Jenny the Stripper ✔(Zodiac Predators Series #2) [UNDER REVISION]

Chapter 28

CHAPTER 28

[ Denial ]

---

Alex's Point of View

"Alex..."

Narinig ko iyon pero masyado akong pagod para buksan ang mga mata ko.

"Alex!"

Napakunot ako ng noo nang sa pagkakataong ito ay mas malinaw na sa pandinig ko ang boses ng natawag saakin, unti unti kong binuksan ang mga mata ko at bumungad saakin ang kadiliman.

Pinakiramdaman ko ang buong paligid at agad kong napagtanto na sa ibabaw ng mababaw na tubig ako naka higa.

Narito nanaman ako sa lugar na iyon, Akala ko ay nawala na ito simula nang makilala at maging kami ni Jazzquin.

"Alex."

Agad akong napaupo mula sa pagkakahiga at hinanap si Jazzquin, pero nilingon ko na ang lahat ng direksyon at wala akong nahagilip ni isang hibla ng buhok niya.

"Alex," pagtawag muli saakin ni Jazzquin mula sa kaliwa, yoong boses niya ay nagma-makaawa, "Please—save me."

Agad akong tumakbo sa kaliwa upang sundan ang boses niya, habang natakbo ay isa lang ang natakbo sa isipan ko, ang iligtas at protektahan siya.

"Jazzquin?" tawag ko sakaniya nang hindi ko siya makita sa direksyon na tinakbuhan ko, "Baby, where are you?"

Napalingon ako nang marinig ko ang isang paghikbi mula sa aking pinanggalingan, nanayo ang mga balahibo ko nang mapagtanto kong si Jazzquin iyon.

"It hurts, he is hurting me."

Nang makumpirma kong sa pinanggalingan ko nangga-galing ang boses ni Jazzquin ay mabilis pa sa alaskwatrong bumalik ako roon, para akong tumatakbo ng bulag dahil sobrang dilim ng paligid at tanging tubig lamang sa talampakan ko ang nararadaman ko.

Napatigil lang ako nang parang dumudulas pakanan ang sahig, bumagal ako at mabilis na napaupo upang kapain ang sahig na dadaanan ko.

"Alex..."

"Jazzquin, sandali," ani ko habang nanginginig na kinakapa ang sahig, idagdag pa na nagpa-panic ang loob loob ko.

Mas lalo pa iyong nadagdagan nang tila rumolyo ang buong lugar at nagtuloy tuloy ako ng bagsak, awtomatiko kong prinotektahan ang ulo ko upang sa pag rolyo ko ay hindi ito mapuruhan.

Nagtagal ang pag galaw ng buong lugar ng ilang minuto nang nakapikit lamang ako, nakikiusap na gumising ako sa nakakadisturbong panaginip na ito.

Nang tumigil sa pag rolyo ang buong lugar ay nag hintay pa ako ng ilang segundo bago buksan ang aking mga mata, sa pagkakataong ito ay nakahagip  na ako ng ilaw kaya mula sa pagkakayuko ay unti unti kong inalisan ng proteksyon ang ulo ko.

Ganoon na lamang ako nagsisi nang pag tingin ko sa unahan ay nakita ko si Jazqquin, nakahubo at punong puno ng pasa sa katawan.

Nakatali ang buong katawan niya, nakasalikop sa hindi kumportableng posisyon ang mga binti at nakatali palikod ang mga braso. Ang buhok niya ay basang basa, hindi dahil sa mababaw na tubig na nasa sahig, kung hindi dahil sa sobrang pawis.

Awtomatikong gumalaw ang mga binti ko at tumayo upang makatakbo palapit sakaniya, pero nang limang metro na lang ang layo ko sakaniya ay humampas ako sa isang pader.

Napaatras ako at kinapa ang hindi ko napansing pader na iyon, agad ko iyong kinalampag nang makumpirma kong mayroon nga.

"Jazzquin!"