↳ ❝everyone cares, when it's too late❞↲
▪gdy myśleli, że wszystko zaczęło się powoli układać, w drugą rocznicę od zaginięcia hyungwona, każdy z nich dostaje wiadomość, która całkowicie odmieni ich życia
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
czas: przeszłość
miejsce: nieokreślone
wonho's part
— Ten debil znowu zabrał pieniądze z konta — Warknął, zgniatając w ręku papierek po miętowej gumie do życia.
Od piętnastu minut nie mógł się uspokoić, chodząc w kółko po pokoju.
Gdy tylko odkrył, że wszystkie pieniądze, jakie miał na koncie oszczędnościowym, które założył z Hyungwonem zniknęły, wpadł w szał.
Napisał do swojego chłopaka multum wiadomości oraz nagrał się niezliczoną ilość razy na jego pocztę głosową, żądając wyjaśnień.
Nie uzyskał satysfakconującej go odpowiedzi, a Chae tłumaczył tylko, że nie wie, o czym on mówi.
Bronił się na wszelkie możliwe sposoby, próbując go okłamać.
Ale on nie był głupi.
Tyle razy zdążył go okłamać, że Hoseok wyczuwał nawet najmniejszą niezgodność w jego słowach.
Potrzebował z kimś porozmawiać, wyżalić się i wyładować swoją frustrację.
— Jak to cię okradł? — Changkyun nie odbierał od niego telefonu, mimo, że dzwonił kilka razy.
Jego wybór padł więc na Minhyuka, który przyjechał niemal od razu.
Nie zadawał żadnych zbędnych pytań, kiwał głową, gdy było to konieczne.
Hoseok nie czuł z nim takiej więzi, jaką czuł z Kyunem.
Był jego przyjacielem, znali się od wielu lat i lubili.
Jednak on nie wiedział, jak to jest żyć z oszustem.
A przynajmniej tak mu się wydawało.
— Byłem w bankomacie, by wybrać pieniądze — Odchrząknął głośno, żując pozbawioną już smaku gumę — Gdy zobaczyłem brak środków na koncie, nie mogłem w to uwierzyć. Próbowałem kilka razy i dzwoniłem nawet do banku. Ale to wszystko i tak na nic, nie odzyskam pieniędzy
