[ Zawgyi ]
ေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္တြင္ အန္းေဟြ႔ရံုးေတာ္သို႔ ပင္းဝမ္ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။ ရံုးေတာ္အမႈထမ္းမ်ားႏွင့္ တရားသူႀကီးမင္းမွာ ပင္းဝမ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ ျပာျပာသလဲလဲျဖင့္ ဂါရဝျပဳကာဆီးႀကိဳႀက၏။
"" စစ္သူႀကီးကို ႀကိဳဆိုပါတယ္ ""
"" က်ဲဟန္ကို ေခၚလိုက္ ""
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ ထိုသူတို႔၏ဂါရဝျပဳမႈကို အဖတ္မလုပ္ပဲ အထဲသို႕ ခပ္ႀကြႀကြျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြား၏။
က်န္ရစ္ခဲ႔သည့္ အမႈထမ္းမ်ားမွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ႀကည့္ရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ႀကသည္။ ထို႔ေနာက္ အမႈထမ္းအခ်ိဳ႕သည္ ပင္းဝမ္ရဲ႕အမိန္႔အတိုင္း က်ဲဟန္ကို
သြားေခၚႀက၏။………………………………………
ေတာင္ေပၚကဘုရားေက်ာင္းတြင္ေတာ့ ရႊယ္မံုသည္ ငိုေႀကြးရင္း ေက်ာင္းအဝ၌ ထိုင္ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕လက္မ်ားမွာလည္း အဝါေရာင္ဝတ္ရံုကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ရွဲလီရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို ဖက္ထား၏။
"" ရႊယ္မံု သင္ဘာလို႔ နားမလည္ႏိုင္ေသးရတာလဲ ""
"" … ကြ်ႏု္ပ္ကို ေက်းဇူးျပဳျပီး မႏွင္ထုတ္လိုက္ပါနဲ႔… သခင္ေလးအနားမွာပဲ တသက္လံုး ခစားခြင့္ေပးပါ…""
ရွဲလီက မ်က္လံုးကိုေဝ့ရင္း ရင္ဘတ္ကေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ေနသည့္ခံစားခ်က္ေတြကို ဖံုးကြယ္ထား၏။ ရႊယ္မံုမွာ သူ႔ရဲ႕ညီငယ္တစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနသည့္အတြက္ မႏွင္ရက္ေပ။ သို႕ေပမယ့္လည္း ရႊယ္မံုရဲ႕အက်ိဳးအတြက္ သူလုပ္မွျဖစ္ေပမည္။
"" သြားေတာ့
အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ""ထိုစဥ္ ေလွကားထစ္ေတြကေန တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္တက္လာသည့္ လူတစ္စုအား ရွဲလီေတြ႕လိုက္ရ၏။ ထိုသူမ်ားမွာ ေတာထဲတြင္ သူေတြ႕ခဲ႔သည့္ သူပုန္မ်ားျဖစ္၏။
ရႊယ္မံုသည္ ထိုသူမ်ားကိုေတြ႔လိုက္ရသည့္အခါ ကမန္းကတမ္းထလိုက္ျပီး ရွဲလီရဲ႕အေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္သည္။
"" သမားေတာ္က်န္းဆိုတာ သင္လား""
"" ရပ္လိုက္စမ္း! သင္တို႔က ဘယ္သူေတြလဲ
ဘုရားေက်ာင္းထဲကို ဓားေတြမယူလာရဘူးကြ! ""
YOU ARE READING
The Loyal Male Lover
Historical Fiction#Not Translation Both Zawgyi and Unicode are available!