TUTKULU AŞK * AŞK SERİSİ II - FİNAL

15.BÖLÜM

uzun bir bölümle geldikkk :)) bakalım neler olacak. süprüzlü gün :)

........
Aren gerekli programları telefonuna yükledikten sonra mesaj kısmına girip hemen sevgilisine mesaj attı.

A: “Kulübeden eve, kulübeden eve, mesajım geliyor mu?”
D: “Telefonunu sat Aren, iyi geceler.”
A: “:) Olmadı mı?”
D: “Berbat bir başlangıçtı.”
A: “Baştan alayım o zaman.”
D: “Çok da şansın yok ama dene bakalım.”

A: “Bir sabah güneşin doğuşu ile geldi bakışların,
Gece olsa yıldızlar kıskanırdı onları,
Güneş ise söndü ateşinin karşısında...
Benim ne haddimeydi yanmamak aşkınla?
Yandım bende...
Seve seve yandım,
Döne döne pervanen oldum ateşinle...
Seni sevmek başlangıçların en güzeliydi sevgili,
Mutlu son olsun adın ama sen hiç bitme...”

D: “Aren ben, bu sana yeniden aşık oldum :) gözlerimden kalpçikler çıkıyor.”
A: “Sat o telefonu sevgilim. İyi geceler.”
D: “:D kötü müydü?”
A: “Kurtarılacak hiçbir tarafı yok.”
D: “Denemeliyim ama, ben sana bir şans verdim.”

A: “Peki, bekliyorum.”
A: “Ateşli bir fotoğrafa da hayır demem yani :)”
D: “Gebertirim seni Aren.”
A: “Aaa çok ayıp, müstakbel kocadan bir şey saklanmaz. Hem eskiden kaynana gelinini hamamda tanırmış, burada adet öyleymiş. Gelin hamama götürülür, kaynana da ona bakarmış. Annem yok burada malum, ben onu temsilen bakabilirim.”
D: “Uyu Aren!”
A: “Tamam ya, seni kızdırmak için dedim. Şaka yaptım. Hadi bekliyorum.”

Deniz’in yazmasını bekleyen Aren yanında bir türlü susmayan adama “Ne Doruk ne?” diye bağırdı, “Allah’ım dırdırcı kadınlar gibi susmadın ha! Zeze az bile yapmış. Şimdi bende kapının önüne koyacağım seni!”

Doruk yerinden doğrulup adama ters ters baktı, “Hayır ne yaptım onu bilmiyorum? Azıcık dokunmak istedim, ne var bunda Allah aşkına? Karımsın sen benim karım!”
Aren sinirle güldü, “Haa karın, evliliğinizin ertesi günü gelip buraya bırakıp gittiğin karın! Hani şu zorla evlenip, sonra da ‘bu evliliği sana zehir edeceğim’ diyerek tehdit ettiğin karın. Sana az bile yapıyor oğlum.”

“Aren!” dedi sinirle, ama Aren onu susturup sözlerine devam etti.
“Biliyor musun, bence mutlu olmalısın.”
“Neden? Karım tarafından odadan siktir edildiğim için mi? Çok mutluyum, zirvedeyim şuan.”
Aren alayla güldü, “Aşk hakkında bir bok bildiğin yok, değil mi Doruk Türkoğlu?”
“Aşk mı? Elbette biliyorum, ayrıca Zeynep’e de deli gibi aşığım.”

Aren de yerinde doğruldu ve adama bakıp gülümsedi, “Zeynep de sana deli gibi aşık. Aşık olmasa da seninle de kendiyle de savaşmazdı. Seni affetmek için çabalamazdı. Salardı seni kapıya, ne gece gelip üstünü örterdi ne de senin bir gün bile burada kalmana müsaade ederdi. Ha baktı kalıyorsun, kendi çeker giderdi. Ama o savaşmanı istiyor, onu bırakmamanı istiyor. Bu sefer basitçe elde etmeni değil, zor olsa da başarmanı istiyor.”

“Vazgeçmeye niyetim yok zaten Aren ama özlüyorum. Onu sarmayı, öpmeyi özlüyorum. Yani biz onunla çok kısa zamanda her şeyi paylaştık. Ben hayatımda kimseyle olmadığım kadar onunla mutluydum, özgürdüm.”
“İşte sorun da bu Doruk, çok kısa zamanda elde etmişsin onu ve çok ama çok kırıcı bir şekilde terk etmişsin. Sonrasında da geri dönüp, af dileyeceğin yer de bir de kızla evlenip, yine terk ettin.”