Wanted: Smart Girl

Chapter:15

Her POV

I can't believe this! Nakakainis.

Maniniwala ba kayo pag sinabi kong graduated na ako? 

Pwes maniwala kayo. 

Everything was a blur, namalayan ko na lang na graduated na ako.

Kasalukuyan kong tinitignan ang wedding gown ko na nakadisplay sa kwarto ko. 

Masama parin ang loob ko dahil hindi nila ako pina-attend ng graduation. 

Basta na lang nila binigay sakin yung certificate ko at ang mga medals ko. 

Muntik ko pa nga maibato ang mga yun eh. 

Ang sabi pa ni mommy na mas kailangan ko pa daw mag focus sa nalalapit na wedding namin ni Zepp. 

Napagpasyahan na din nila mommy na sa America na daw ako mag college para ma-accelerate ako kaagad. 

Well wala namang problema sa akin yun since I can already handle a company in my young age. 

Napabuntong-hininga ako ng maalala kong 'di ko pa pala nasasabi kay Kiefer na ikakasal ako. 

I even insisted to go with him to Mexico. 

Tss, napakadami ko pa palang iisipin. 

Maybe I'll tell him na dadalawin ko na lang sila sa Mexico. 

Napatingin ako sa pintuan ng bumukas iyon at saka pumasok si mommy. 

"Masama parin ba yung loob mo?" Tanong ni mom. 

Bumuntong-hininga ako. "You know how it is important to me to go up on the stage mom" malumanay kong sambit. 

"I know, but please anak mas kelangan mong mag focus sa kasal niyo" sambit niya. 

"Yung kasal lagi mukam-bibig mo mom, how about my birthday? Naalala mo pa po ba?" Saka ako lumabas ng kwarto ko at saka pumunta sa kung saan man ako mapadpad. 

I'm too young to marry someone, honestly 'di ko talaga gusto yung nangyayari. I don't even liked that guy. 

Bakit ba kasi mukha din akong pera? Aish. 

Ngayon parang pinagsisihan ko na ang mga nangyayari sa akin. 

Umupo ako sa gutter sa gilid ng kalsada at nagtitingin ng mga dumadaan na sasakyan. 

My forehead creased when I remembered na engage pala kaming magkakapatid. 

Si ate engaged na doon sa boyfriend niya. 

Pati na din si kuya. 

Aish. 

Inis akong tumayo at naglakad-lakad ulit ng may mahagip ang mata ko.

Gusto ko man iiwas ang mata ko pero hindi ko na magawa dahil tila na stuck na ito sa tinitignan ko. 

I just saw Zepp kissing a girl. 

Ugh what a sight. 

Such an eyesore. 

Nang magawa 'kong iiwas ang mata ko ay napagpasyahan 'kong maglakad-lakad na lang. 

Well I don't care if he will get all the lady that he wants as long as he won't be a pain in the ass. 

--

Nang makabalik ako sa bahay ay naabutan ko si Kiefer sa harap ng pinto namin. 

"Kiefer" tawag ko dito. 

Tumingin naman siya sa akin at ngumiti. 

Kahit nakangiti siya ay kita ko ang kalungkutan sa mata niya. 

"Uuwi ka na?" Taka kong tanong. 

He didn't answered he just hugged me instead. 

"May problema ba Kiefer?" Tanong ko sa kanya. 

"You're getting married.." Mahina niyang sabi. 

I pat his back. "Yeah.." Ang tangi ko na lang nasabi. 

"I.. I thought na may pag-asa pa ako kaya ako bumalik dito. Isa ka sa dahilan kung bakit bumalik ako dito. Tapos malalaman kong ikakasal ka na."

Naramdaman ko ang pagkabasa ng balikat ko.. 

Umiiyak ang bestfriend ko.. 

I hugged him back. 

"Wag ka na umiyak Kie.." Pagpapatahan ko dito. 

Kumalas siya sa yakap at saka hinawakan ang pisngi ko. 

"Mahal mo ba siya?" Tila wala sa sariling tanong niya. 

Tinignan ko siya deretso sa kanyang mga mata. 

"Do you want me to tell you the story behind this engagement?"

Tumitig pa siya sa akin ng ilang sandali and he nodded so I held his hand ang pulled him ng makita ko si Zepp sa harap namin. 

"Where are you going? And who is that guy?" Kunot-noo niyang tanong. 

"It's none of your business" seryoso kong sambit. 

"Of course it is, you're going to be my wife. Malay ko ba kung itakas ka niya" madiin niyang sabi. 

I laughed and glared at him. "Don't act as if I'm your property" saka namin siya nilagpasan. 

Agad kaming sumakay ni Kiefer sa sasakyan niya at saka ko itinuro ang daan.