Hold Me 🌻 4

3.2K 532 66
                                    

* ကလင္ !!!! *

ေန႔လည္မုန္႔စားဆင္းသည့္ေခါင္းေလာင္းသံၾကားရေတာ့ ဗုိက္ထဲမွာ တဂြီြဂီြျမည္ေနသူ ဘတ္ခြန္းနီးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြၿပံဳးေယာင္သမ္းလာသည္။ သူ႔ညာဖက္ခံုမွာထုိင္ေနတဲ့ မင္ေဆာ့ကီလည္း မ်က္လံုးေတြေတာက္ေတာက္ပပေလးျဖစ္လာၿပီး အားရဝမ္းသာနဲ႔စာအုပ္ကုိပိတ္သည္။ သူ႔ဘယ္ဖက္ျခမ္းမွာ ငုိက္မ်ည္းေနရွာေသာ တရုတ္ေပါက္ကေလး ဝူရီဖန္လည္း ခ်က္ခ်င္းႏုိးလာၿပီး cool guy image မပ်က္ရေလေအာင္ ဟုိဖက္လွည့္ကာ သြားေရခုိးသုတ္သည္။

ထမင္းဗူးေတြကုိယ္စီကုိင္ကာ ကန္တင္းသုိ႔ေလွ်ာက္လာၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြက ညီညာေနခဲ့သည္။ ဘတ္ခြန္းနီးနဲ႔ မင္ေဆာ့ကီတုိ႔ထက္ အရပ္နည္းနည္းပုိရွည္တဲ့ ဝူရီဖန္က ေျခေထာက္လည္းရွည္ေတာ့ ပုိၿပီးျမန္ျမန္သြားသလုိျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ သူတေယာက္တည္းအေရွ႕ကသြားခြင့္မေပးႏုိင္လုိ႔ သူ႔လက္ေမာင္းေတြကုိ ဘတ္ခြန္းနီးတုိ႔ႏွစ္ေယာက္က တေယာက္တဖက္စီ အတင္းျပန္ဆြဲထားၾကသည္။

" ျဖည္းျဖည္းသြားပါ ရီဖန္ရ "

" ေအးေလ...ကန္တင္းက ထြက္ေျပးမွာက်ေနတာပဲ "

ဘတ္ခြန္းနီးနဲ႔ မင္ေဆာ့ကီကုိ "မႏုိင္ဘူး " ဆုိတဲ့မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြနဲ႔ ရီဖန္လွည့္ၾကည့္သည္။ ဟုိဖက္အတန္းကေကာင္မေလးေတြနဲ႔ဆံုရင္ သံုးေယာက္ထဲမွာ အမုိက္ဆံုးျဖစ္ေသာ သူ႔ ရုပ္ကုိေသခ်ာမျမင္ၾကမွာစုိးလုိ႔ ေရွ႕ထြက္ေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့ဟာ၊ ဒီဂ်ပုလံုးႏွစ္ေကာင္နဲ႔ေတာ့ ခက္တယ္တအား။

" ဘတ္ခြန္းနီး... ငါလဲလုိက္မယ္ "

" ေအာ...ဆုိဟြာ...အာေညာ္ "

ဘတ္ခြန္းနီးလက္ကုိ လာခ်ိတ္တြယ္လုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလးကုိ ၿပံဳးကာႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ရီဖန္က ဂ်ဳိၾကည့္ၾကည့္လာသည္။

" မင္ေဆာ့ကီ... ဒီေန႔ဘာဟင္းလဲ "

" မသိဘူး နာရာရဲ႕။ Omma က ဟင္း႐ြက္မ်ားမ်ားထည့္ေပးမွာေတာ့ေသခ်ာတယ္။ မစားခ်င္ပါဘူးဆုိမွ "

" ငါ ကူစားေပးမွာေပါ့။ နင္က ငါထည့္လာတဲ့ အသားမြေၾကာ္နဲ႔ စားေလ "

Hold Me (Z+U) 🌻 Where stories live. Discover now