Chapter 5

8 0 0
                                    

Pamama alam



   This is the day na sinabi ko kay xav na magkita kami. At may sasabihin akong mahalaga sa kanya. At pag katapos nito ay pupunta ako sa dalawa ko pang kaibigang baliw para mag pa alam. Hindi pa ako nakakapag pa alam sa kanila namimiss ko na sila what more now na aalis na ako hindi ba?.

  I'm already here to our meeting place sa gazebo sa lugar kung saan lagi kaming dalawa tumatambay. Kanina bago ako pumunta dito na sabi na pala nina mama kay Tito ang plano naming pag-alis kaya heto ako't kinakabahang mag pa alam sa kanya.

  Naka upo ako sa sofa dito sa gazebo ng dumating si xav. Alam kong wala sya sa mood dahil sa itsura nyang galit at tahimik isama pa ang hindi nya pamamansin sa akin. Umupo si xav sa dulong parte ng sofa, hindi pa ako nakaka lapit sa kanya at nakakapag salita inu unahan na ako ng aking imosyon. Pinipilit kong hindi maiyak pero hindi ko talaga ma iwasan ang maging imosyonal ngayun.


     "  Xav. ayus ka lng ba? Bakit hindi mo ko pinapansin di ka naman ganyan ahhh...?" Naiiyak kong tanong sa aking kababata na si Jacob xav. Aguilar.
"Sa tingin mo Eli.  ano yung maari kong maramdaman kung sakaling iiwan mo ako dito sa Pilipinas? Hindi mo ba na isip na ikaw lang yung dahilan kung bakit ako masaya Eli!!! Ikaw lang ang kasayahan ko ikaw lang yung kaibigan ko ikaw lang ang meron ako!!! Tapos iiwan  mo akong nag-iisa.. Nag iisa sa gitna ng pinag samahan natin!!!" Habol hininga niyang turan sa akin habang akoy naka tungo at hindi maka tingin sa kanya dahil sa naluluha kong mga mata. " x-xav di naman kita iiwan eiii .. Pwede naman tayong mag usap through Skype hindi ba. Wag ka ng magalit xav. Promise mag babait ako sa abroad" sagot ko sa aking kababata habang naka taas ang aking kanang kamay. Mukhang galit nga sa akin ang aking kababata dahil tanging buntong hininga na lamang ang kaniyang naisagot sa akin.

   Alam kong nangako ako pero paano kung magulang ko na ang nag decide. Kahit hindi ako pumayag hindi pa din nila ako pakikinggan kahit masakit sa part ko ang pag-alis. I know it's really hard for the both of me but do we have a choice?. Wala naman diba magulang ko na yung nag disisyon para sa akin paano pa ako aangal if everything is already settled for me... for us.

    Hindi pa ako nakaka isip ng sasabihin sa kanya ng marinig ko na ang kanyang napaka precious na TSSKK. Tinatawag ko ang pangalan niya but he already left, hindi nya ako pinag bigyan na makapag salita ulit. Umiiyak akong umaalis sa gazebo, at habang umiiyak ako I already message kath and jai.
" to Jai & Kath: Guy's can we meet? Kahit sa malapit na coffee shop lang. I just wanna say a proper goodbye for the both of you."

     

      Nang naka rating ako sa coffee shop na napili nila they already their, naka order na din sila ng para sa aming tattlo. Pumasok na ako sa coffee shop, yung mga luhang akala ko tapos ko ng iluha kanina sa gazebo ito na naman sila at pumapatak ng walang ampat. Pinapawi ko ang mga luha ko habang papalapit ako sa dalawa kong kaibigan.

    Noong malapit na ako sa kanila at nag tama ang mga mata namin. Lalo akong napa iyak, pilit kong pinapawi ang mga luhang walang ampat sa pag tulo pero hindi pa din sila tumitigil sa pag patak. Itinapon ko ang aking sarili sa bisig ng dalawa kong kaibigan at doon ako walang tigil na umiyak. Akala ko madali lang ito pero hindi, hindi madali ang iwan yung taong mahal ko.

   " A-ka-l-a ko mad-a-li lang ang mag pa alam s-a ka-n-ya pero an-g h-ira-pp. Ang hirap mag pa alam sa t-ao kon-g m-hal. Kath, jai, ga-l-i-t sya sa ak-i-n a-nong ga-gawin ko..." Humahagulhol kong sabi sa kanila. "Shhhh Cloe... Shhhhhhh tahan na Cloe wag ka ng umiyak. Alam na namin na pa alis ka ng bansa, naiintindihan namin ni jai yung gagawin nyo nina tita. Pero Cloe please always call us okay, bibigyan ka namin ng update sa mga ginagawa ng kababata mo." Pag papa gaan ni kath sa nararamdaman ko." Atsaka beshhyy wag ka ng malungkot dahil sa iiwan mo sya tandaan mo na para sayo ang ginagawa  nina Tito. May tamang panahon para sa nararamdaman mo sa kanya Cloe. Siguro hindi pa panahon ito para sa inyong dalawa, kaya pinag hihiwalay kayo ng tadhana. Maybe pinag tagpo lang kayo pero hindi tinadhana. Pero kung parehas kayo ng nararamdaman sa isa't isa malalagpasan nyo ang mga pag subok na iniiatang sa inyo ng tadhana." Mahabang litanya ni jai sa akin habang hinahaplos niya ang aking mahabang buhok.

My hidden loveWhere stories live. Discover now