The Promised Neverland |𝒥𝓀|

|20°|

Jk "Soyeon" άκουσα την φωνή του έχοντας ακόμη κλειστά στα μάτια.

Jk "φτάσαμε" συνέχισε νιώθοντας το χέρι του στον ώμο μου.

Σήκωσα το κεφάλι κοιτώντας τον αρκετά κουρασμένη ακόμη.

Jk "σήκω" έγνεψα και αφού σηκώθηκε και εκείνος από την θέση του, έκανα το ίδιο και εγώ.

Πατώντας το πόδι μου στον Καναδά ένιωσα ελεύθερη!

Επιτελούς κατάφερα να βρεθώ μακριά από τον άνθρωπο που μου κατέστρεψε την ζωή.

Jk "όμορφη χώρα έτσι?" ρώτησε κερδίζοντας την προσοχή μου.

Ε "που θα μείνουμε?" απέρριψα την ερώτηση του, αναθέτοντας του μια πιο σημαντική.

Jk "τα έχω κανονίσει όλα" μου χαμογέλασε και πιάνοντας το χέρι μου αρχίσαμε να περπατάμε στους δρόμους του Καναδά, αναζητώντας ταξί.

[...]

Ξεκλείδωσε την πόρτα του μικρού σπιτιού, κάνοντας στην άκρη να περάσω πρώτη.

Το εσωτερικό ήταν αρκετά ωραίο μα φαινόταν παλιό και παραμελημένο.

Jk "ήταν των γονιών μου, φαίνεται ακατάστατο γιατί έχει να πατήσει άνθρωπος εδώ μέσα χρόνια" μου χαμογέλασε και έγνεψα.

Jk "λογικά θα πείνας, τι θες να φάμε?" με ρώτησε και κάθισε πάνω στην βαλίτσα του μιας και ο καναπές ήταν μέσα στην σκόνη.

Ε "δεν πεινάω, πάρε κάτι για σένα" απάντησα και έπιασα το κάλυμμα του καναπέ.

Ε "διαθέτεις πλυντήριο?" έγνεψε δείχνοντας μου το μπάνιο.

Όσο εκείνος έφυγε για το φαγητό μας, εγώ έπλυνα κάθε κάλυμμα απ' τους καναπέδες και απ' τα κρεβάτια του σπιτιού.

Σκούπισα, σφουγγάρισα και τελειώνοντας με ένα γρήγορο ξεσκόνισμα, έπιασα την κουζίνα.

Jk "γύρισα" φώναξε και κατευθύνθηκε στην κουζίνα.

Jk "πότε πρόλαβες να καθαρίσεις έτσι το σαλόνι?" με ρώτησε ξαφνιασμένος.

Ε "καθάρισα και τα δύο δωμάτια, το μπάνιο και μου έχει μείνει να τακτοποιήσω την αυλή" απάντησα κοιτώντας με άφωνος.

Jk "με έχεις εκπλήξει" αναφώνησε.

Jk "κάθισε όμως να φάμε τώρα και συνεχίζεις μετά με την βοήθεια μου" συμφώνησα και κάθισα δίπλα του τρώγοντας τα μπέργκερ που αγόρασε.

[...]

Jk "δεν το πιστεύω πως τελειώσαμε" μίλησε ανασαίνοντας γρήγορα κουρασμένος.