My hidden love

Chapter 6

New York

    Were here Now In New York city, ibang iba ang buhay dito kesa sa Pinas. At tulad ngayun masasabi kong malabong ma wili ako dito but I will try my hardest best para hindi ako mabagot at hindi ko maisip kung anong ang mga naiwan ko sa inalisan kong bansa.  

   Next next week mag ta transfer na ako sa new school ko. At mag sisimula na ang new life ko as G12 student. Yes I'm already g 12 and graduating student. Sa tantya ko mag e stay kami dito ng 5 to 6 years because of my college course.

   For now I'm going to explore the beauty of New York city. And after that I'm going to call jai and kath to inform them that we are already arrived here.

   Nasa tapat ako ngayun ng Statue of Liberty National Monument. Masasabi kong maganda dito lalo na ang rebultong ito. Pero mas masaya siguro itong tingnan kung na mamasyal lang ako dito. Pero hindi eii I will always see this statue were ever I go. Habang asa tapat ako neto pumikit ako at tumingala   at humiling ako kay bathala habang nasa tapat ako ng Statue of Liberty National Monument. Na sana pag subok lang ito para sa aming dalawa.

Nag libot libot pa ako ng konti bago ako tuluyang umuwi sa village kung saan anduon ang bahay na tinutoluyan namin. Naka rating na ako at dumating ako na wala sina mama at papa wala din akong makitang anino ni kuya. Kaya imbis na hanapin sila nag pasya na lang akong tumaas sa kwarto ko at tawagan sina kath at jai.

   Naka harap ako ngayun sa loptap ko at hinihintay kong mag join ang dalawang babaita. Hindi ako nag-intay ng matagal dahil ilang sigundo lang ay nag pop up na ang mukha ng dalawa kong kaibigan." Beshhyywupp, ano ka musta ka ghorl, kumakain ka pa ba, nakaka tulog ka ba dyan ng maayus ano?." Oa na bungad sa akin ni jai, kahit kailan talaga itong babae nato oa talaga to eii." Ayus lang ako dito gaga ka, nga pala naka rating nakami as you can see. At tsaka nga pala kamusta kayo?, wala na ba kayong klase anong oras pa lang dyan diba?. " tanong ko sa kanilang dalawa na medyo tense na ewan, ano ba itong dalawa nato parang na tatae na ewan ang mukha eii.

    "Ayyy naka ghorl kami tinatanong mo kung okay? Of course we are!! Pero ikaw ba magiging okay ka sa sasabihin namin sayo?." Biglang sagot ni kath na kanina lang ay parang ewan sa gilid tskk." Ano ba yung sasabihin nyo beshang?. " tanong ko kay kath." Kasi ano.. Ukhmmmm.."pinutol ko ang sasabihin ni kath dahil pakinig kong nabuksan ang pintuan sa baba." Mga beshang wait lang huh may titingnan lang ako sa baba" pamama alam ko sa dalawa.

   Baba na sana ako ng marinig ko ang usapan nina mama. Actually parang hindi sya usapan dahil ang lakas ng boses ni mama." Eoweeeee..naman bakit mo naman tinago sa amin huh! Akala ko ba may bagong branch lang na itatayo dito sa New York!! Yung anak mo iniwan nya kung ano ang meron sya sa pinas kahit mahirap sa kanyaaaa. Tapos ito itatago mo sa amin!!! Malalaman ko na lang kung hindi pa sasabihin sa akin ng secretary mo!! Alam mo ba kung gaano ka sakit na malaman na yung asawa mo ay may late stage cancer na iniinda na matagal na nyang alam ang sarili nyang kalagayan. Eoweeee, nag sumpaan tayo hindi ba na mag sasama tayong dalawa in sickness and healthhhh!! Pero bakitt--bakittt" mahabang litanya ni mama kay Papa habang umiiyak." Ma, wag nyo naman pong ilakas baka andyan na si Elijah ma pakinig kayo.." Pag singit ni kuya Kay mama." So alam mo Shan kung anong meron ang ama mo. Wag mong sabihin sa akin na sa bawat araw na nawawala kayo ng papa mo sa doctor kayo pumupunta huh Shan!!! Anakk namannnn!!! Bakittt mo kinunsinte ang papa mooo... Your sister, she left her life in the Philippines... Tapos ito lang yung malalaman nya na yung tatay nya ay may late stage cancer na hindi na kayang gamotin sa pilipinas kaya umalis tayo sa bansa at nag punta sa bansa na minsan ay hindi nya ginustoooo."

So that's it kaya kami umalis ng bansa ay para sa treatment ni Papa. Pwede naman nyang sabihin sa amin ng maayus ahh. Pero hindi ganitong biglaan. Umiiyak ako habang pababa ako ng hagdan.

  "So ganun kaya po tayo umalis ng bansa is for you to continue the treatment!! Papa sasama naman po kami sa inyooo ahhh.. But wh-yyy, bakit nyo tinago sa amin!!! Tapos ikaw kuya, ikaw lang yung may alam sa pamilya natin!! Ano yun hindi kami ni mama kasama sa pamilyang to!! Kuya namannnn... Bakittt??? Akala ko po ba pamilya tayooo, peroo bakit naman po ganitoooo!!!" Humahagulhol kong sabi sa kanila. Hindi ako galit dahil umalis kami ng bansa na ang pag kaka alam ko ay dahil sa bagong branch na itatayo. Galit ako dahil nag sinungaling sila papa at kuya sa amin. Akala ko simpleng dahilan lang ang meron sila kung bakit kami umalis ng bansa pero ito? Ano mang oras pwedeng kunin sa amin si papa eii.. Iyak ako ng iyak sa kanilang harapan habang unti unting lumalapit kay papa para yumakap.

  "Papaaaaaa!!" Iyakk kong tawag kay papa habang itinatapon ko ang aking sarili para yumakap sa kanya ng mahigpit." Sorry... Sorry.. Sorry my princess.. I will make it up to you okk.. Sorryyyy to hide my illness.. Sorry" hinging tawad ni papa sa akin habang mahigpit niya akong yakap. "It's ok papa , basta kasama mo kaming lahat sa laban mo, dahil laban nating lahat ito." Tugon ko kay papa na mas lalo ko pang hingipitan ang pagyakap sa kanya. Ramdam kong tumango si papa sa sinabi ko kaya alam kong pumapayag sya sa sinabi ko. Ilang minuto pa kaming ganun ni papa ng maramdaman kong yumakap na din sina mama at kuya." If you're going to fight with your illness, then we are always here to fight with you Hon." Malambing na sabi ni mama kay papa na tinanguan naman namin ni kuya.

The best things in life are worth waiting for, fighting for, believing in, and just never letting go of.