BACKGROUND | SeKai

#10

𖥸 Vote ve satır arası yorumlarınızı bekliyor olacağım ♡♡

━━━━━━━━━━━━━━━

* Jongin *

Kaybetmek...

Dudaklarımızın arasından kaçan tek kelime ama söylendiği kadar kolay aşılamayan tek sözcük.

Dünyaya gözlerini açan bir bebek, yıllar geçtikçe büyür çocuk olur. Önce oyuncağını kaybederek hayata başlar. Onun için üzülürken yenisi alınır onu unutur. Sonra zaman geçer çocukluğunu kaybeder. Daha bunun farkına varamamışken çocukluğun verdiği saflığı, masumluğu da kaybeder.

Daha da zaman geçer hayatın ona yaşattıkları ile, tanıdığı insanlarla birlikte hayatın aslında annesinin kollarında geçirdiği zamanlardaki gibi mükemmel olmadığının farkına vararak hayattan ümidini kaybeder.

Isterse de büyür işini kaybeder, sevdiği insanı kaybeder ve en önemlisi gün gelir ki hayallerini kaybeder. Hayallerinin ötesinde elinde başka bir şeyi kalmamıştır. Artık bir hedefi yoktur. Kalbi yalnızca kan pompalayan bir organdır onun dışında sadece yaşama faktörlerini yerine getirmeye çalışıyoruz.

Etrafa boş gözlere bakarak sadece izliyoru. Ben ilk annemi sonra insanlara olan güvenimi kaybettim. Elimde olanlar sadece bunlardı ve ben ilk bunları kaybederek başladım. Şimdi ise hayallerimi kazanmışken bana verilen sahte sevgiyi kaybettim.

Ilk defa kaybettiğim bir şey sevinmiştim. Saatlerdir telefona bakarak histerik bir şekilde gülümsüyordum. Bir haftadır kendimi ve Joohyun' u bir şeylere ikna etmeye çalışıyordum. Ya aşkımıza ya da sevgimize. Birkaç kurduğu cümle ile ben bunların boş ve sahte olduğuna kanaat getirmiştim.

My Princess: " Jongin, kalbini hızlandıran, ritmini değiştiren başka birinin ya da birilerinin olduğuna eminim. Sen ne kadar kabul etmesen ya da fark etmesen de başka bir heyecan içindesin. Ben artık daha fazla senden yara almak istemiyorum. Bunca geçirdiğimiz anlar için teşekkür ederim. Kendine ve en önemlisi de sevgine zarar gelmesin. Her zaman bir telefon ötende olacağım. Bana onu anlat. Çünkü onu buldun. "

Evet bulmuştum. Onu hiç beklemediğim bir anda bulmuştum. O benim çocukluğumdan kalan tek anımdı. Onu geleceğim yapacaktım. Tek sorun onun sevgilisiydi.

Flashback

Gözlerimi zorlukla açıp öncelikle hayatımda ilk defa gördüğüm odada gözlerimi gezdirmiştim. Geceden yana hatırladığım tek şey Sehun' u uzaktan sahilde oturduğunu görmüş olmamdı. Çok zekiydim ki burası da onun odasıydı.

Kolumki hafifçe kaldırıp bulanıklaşan gözlerimle zorlukla saatime bakmıştım. Neyse ki erken uyanmıştım. Yerimden doğrulup bacaklarımı yataktan sarkıtıp gözlerimi ovalamıştım.

Oda oldukça sade dizayn edilmişti. Yerimden kalkıp dolabın hemen yanındaki duvarda asılı olan ipin yanına gitmiştim. Küçük mandallar ile fotoğraflar bu ipe asılmıştı. Gözlerimi her birinde gezdirirken gördüğüm fotoğraf ile şu an bulunduğum ortamın hayali olup olmadığını test etmek için kendime okkalı bir tokat indirmiştim.

Tek anladığım ve midemde kelebeklerin havalanmasına sebep olan şey çocukluk arkadaşım Sehun' du.

Bulunduğum odadan çıkıp şu an içimdeki duygulara sahip çıkamayarak Sehun' un üzerine atlamak istiyordum.

Uzun koridoru geçerken gördüğüm kapıları yavaşça acıyor orada olup olmadığını kontrol ediyordum. Son odaya geldiğimde kapının arasından gördüğüm manzara evden en sessiz(!) biçimde ayrılmama sebep olmuştu.

Sehun ve sevgilisi..

Flashback end

Sevgilisi kimdi ve onunla ne zamandan beri birlikteydi, Seviyor muydu?

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
𖥸 Bu bölümü kısa tuttum çünkü tam düğüm kısım burası oldu. Geçiş bölümü gibi düşünebiliriz.

SeKai ile kalın ~♡

BFF(!)