Truth or Lies [Manila Girls Series #1]

PROLOGUE

****ManilaGirlsSeries#1****

Baddie Imperial Villegas, the spoiled brat and black sheep in her rich family. She used to disappoint her parents. Drag racing is her comfort but to reach her dream.. to be an architect, she needs to change.

...then she met this guy named Mathias Rynx Andrada, the poor guy with full of dreams, hope, and has one goal... to be a successful doctor.

They fell in love.

...but unfortunately, the truth was buried and lies covered it.

—

"What do you want to know?" nagdidilim ang hitsura niyang tanong na ikinagulo ng isip ko.

"What?" naghahalo-halo ang emosyon kong tanong din sa kaniya.

"Pick," malamig niyang sagot. "Truth or Lies?"

----------------------------------------------------------------------------------------------

TRUTH OR LIES - First installment of Manila Girls Series

----------------------------------------------------------------------------------------------

"Where is dad's room, mom?" tumingin ako kay mommy na hawak-hawak ang anak ko.

Napangiti ako nang makita kung gaano kasaya ang mga mata ni mommy habang hawak si Matheo. 

"Oh! There!" tinuro niya ang isang pinto at doon ako pumasok.

My dad is unconscious. Ang sabi raw ng doktor ay kailangan daw nito ng pahinga. Masyado raw mataas ang blood pressure nito at masyadong nagtatrabaho. Since bata pa ako, workaholic na siya. Masakit na nga ang ulo niya roon, masakit pa ang ulo niya sa akin. Mas lalo pang sumakit ulo niya dahil sa ginawa ko.

My mom came to the room and smiled at me. "He's too workaholic, anak. Pasensya na at kailangan niyo pang umuwi ni Matheo-"

"Mom," putol ko sa kaniya at ngumiti. "It's okay. My son likes it here..."

We're from New York, doon kami namalagi ng anak ko. Doon din ako nanganak sa kaniya at doon siya lumaki habang nag-aaral ako ng law. It's my dad's dream for me...

"You could've studied architecture, just like you wanted-"

"Mom, please," napabuntong hininga siya. "I gave up on my dream so my son can live."

"I know," she smiled at me sadly. "You've changed, anak. I'm so proud of what you've become."

"Thanks, mommy," nginitian ko siya. "I'll just find my son, mom." 

Tinanguan niya ako at naglakad naman ako palabas. Nagpakawala ako ng napakalalim na buntong hininga at luminga para hanapin ang anak ko.

"Mommy! Mommy!" napalingon ako kay Matheo, my seven-year old son. "Mommy! Look!" he waved his hand, he's holding a toy na hindi pamilyar sa akin.

"Who gave that to you?" nagtatakang tanong ko pero ngumiti ako at yumuko para yakapin siya.

"A doctor, mommy!" he looked so happy with his toy. "Wait, mommy! I'll go to the doctor again!"

Natatawa akong tumango. Siya nalang ang natitirang nagpapaligaya sa akin magmula nang mawala si Mathias sakin.

Napailing ako. Gosh, Baddie, ano ka ba? It's been eight years! Dapat nakalimutan mo na siya!

Napatulala na naman ako at napapikit. Kamusta na kaya siya? Doctor na kaya siya? Successful na kaya siya? Just like he wanted...Bumalik ako sa ulirat nang marinig ko ang iyak ng anak ko. Nanlaki ang mga mata ko nang madapa siya habang tumatakbo sa hallway ng hospital!

"Math!" sigaw ko at tumakbo palapit sa kaniya.

Malapit na ako sa kaniya nang may nauna sa akin. Nilapitan niya ang anak ko at pinatayo. Nang makalapit ako ay nag-aalala kong chineck ang katawan niya.

"Matheo! Bakit ka tumatakbo? Ano bang ginagawa mo?!" inis na tanong ko, mas nagpaiyak sa anak ko.

"Don't raise your voice at him, mas lalo siyang iiyak."

Awtomatikong umangat ang tingin ko sa may-ari ng boses na yon.

"Mommy! Mommy!" tawag ng anak ko ngunit napako ang tingin ko sa kaniya. "Mommy, he's the doctor I'm talking about! He gave me this!"

"M-Mathias," ang nasabi ko. The father of my child...

--

Disclaimer: THIS IS ONLY FICTION. Names, characters, organization, businesses, places and incidents are the author's imaginations. Any resemblance to actual people, living or dead, and actual events is purely coincidental.

This story is NOT connected to any school, organizations, business, etc. that will be mentioned. Please keep in mind that this is only fiction and the author's pure imaginations. 

AND please excuse some typos and grammatical errors. Don't judge me! You know, all of us can be sabog sometimes. I'll try to edit those errors if I have free time but I can't promise na agad-agad ma-e-edit 'yon, lagi akong sabog. JK. ^__^

Thank you! Hehe :) You can also read my other stories, nasa first account ko siya. Just search "xjadeannedgsx" on Wattpad and check my works!

AND THANK YOU, Eury from Neophyte Narrators, for my book cover! Ang ganda-ganda parang ikaw!!!!!!! I love you, hehe. 'Yon lang! 

HAPPY READING!

Padayon.

-Gemstone