖးေျဖးေမးေအး ဝါးၿပီးမွ-
"အဲ့တာဆိုလည္း မမဆီပဲ ျပန္သြားေတာ့မယ္"
သုေရာင္ေနက ေရွ႕ကထြက္သြား၍ ပိုင္ေသာ္ဇင္ ေနာက္ကလိုက္ရျပန္သည္။ ခက္တစ္ရာက သူတို႔ႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ လူရွင္းသည့္ေနရာတြင္ သုေရာင္ေန၏ဆရာမႏွင့္ စကားေျပာေနသည္။
YOU ARE READING
It's Okay To Love
Romanceေဒါက္တာမမနဲ႔ ငယ္ဆံုးသမီး ဂ်စ္တူးေလးတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ေရး ရိုးရိုးရွင္းရွင္း love storyေလးပါပဲ ကိုယ္ရဲ႕ပထမဆံုးဆိုေပမဲ့ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားၿပီးေရးမွာပါ။ ဒေါက်တာ မမနဲ့ အငယ်ဆုံးသမီးလေးတို့ရဲ့ အချစ်ရေး ရိုးရိုးရှင်းရှင်း love story လေးပါ...
