(Zawgyi)
ေက်ာင္းမွာ ေပ်ာ္တတ္ေသာ ထယ္ေယာင္းေလးဟာ အခုဆိုရင္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္တတ္ေနၿပီျဖစ္သည္ ။
"ဦးေလးႀကီး ဒီနားတင္႐ပ္ေပး "
ကားထားတဲ့ေနရာအထိမေစာင့္ပါပဲ အိမ္ေဆာင္ေရွ႕တြင္ရပ္ခိုင္းကာ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ကားေပၚထားခဲ့ၿပီး လူခ်ည္းသက္သက္ေျပးသြားေသာ ကေလးငယ္ေလးကိုၾကည့္ရင္ ဒ႐ိုင္ဘာဦးေလးႀကီး ရယ္လိုက္သည္ ။ သူတို႔၏ သခင္ေလးသည္ အေဖာ္ကို အရမ္းခင္တြယ္သည္ ။
"သားငယ္..."
ျပတင္းေပါက္ကေန အေမျဖစ္သူ လွမ္းေခၚတာကို နားမေထာင္ဘဲ ေျပးသြားေသာ သူ႔သားငယ္ေလးအား ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္ ။ဒီလိုသာဆို ယြန္းဂီ ေနရခက္ေပလိမ့္မည္ ။ ဦးေလးတစ္ေယာက္ရေပမယ့္ ညီေလးတစ္ေယာက္ရသကဲ့သို႔ ျပဳမူတတ္ေသာ သားေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့ သူမခပ္ေရးေရးျပံဳးလိုက္သည္ ။
ထယ္ေယာင္ သူ႔အခန္းဘက္ကို ေျပးလာရာတြင္ လမ္း၌ ပီယာႏိုသံၾကားရတာေၾကာင္း
"ဘလက္ခ္ ..."
သူေရရႊတ္ကာ အခန္းဘက္ကိုသြားေနေသာ ေျခလွမ္းတို႔အား အရွိန္တင္လိုက္သည္ ။ သူ႔အခန္းထဲတြင္ ထားရွိေသာ နက္ေျပာင္သည့္ဘလက္ခ္သည္ သူ႔သေဘာက်လြန္း၍ ဘယ္သူကိုမွ လက္တင္တာမခံခ်င္ေသာေၾကာင္း အခန္းထဲကို ေျပာင္းထားျခင္း ။ အခု ပီယာႏိုသံယာ အခန္းထဲကလြဲလို႔ ဘယ္ကမွမျဖစ္ႏိုင္ ။ သူအခန္းထဲဘက္ကို ေျပးသြားလိုက္သည္ ။
အခန္းေရာက္ခါနီးတြင္ ျပတင္းေပါက္မွ ျမင္လိုက္ရေသာ ပံုရိပ္ေၾကာင္း ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္ ။ ဦးေလးငယ္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြက ဘလက္ခ္ေပၚမွာ လႈပ္ရွားေနသည္ ။ ဦေလးငယ္က ... ပီယာႏို တီးတတ္သည္ ။
ပ်ံ႕လႊင့္လာေသာ သံဇဥ္အခ်ိဳ႕ကိုနားေထာင္ရင္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသံမထြက္ေအာင္ ေျခေထာက္ဖြၿပီး ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္ ။ ဦးေလးငယ္တီးေနေသာ သံဇဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္သိသည္ ။ Yiruma ရဲ႕ River flows in you ။
ဦးေလးငယ္ရဲ႕ ေတးသံဟာ သြက္လက္ၿပီးျပတ္သားသည္ ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လြမ္းဆြတ္ေနဟန္ကိုလည္းေပၚလြင္ေစသည္ ။ ၿပီးေတာ့ ေတးသံအတက္အက် အရမ္းသိမ္ေမြ႕သည္ ။ ဦးေလးငယ္ဟာ ပီယာႏိုကို အမ်ားႀကီးေတာ္ေအာင္ တီးတတ္တာပဲ ။
