June ( Gugma Series 3)

Chapter 13: Last Warning

Chapter 13: Last Warning

It's Saturday, and I noticed a large truck with the print name "Santander Pet Services" in front of Professor McConaughey's house.

Limang tao ang nakita kong palabas-masok sa bahay nila at marami silang buhat na materyales sa loob ng bahay. Gusto ko sanang makiusyoso ngunit pinigilan ko ang sarili ko.I still had to do all of our weekly laundry. Isinuot ko ang paborito kong pambahay na butas-butas na lumang spongebob t-shirt at dolphin shorts. Then I'm good to do all the household chores. Sinong nagsabing hindi marunong maglinis ng bahay ang mga mayayaman? Daddy taught me how to do all of this.

I put on my airpods and start listening to music. Isinalang ko muna ang mga labahan sa washing machine then I vacuumed upstairs and downstairs. Nag-mop rin ako. At hindi ko na nagawang maglinis ng banyo dahil napagod na ako. Bukas na ko na lang iyon lilinisan, tutal ay malinis naman iyon lagi.

After bathing and dressing, I exited and went to my Professor's house. Only to be astounded by his new interior!

There were cat shelves and stairs built into the wall. At nakita ko si Skye, nasa pinakatuktok. Hindi ko maabot. "Hi, baby! Come to mommy!" sigaw ko ngunit patay-malisya lang niyang ini-enjoy ang bago niyang bahay. It was painted white and had a transparent round glass that served as his window.

Napalabi ako. Siguradong nagdidiwang na naman ang loko! Napatingin ako sa kusina nang marinig ko ang pagtunog ng microwave.

Agad akong pumunta sa kinaroroonan niya. "Good evening po, Professor." I am smiling at the back of my head.

"Anong maganda sa gabi kung ikaw ang bubungad sa 'kin?" kontra niya kaagad.

"Ako po, Prof. Maganda," sabi ko sabay ngiti. Hindi niya ako nilingon. Kinuha niya ang ipinapainit niyang ulam sa microwave. It was baked porkchop with potatoes from a food delivery. Then he placed it in the dining table. "Yan lang po ulam mo?"

"Obvious ba?"

"Sungit mo po," lumabi ako. I approached his fridge and opened it. "Marunong po akong magluto," sabi ko while scanning the items inside. It was all chronologically aligned. Pantay-pantay rin ang linya ng mga beer and canned goods pati mga fish and meat sa loob ng freezer. Pati fruits and vegetables, according to color din. Isinarado ko iyon at namataan ko ang tuna sa lababo na tino-thaw niya. "Hindi mo na po ito iluluto?" nagbabait-baitan kong tanong.

"I'm too tired to cook."

"Ipagluluto kita," prisinta ko. Bakas nga sa mukha niya ang pagod. Marahil ay sa maghapong-trabaho nila kanina dito. I was even able to notice his surroundings.  Nag-general cleaning din yata sila. Siguro ay magkakaroon siya ng bisita.

My stomach flipped for some strange reason.

As I began to prepare smoked-salmon pasta, silence fell over us. Sa pagbisi-bisita ko rito ay napapansin kong hindi siya kumakain masyado ng rice kaya iyon ang niluto ko. After 30 minutes, I served at his table.

"Is this how you plan to seduce me?" He appeared to be impressed by my food presentation.

I shrugged. "Well, as they say, the way to a man's heart is through his stomach, so Your Majesty, please eat."

Sa araw-araw naming bangayan ay isa ang araw na ito na nakita ko siyang ngumiti ng abot hanggang mata niya. Minsan, I could sense a bit of sadness in his eyes. Pero mas madalas ay galit dahil sa pang-iistorbo ko sa kanya.

"Lami ba?"

He chuckled as he twirled the pasta in his fork. "You cook well, like your mom."

I flashed a smile. "Well, I'm the daughter of chefs so it's no biggie. I'm a child chef's protégé."

"Pero nakakasunog ka ng ulam?" He shoved the pasta into his mouth.

Lumaki ang mga mata ko. "You smelled it all the way here?" Naalala ko ang nasunog kong ramen noong nakaraang araw.

Tumango siya.

"Nakaligtaan ko dahil sa panonood ko."

Silence again.

"May darating kang bisita?" tanong ko, later on.

Umiling siya habang titig na titig sa iniikot niyang pasta. ""I just cleaned the house."

Silence again.

"I think, I better go now. Para makapagpahinga ka na," sabi ko. Pero ang totoo nangngawit na ako sa katatayo sa harap niya.

Tatalikod na sana ako ngunit tumikhim siya.

"Nanliligaw sa 'yo si Angelo?" nakatitig pa din siya sa pasta na kanina pa niya iniikot-ikot. Kaunti na lang naman iyon.

"Huh? Hindi," tanggi ko.

"'Yong Hugo?"

Naguluhan ako. "Hindi rin."

"Why do you bother me when you have a lot of boys lining up for you?" mahina niyang tanong.

Natigilan ako. I had a little discomfort in my stomach upon hearing it. Istorbo pa rin ako sa kanya. "K-kung ayaw mo talagang pumupunta ako rito. Umm..." I had a tense muscles as I glanced away from him. Natutok ang tingin ko sa wall-mounted playhouse ni Skye. He doesn't like having me around.

I started walking. "I think, I have to go," sabi ko at walang lingon-likod na tinahak ang kusina patungo sa maluwag na sala. My stomach is churning for no apparent reason. And it's impossible that he's already grown in me. Dapat ako ang mag-go-grow sa kanya dahil laging ako ang pumupunta sa kanya. Is this a karma? Hindi ko pa man siya nasisimulang akitin. Ako na agad ang naakit niya?

Palabas na ako sa pintuan niya pero napahiyaw ako sa gulat nang hatakin niya ang kaliwang-kamay ko. I could hear his heavy breathing as he leaned me against the back of the wall. "Why are you doing this to me?" He whispers softly in my ear.

Nakalagay ang kamay niya sa likod ng ulo ko. I am shocked kaya hindi agad ako nakasagot. He reaches around my waist and pulls me closer to him.

"Bakit lagi mo akong pinepeste?" He groaned.

"S-sabi mo kasi tease ako. I just want to prove you that I'm not a tease. You are branding me a tease kaya lagi kitang pino-provoke," pag-amin ko.

"Do you realize what you're doing to me? Ginugulo mo ang tahimik kong buhay," he said staring intently at me.
Nagyuko ako ng ulo ngunit itinaas niya iyon gamit ang hintuturo niya. "I am not going to fall for your charm, your kindness, your voice and your beautiful face. Naiintindihan mo ba?"

Nanginig ang labi ko. There's a spiteful in his eyes. Tumango ako ng maraming beses habang unti-unti nang nanlalabo ang mga mata ko. "I-I will stop. I promise." Parang may pinong kumurot sa puso ko ngunit hindi ko iyon pinansin. Mas inisip ko ang makalayo sa kanya. I tried pushing him, but he wouldn't let me.

"Please take this as my final warning."

Then he let me go.