(Zawgyi)
ထယ္ေယာင္း ေက်ာင္းကအျပန္တြင္ ပန္းပင္ဆိုင္အေသးေလးေရွ႕တြင္း ကားရပ္ခိုင္းကာ ဆိုင္ထဲသို႔ဝင္လိုက္သည္ ။ ဆိုင္ထဲတြင္ ပ်ိဳးပင္ေသးေသးေလးမ်ား ၊ အရြယ္ေရာက္စကာ ပန္းပင္ေလးမ်ား ၊ ေရပန္းေလးမ်ားႏွင့္ ေနခ်င္စဖြယ္ေကာင္းလွ၏ ။
"အို...ခ်ယ္ရီစံအိမ္ေတာ္က သခင္ေလးမလား "
အေနာက္ဘက္ကေန သစ္ပင္တစ္ခ်ိဳ႕သယ္လာကာ ဝင္လာသည့္ အမတစ္ေယာက္က ေမးလာတာေၾကာင္း ထယ္ေယာင္းသြားေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚတ့ဲအထိ ရယ္ျပကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္ ။ ကင္မ္အိမ္ေတာ္ ..သို႔မဟုတ္တည္း ခ်ယ္ရီစံအိမ္ေတာ္ကို ဒီနယ္တစ္ေၾကာတြင္ မသိတဲ့လူက ရွားသည္ေလ ။
"သခင္ေလးက ဘာမ်ားလိုလို႔လဲ "
ထိုမ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔အမက နဖူးကေခၽြးေတြကို ပခံုးေပၚတင္ထားေသာ တဘတ္ျဖင့္သုတ္ကာ ေမးလာသည္ ။ ထယ္ေယာင္းဆိုင္အတြင္ ပတ္ၾကည္ရင္းႏွင့္
"အမဆီမွာ ေမပယ္လ္ပင္မ်ားရွိလား "
ထယ္ေယာင္းရဲ႕စကားေၾကာင္း ထိုအမက ေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ အေနာက္ဖက္သို႔ဝင္သြား၏ ။ ခဏအၾကာတြင္ ေမပယ္လ္ပင္ငယ္ေလးကို ကိုင္ေဆာင္ကာထြက္လာသည္ ။
"ဒီေလာက္ေလးဆိုရလား သခင္ေလး "
ထယ္ေယာင္းအပင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူသိပ္သေဘာမက်သလိုခံစားရတာေၾကာင္း ေခါင္းခါျပလိုက္သည္ ။
"အိမ္ေတာ္မွာစိုက္မလို႔လား "
"ဟုတ္တယ္ ..သစ္ပင္တစ္ပင္ေလာက္စိုက္ခ်င္လို႔ "
ထယ္ေယာင္းခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ရယ္ျပရင္းႏွင့္ေျဖလိုက္သည္ ။ ေက်ာင္းတြင္ သစ္ပင္စိုက္ျခင္းကိုသင္ခ့ဲရတာေၾကာင္း အိမ္တြင္လည္း စမ္း၍ စိုက္ခ်င္ေနမိသည္ ။
"အိမ္ေတာ္မွာဆို ေမပယ္လ္မဟုတ္ပဲ ခ်ယ္ရီနီစိုက္ပါ့လား သခင္ေလး "
"ခ်ယ္ရီနီ ..."
ထာ္ေယာင္းမၾကားဖူးတဲ့နာမည္ျဖစ္တာေၾကာင္း သံေယာင္လိုက္လိုက္မိေတာ့ ထိုအမက သူ႔ဆိုင္ေထာင့္ေနေရာင္ျဖာေနေသာေနရာက သစ္ပင္ေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပေလသည္ ။ ထိုအပင္အားေတြ႕ရၿပီေနာက္ ထယ္ေယာင္းမ်က္ဝန္းတို႔သည္ သေဘာက်ျခင္းတို႔ျပည့္ႏွက္သြားသည္ ။ ခ်ယ္ရီတို႔ပြင့္ခ်ိန္ျဖစ္ေနတာေၾကာင္း တစ္ပင္လံုးရဲရဲေတာက္ေနသည့္ ခ်ယ္ရီပင္ဟာ ေမပယ္လ္ပင္ထက္ေတာင္လွေသးသည္ ။
