XV.

39.5K 2.2K 1K
                                    

(DÜZENLENDİ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


(DÜZENLENDİ.)

İyi okumalarrrr💜

***

"Kimse onu sevmedi.Kimse ona yakın davranmadı.O iyi bir insandı ama kimse onu dinlemiyordu. Prenses üzerindeki lanetin kalkması için gecelerce yalvardı. "

"Lanet kalktı mı? "

Onur kardeşinin saçını okşadı. Boynunda uykuya dalmaya çalışan Işık masalın sonunu sabırsızlıkla bekliyordu.

"Kalktı. "

"Nasıl?"

"Bir gün kasabadan kaleye gelen bir kadın sayesinde. Prensesi ağlarken gören kadın ona sarılmış ve 'Senin ağlaman bana acı veriyor. Ağlamaya devam edersen öleceğim ' demiş. Prenses bu sefer de kasabalı kadının öleceğinden korkup ağlamaya başlamış. Gözyaşı kadının elinin üzerine düştüğü an etrafı mavi bir ışık kaplamış. Lanet kalkarken kuvvetli ışık kalplerinin ortasında büyük bir top halini almış. Kalplerini aydınlatacak ışık sayesinde yanlızlık hissinden kurtulmuşlar. Yalnız olmadıklarını artık birbirlerine sahip olduklarını bildikleri için acı çekmemişler."

"Peki...kimmiş o kadın? "

"Annesi. Prensesi annesinden ayırdıkları için gecelerce acı çekmiş. Meğersem canını acıtan şey özlemmiş."

Işık kafasını kaldırıp abisinin gözlerine baktı.

"Sen de annemizi özlediğin için mi acı çekiyorsun Şövalye? "

Onur yutkunamadı. Elindeki masal kitabını kenara bırakıp Işık'ı iki eliyle birlikte sardı. Belli etmemek için sarf ettiği çaba nafileydi demek ki.

"Özledim. Ama acı çekmiyorum Savaşcı. Siz varsınız ya... Annemiz size armağan etti bana. Ben çok mutluyum. "

Dudaklarını büzüp boynuna sokuldu Işık. Onur iç çekerken sırtını pış pışladı. Büyüdüğünde Işık'a bırakabileceği manevi değer için kabul edecekti yapılan teklifi. Korksada yapması gerektiğini hissediyordu.

"Umuyorum ki aramızda hiçbir şey olmayan o anları telafi edebiliriz"

Böyle demişti Bars ona. Oradan nasıl gittiğini hatırlamıyordu. Yapmamalıydı. Güven verici cümleler kullanmamalıydı. Bu cümlelere kalbi hızlanmamalıydı. Her şeyi göz ardı edip yapması gerekeni gerçekleştirdi. Telefonunu eline alıp kendisine olan son saygı kırıntısının üzerinden geçeceği mesajı yazdı.

**

"Yarın doktorunla görüşmek istiyorum. "

Bars bir mesaja bir ekrandaki görüntüye bakıp iç çekti. Kafasını kurcalayan her şeyi ya geride bırakır ya da yok ederdi. Lakin şu an eli kolu bağlanmış hissediyordu. Sahilde neden öyle bir şey demişti onu bile bilmiyordu.

Yaşıyoruz İnadına | GAYWhere stories live. Discover now