My hidden love

Chapter 16

Pag-alis

     Pina uwi ako ni kuya sa bahay para maka tulog daw ako ng maayos. But instead to sleep ang ginawa ko is nilinis at tinupi ko lahat ng mga damit ni papa. Nakita ko pa yung una kong damit na regalo sa kanya. Napapangiti na lang ako ng mapait sa aking nakikita.

    Oras ang lumipas wala na akong ibang magawa sa bahay. Buti na lang at nag ka roon ako ng pasok. Akala ko mahirap ang gagawin ko sa klase pero wala pang isang oras kong na sa sagotan ang mga tanong ay tapos ko na ang lahat. Kaya ito ako at naka halombaba na naman at naka tingin sa kawalan.

     "TAO kA!" Gulat kong sambit ng mag ring ng nag ring ang cellphone ko. Tining nan ko ang natawag at nakita kong si mama ito." Hello ma, bakit po kayo napatawag?." Tanong ko kay mama, hindi pa ako nakakapag salita ay narinig ko na ang pag hagulhol ni mama." Ma, bakit po? May nangyari po ba ma?." Nagugulahan kong tanong kay mama hindi ko alam kung bakit pero pag tingin ko sa isang frame sa sala ay nag patak na lang ito bigla. Hindi ko alam kung kaninong litrato ito kaya lumapit ako noong napansin kong picture yun ni papa kinabahan ako. Lalo na ng marinig ko ang sinabi ni mama sa kabilang Libya." Cl-o-e wal-a na p-p-pap-a mooo..."

     Tumigil ang mundo ko sa narinig ko kay mama. Hindi ko na alam kung ano na ba itong nararamdaman ko dahil sa totoo lang halo halo na talaga ang imosyong meron ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta basta natag puan ko na lang ang sarili kong sabog at naka sakay sa taxi hindi ko nga alam kung saan ako dadalhin ng driver. "Where are we going?" Tanong ko sa driver na naiiling na sa akin." You told me to bring you in the nearest hospital. You don't remember." Sagot sa akin ng driver hindi ko alam pero napa tango na lang ako sa driver na ngayun ay na wi wirdohan na.

     Hindi ako na niniwala kay mama kaya ng maka rating ako sa hospital. Ay lumapit agad ako sa kanila ni kuya." Mama asan si papa nasa kwarto ba nya?" Tanong ko sa kanya." An-a-k wal-a na ang papa mo." Umiiyak na sagot sa akin ni mama. Umiiling ako sa kanya,
"Paanong wala na mama ei nasa kwarto lang sya kanina ah noong umalis ako." Sagot ko kay mama na naguguluhan na." Anakkk walaaa na ang papa moo ano baaa!!!." Sigaw sa akin ni mama, iling lang ako ng iling kay mama hanggang sa maramdaman ko na nababasa na ang pisngi ko dahil sa luha." Hindi... Hindiii.. Hindiii ako iiwannn ni papaaa mamaaaa! Hindiii syaaa mawawalaaa na iintindihannnnn nyooo ba akoo huhh!! Hindiii sya aalissss!! Hindiii!! Hindiii!!!" Malakas kong sigaw sa harapan ni mama.

     Nagulat ako ng sampalin ako ni mama this is the first time na pinag buhatan ako ni mama ng kamay." Hindiiii mo ba narinig huhh!! Iniwannnn na nyaa tayooo iniwannn na nyaaa tayoooo Cloe Elijahhh!!! Ngayun mo sabihin sa akin na hindiii nya tayooo iiwan!!." Sigaw sa akin ni mama habang lumuluha.

"H-ind-i... Hin-d-i nya ak-o iiwan.. Hin-d-iii" lumuluha kong iling habang nag lalakad ako papalapit sa kwarto ni papa." Hindii syaaaa patayyy naiintindihannn nyo ba yunnn! Hindiii nya akoo iiwan makikita nya pa akong grumaduate ng collegeeeee!" Sigaw ko ng may humablot ng braso ko. Napa hagulhol ako ng maramdaman ko ang bisig ni kuya na naka yakap sa akin.
" Kuyaaaa hindiiii namann patayy si papaa diba, bibaaa?!." Pag kukumbinsi ko kay kuya na iniilingan lang ako.

Ang sakit.. Ang hirap tanggapin... Nakakawala ng lakas na malaman mong iniwan ka na nya at nilisan na nya ang magulong mundo na ito.

  Hanggang ngayun umiiyak pa din ako, hanngang ngayun hindi ko matanggap, hanggang ngayun paki ramdam ko nasa panaginip lang ako nag hinihiling kong magising na ako sa masamang bangungot na ito.

      Tinatanong ko ang sarili ko kung ba hindi ako umalis sa tabi nya buhay pa kaya sya kahit na kapikit sya? Kung ba hindi ako umalis sa tabi nya mag tatagal pa ba sya sa tabi ko? Kung hindi ko ba sya iniwan hindi din ba nya ako iiwan?

    Kung alam ko lang na iyon na ang huli ko syang makakasama. Sana pala hindi na lang ako umalis. Sana pala hindi ako nakinig kay kuya na umuwi sa bahay. Sana pala niyak ko na sya ng araw na yun ng napaka higpit.

   Ang dami kong gustong sabihin kay papa pag gising nya. Ang daming pag lalambing dapat ang gagawin ko pag gising nya. Ang dami ko pa sanang gustong ipakita kay papa pag gising nya. Pero paano ko gagawin lahat ng iyon kung habang buhay na syang nag pahinga. Paano ko pa gagawin yun kung iniwan na nya ako ng tuluyan.

    Ipina cremate nina mama ang katawan ni papa. Nagulat na lang ako ng may biglang mag suot sa akin ng kwintas na nalalagyan ng kung ano. Ng humarap ako sa aking likod nakita ko si mama na may maliit na ngiti sa labi.
"Mam-a" umiiyak ko na namang tawag sa kanya. Niyakap ako ni mama at hinahaplos ang aking pisngi kung saan nya ako nasampal kanina." Pasensya na baby nawalan na ng control si mana. Sorry anak at nasaktan kita. Sorry anak dahil naramdaman mong nag iisa ka. Sorry anak kung naging mahina ako sa harapan nyo ng kuya mo. Sorry anak dahil nasaktan kita. Sorry anak, sorry, sorry. Babawi ako lahat ng hindi nagawa ng papa mo ako ang gagawa noon para sayo." Umiiyak na pag so sorry sa akin ni mama. Kaya heto ako sa halip na tumahan lalo lang akong napa iyak. Yumakap ako kay mama ng mahigpit na mahigpit habang umiiyak sa kanyang balikat.

     Nang kumakalma na ako hinawakan ko ang kwintas na sinuot sa akin ni mama. It's a necklace filled with my father's Ashe's.

   Napa ngiti ako dahil at least kahit saan ako mag punta kasama ko sya. Hindi ko man na sya mahawakan ng buhay, nahahawakan ko naman ang abong na iwan sa akin.

Always remember papa that I will always and forever love you...

     Maybe it's about time for him to be at peace and maybe this is the right time for him to take a rest forever. But I hope  you will guide me even you are  there in  the arms of all mighty.