AHALİ (2. SEZON)

YİRMİ YEDİNCİ BÖLÜM

Yazar notu: Selam!

Kendime not; bölümü saat 17.45'te yayınladım. Sizde saat kaçta okumaya başladığınızı buraya yazabilirsiniz.

Hepinize iyi okumalar!

*

AHALİ (2. SEZON) - YİRMİ YEDİNCİ BÖLÜM

# Duncan Laurence - Beautiful

Yedinci adımda siyah spor ayakkabıları aydınlandı, sekiz ve dokuzuncu adımlarında siyah, dizleri yırtık pantolonuyla beyaz tişörtü. Onun adımındaysa tamamen, baştan ayağa, ışığa çıkmıştı, suratını görebiliyordum.

Karşımdaki İlker Arslanoğlu'nun ta kendisiydi!

Gözlerim hemen açılırken boşluğa bakakaldım. Bu da neydi? Bilinçaltım bana şaka mı yapıyordu? Evet, alkol espritüel tarafını ortaya çıkarmış olmalıydı ama hiç komik değildi.

'Belki ciddidir' dedi iç sesim, bilmiş bir tonda konuşmuştu.

İçimden 'Hayır şaka yapıyor' diyerek reddettim. Harika, kendi kendime konuşuyordum.

'Belki de kendinden bile sakladığın gerçeği gösteriyordur sana'

Kabul etmeyen bir tavırla başımı sallarken iç sesimi duymazdan gelmeye karar verdim çünkü saçmalıyordu. Hadi ideal erkek tipimin Hakan olmamasını geçtim, İlker'in olması nasıl bir zırvalıktı? Onca erkek arasından 'İşte tam benim tipim!' dediğim kişi, sevgilimin kardeşi olamazdı!

İlker elini suratımın önünde sallayarak beni içine düştüğüm düşünce kuyusundan çıkardığında bakışlarım ok gibi ona saplandı. Hissettiğim gibi sersemlemiş görünüyor olmalıydım ki, ''İyi misin prenses?'' diye sordu.

''Bir garip oldum, alkolden herhalde,'' diye yalan söyledim.

''Peki neden bana öyle bakıyorsun?''

''Nasıl?'' diye sordum çünkü farkında değildim.

''İçkine tükürmüşüm gibi,'' diye açıkladı.

''Şu anda ne yaptığımı bildiğim söylenemez,'' deyip yüz ifademi normalleştirmeye çalıştım. ''Şimdi nasıl?''

Bana şöyle bir bakıp, ''Standart,'' diye cevapladıktan sonra, ''Ee söylemeyecek misin?'' diye ekledi.

''Neyi?'' diyerek bilmezden geldim, zaman kazanmaya çabalıyordum.

''İdeal erkek tipini sormuştum,'' diye hatırlattı, suratı 'Aptal mısın?' diyordu

Beynim hala ne söyleyeceğini düşünürken, aniden dilim bülbül gibi ötmeye başladı. ''Uzun, kaslı ve kumral bir erkek.''

Dudaklarının bir kenarı kendini beğenmiş bir tavırla yukarı kıvrıldı. ''Benim gibi yani.''

''Hakan gibi yani,'' diye düzelttim, bu kelimeleri edebilmek için beynimin vücudumun üzerinde ne kadar kontrolü kaldıysa hepsini kullanmam gerekmişti.

Dudağının diğer ucu da havaya kalktı. ''Hakan'la beni çok benzetirler, sence benziyor muyuz?''

''Genel olarak evet, detaylı olaraksa hayır,'' dedim dürüstçe.