₪ Bölüm 5 | Unfamiliar Feelings

22.6K 1.5K 618
                                    

Y/ N:Küçük bir sınır koyuyorum. Bütün bölümlerin okunma sayısı 300'ü geçmeden ( bu da dahil ) yeni bölüm atmayacağım. Zaten bu ve bir önceki bölüm var. 300'ü geçtiği an da yeni bölüm gelecek *.*

Baekhyun utangaçça geri çekildi ve kırmızı yanaklarını saklamak için arkasını döndü.

"B-ben özür dilerim" Chanyeol kekeledi ve saçlarını karıştırdı. Tanrım, onlar sevişmiş olabilirlerdi ama şu an farklıydı. Chanyeol, Baekhyun'un bundan hoşlanmadığı için arkasını dönüp kendisinden uzaklaştığını sanmıştı. Baekhyun ise Chanyeol'un yaptığı şeyden pişman olduğu için özür dilediğini sanmıştı.

"Sorun değil, hadi çıkalım" Baekhyun mırıldandı ve havuzun merdivenlerine doğru yüzdü. Chanyeol sessizce arkasından onu takip ederken hala kendine küfür etmekle meşguldü.

"Şu arkadaşın Sehun, onunla ne kadar süredir arkadaşsınız?" Chanyeol eve girip kurulanmaya başladıklarında sordu. Hem konuyu dağıtmak istiyordu hem de Baekhyun'un sarılarak uyuduğu çocuğu öğrenmek istiyordu.

"Lise sonda tanıştık. Aynı üniversiteye gittik ve o mükemmel biri oldu. Çok yetekenli." Chanyeol Baekhyun'un Sehun'u bu kadar övmesinden rahatsız olmuştu. Pekala, kıskandığı falan yoktu ama hoşlanmıyordu işte. Zaten Baekhyun'un hiçbir şeyinden hoşlanmıyordu değil mi?

O öpücük sadece basit bir istekti. Duygusuz bir istek. Chanyeol'un bu konuda kendini ikna etmesi kolaydı.

Baekhyun ıslak saçlarını kurulamak için banyoya girdi ve kurutma makinasını çıkardı.

"Ben yaparım" Kalın sesi duyduğunda kalbinin bir kez daha hızlı çarpmaya başladığını hissetti. Chanyeol'un parmakları sıcak havayla beraber saçlarında gezinirken huzurla gözlerini kapatmıştı. Baekhyun, birinin onu yıkamasını ya da saçlarını kurutmasını çok seviyordu. İlgiyi seviyordu.

"Haftaya bebeğim için kontrole gideceğim" Baekhyun, Chanyeol'un da katılmasını istediği için söyledi.

"Hımm" Chanyeol sadece basitçe onayladığında Baekhyun somurttu.

"Gelmek ister misin?" Her şeyi bir kenara bırakıp sordu Baekhyun.

"İşlerim var" Chanyeol kestirip attı. Baekhyun yavaşça saçlarındaki elleri durdurdu ve ayağa kalktı. Madem bebeğini görmek bile istemiyordu kendisiyle de ilgilenmesine gerek yoktu.

"Ben yatıyorum, iyi geceler" Baekhyun, Chanyeol arkasından şaşkınca bakarken banyodan çıktı.

Baekhyun kontrole gitmeden önce doktora uğramıştı ve Chanyeol'un gelmesi şartında kanserle alakalı hiçbir şey söylememesini tembihlemişti ama madem o gelmiyordu bu konuda rahatça konuşabilirlerdi. Baekhyun bir hafta beklemek yerine bir sonraki gün hastaneye gitti. Hastalığın durumunu öğrenmek istiyordu.

Neyse ki - belki de gerçekten Chanyeol'un sayesindeydi - tedavi beklediklerinden hızlı ilerliyordu. Doktor bir çok kez her şeyin temelde morale bağlı olduğunu söylemişti zaten. Tedavinin bitimine 2 hafta kalmışken doktor süreyi 1 haftaya indirdi. Bu da bir sonraki kontrole gelişinde - bebek için - kanserle alakalı hiçbir sorun olmaması demekti. Baekhyun içten bir şekilde gülümsedi.

"Haftaya yine de gelmeliyim değil mi?" Doktor onayladı.

"Bebeğini görmek istemez misin?" Baekhyun gülümsedi ve başını salladı.

****

"Ben çıkıyorum" Baekhyun evin içinde bağırdı. Chanyeol istisnai olarak bugün evdeydi. Baekhyun'un aradan geçen bir haftada tedavisi tamamen bitmişti ve doktor belli aralıklarla kontrol için gelmesi dışında kanseri atlattığını söylemişti.

OMG,I'm Pregnant! [#1]Where stories live. Discover now