Change Twenty - Six : Five Minutes.

174K 5.4K 510
                                    

--

CHAPTER TWENTY – SIX : FIVE MINUTES.

Sabrina's POV :


Kinuha ko ung basin at towel, hindi ko alam kung pano ko siya nalipat sa kwarto niya. Basta ang alam ko wala naman akong na dislocate na buto. I was planning to call the guys para sila na lang sana mag asikaso sa monster na to pero hindi ko na tinuloy.

Kasi baka kung ano isipin nila pag nalaman nilang kaming dalawa ang magkasama.

And until now, wala parin akong balita kay Tine. I'm really really worried. I sighed saka lumabas ng kwarto niya, the monster was indeed sleeping peacefully. Napatingin ako sa wall clock niya, it was already 5pm. Ang hirap din pala mag alaga ng lasing.

I'm already done cleaning his unit, na organize ko na lahat. Actually, I never thought na magiging bodega ung itsura ng unit niya, well knowing him, napaka organize niya sa gamit kaya nakakagulat lang na it turned like a stock room.

Pabagsak akong humiga sa sofa, "Ahh! Ang sarap humiga." I said to myself, "It been a tiring day." I checked my phone pero walang text or calls kahit kanino, even si Jhano. Napasimangot ako, "They didn't even notice na wala ako."

I sighed saka pumikit.

Clearly, napaka tahimik. Nabubuhay si Nathan ng ganto? Parang ung tunog lang ng aircon ung maririnig mo. I have nothing to do. Since nandito na rin naman ako sa unit niya, inikot ko muna.

Isang kwarto lang ung meron which is his room then may dalawang cr, one on his room and the other malapit sa kitchen. Typical condo unit. I wandered myself hanggang sa tumama ung mata ko sa isang napakalaking portrait na naka hang sa living room.

I stared at it long enough para marealize kong nakita ko na yon. "That's the same picture sa bahay nila." I said habang tinitignan, it's really blurry, hindi mo talaga makikita ung mukha nung tao. It's a girl na nakangiti habang naka tingin sa ibang direction, she looks so happy.

I snap my fingers ng maalala kong meron din sa kwarto niya ng isa pang malaking portrait ng babae na kaparehas din ng nasa kwarto niya sa bahay nila. And lahat yon blurred, na ung tipong pag hindi mo tinanong sa kanya kung sino yon, hindi mo malalaman.

And a thought hit me, its Tine. Its his first love, of course how can I not know that?

Napatigil ako sa paglilibot ng biglang nag ring ung phone ko, nung tinignan ko kung sino ung caller, napangiti ako.

"Jhano.." I said as I answered.

"Hey girlfriend, where are you? Hindi ka pumasok." I felt guilty.

"Uhh that.. Yeah, I have to fix things lang." Liar.

"I see, you should've told me para nasamahan kita."

I bit my lower lip. "No it's okay, I'm fine."

"You sure? Do you want me to pick you up?"

"No, no. Kaya ko naman. I'm alright, Jhano."I'm sorry boyfriend.

"Okay, I just miss you that's all."

"I miss you too."

I can feel that he's smiling from the other line, "Alright, I'm gonna hung up now."

"Okay. See you tomorrow."

"See you tomorrow, girlfriend. Ik hou van je." I smiled.

"I love you too." And then he hung up.

He's Dating the Campus NerdTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon