Wanted: Smart Girl

Chapter:28

Her POV

Tulala akong bumaba ng kotse matapos kong sagutin ang tawag.

Yes it's been a while since I receive a call from that person.

That person is too busy because of works and such.

I shaked my head and chuckled.

Kiefer will be happy if he'll know this.

"What happened? Who called you?" Takang tanong sa akin ni Zepp.

"Nothing" sabi ko saka iniwas ang tingin ko.

I can still remember on how he acts and when he said the he likes me.

What's with him? He suddenly changes his actions and tells me that he should do his duty as my husband.

I thought he love Desiree? Ano yung ibig-sabihin ng pinapakita niya?

I won't really like it if he's fooling me.

Just because of this damn feeling, nagiging bobo na ako.

I need to brush away--- no, I need to remove this damn feelings. It will just be a hindrance.

Kinalma ko ang sarili ko at pilit kong pinaalalahan ang sarili ko na hindi ko dapat maramdaman ito.

I was too preoccupied when I heard the bell rings.

"Let's go" sabi ni Zepp.

Sumunod naman ako sa kanya at muling bumalik ako sa lalim ng aking iniisip.

"Zepp" tawag pansin ko sa kanya.

He looked at me with confusion.

"Why? Is there a problem? Kanina ka pa wala sa sarili mo" he said with worried tone.

"Maybe you can go back to Desiree, Don't worry ako ng bahala sa iyo" sabi ko saka marahang ngumiti.

Pagkatapos ko sabihin iyon ay napalitan ng galit ang ekspresiyon ng mata niya.

"Stop mentioning her name here Celestina! Bakit ba pinipilit mong ipasok siya sa pinag-uusapan natin? Why do you keep on insisting her when in the first place you give me choices! Tapos ngayon nagbago na yung isip mo? Not now that I'm starting to grow my feelings for you" naiiling na sabi niya.

Napahigpit ang kapit ko sa bag ko dahil sa inis.

Gusto kong isigaw sa kaniya ang dahilan kung bakit pinapabalik ko siya sa babaeng iyon pero hindi ko magawa.

Ayokong malaman niya.

"Tsk" ang tanging naisagot ko na lamang at naunang maglakad.

I'm now giving him the opportunity to be with his love one. Bakit ba pinipilit niya yung nararamdaman niya sa akin?

Dere-deretso lang ang lakad ko ng may makabanggaan ako na lalaki.

"I-I'm sorry" sabi ko.

"It's okay, it's my fault anyway" nakangiti niyang sabi.

I smiled back. "Still I'm sorry" saka ako tumalikod at dumiretso na sa cafeteria.

Bago pa ako makalapit sa counter ay may humawak sa braso ko kaya napatingin ako dito.