[ Zawgyi ]
နန္းေဆာင္တစ္ခုထဲကိုေရာက္ေတာ့ ရွဲလီကေန သူ႔ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ပင္းဝမ္ရဲ႕လက္ကို အႀကမ္းပတမ္းခါခ်လိုက္သည္။
"" ကြ်ႏု္ပ္ဘာသာ သြားႏိုင္တယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြ်ႏု္ပ္ရဲ႕အသားကို ထိခ်င္တိုင္းမထိပါနဲ႔။ ""
က်ဲဟန္ႏွင့္ ရန္ဝမ္တို႔ရဲ႕ မႏွစ္ျမိဳ႕သည့္အႀကည့္ေတြေႀကာင့္ ရွဲလီအေနနဲ႔ ပင္းဝမ္ကို သူ႔ႏွင့္ခပ္ခြာခြာေနေစခ်င္တာ အမွန္ပင္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း စကားအသြား မေတာ္သည့္အျပင္ ထံုးစံအတိုင္း ေအးတိေအးစက္မ်က္ႏွာထားႏွင့္ပါ ေျပာလိုက္ေတာ့ တစ္ျခားလူရဲ႕အျမင္တြင္ ဂုဏ္ေမာက္ေနသလိုျဖစ္သြားေလသည္။ ရုတ္တရက္ ရွဲလီရဲဲ႕စိမ္းကားလွသည့္စကားလံုးေတြကို ႀကားေတာ့ ပင္းဝမ္ မ်က္ခံုးပင့္လိုက္သည္။
"" သင့္ရဲ႕အသားက ေက်ာက္စိမ္းနဲ႔ထုဆစ္ထားတာလား? အိုး…စိတ္မရွိပါနဲ႔။ ကြ်ႏု္ပ္ မသိလိုက္လို႕ပါ။ ""
ေလွာင္ရိပ္သန္းေနတဲ႔ ပင္းဝမ္ရဲဲ႕မ်က္ႏွာထားေႀကာင့္ ရွဲလီမွ အသာေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။ ထိုစဥ္ သူ႔ရဲ႕ခါးကို ဆတ္ခနဲ လွမ္းဖက္လိုက္သည့္ပင္းဝမ္ေႀကာင့္ ထခုန္မတတ္လန္႔သြားေလသည္။
""သင္…! သင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ?! ""
နီျမန္းသြားသည့္ရွဲလီရဲ႕ နားရြက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ပင္းဝမ္ျမင္ေတာ့ တခစ္ခစ္ႏွင့္ရယ္ေမာလိုက္သည္။ ရွဲလီရဲ႕ေဒါသမ်က္ေစာင္းကို ရီေဝေနသည့္မ်က္ဝန္းျဖင့္ ပင္းဝမ္ႀကည့္ရင္း ခပ္ေထ့ေထ့ျပံဳးလိုက္သည္။
ခဏႀကာေတာ့ ပင္းဝမ္ရဲ႕လက္ထဲတြင္ ဆံထိုးလိုအခြ်န္ေလးတစ္ခုပါလာျပီး ရွဲလီရဲ႕ မ်က္လံုးအေရွ႕တြင္ ယမ္းျပလိုက္သည္။
"" ဒါက ဘာလဲ ""
"" သင္ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး…""
ထိုပစၥည္းမွာ ရွဲလီရဲ႕ခါးစည္းအဝတ္အတြင္း၌ ထည့္ထားသည့္ လက္နက္အေသးစားတစ္ခုျဖစ္ျပီး ထိုအခြ်န္ထဲတြင္ အပ္ေခ်ာင္းမ်ားပါ၏။
အႏၲရာယ္ႏွင့္ ႀကံဳလာသည့္အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ေဆာင္ထားျခင္းပင္။
YOU ARE READING
The Loyal Male Lover
Historical Fiction#Not Translation Both Zawgyi and Unicode are available!
