June ( Gugma Series 3)

Chapter 28: Last Date

Chapter 28: Last Date

We didn't pushed through our trip in Japan dahil nagkatampuhan ang tatlo kong kaibigan. Ganoon naman ang tatlong iyon. Magbabati din naman pagkatapos ng ilang araw na hindi pagpapansinan.

It's the first of November, so I had nothing to do after I finished cleaning our house. Bukas pa makakauwi si Mommy dahil bibisita kami sa mausoleum ni Daddy. Hugh is not at home because he went to see his mother in Mactan. Bibiyahe raw kasi ang mommy pabalik ng Illinois, USA kung saan talaga sila naninirahan. Hugh has a sister my age who is studying abroad. His father owns the well-known McConaughey Restaurants, which have ten thousands of locations worldwide. Tanging si Hugh lang ang nandito sa Pinas at halos lahat ng kamag-anak niya ay nakabase na sa States.

It was already afternoon, so I put on my yellow minidress, grabbed my tote bag and books, and went to Ate Ey's house.

Ngunit wala sila roon!

Pipihit na sana ako pabalik pero nabungaran ko ang paparating na porshe car ni Anton. Napangiti ako habang awtomatikong bumubukas ang gate nila. Sumunod agad ako sa kanila.

"Hi, Kuya! Magpapaturo po sana ako sa module ko!" Maarte kong itinikwas ang aking mahabang buhok. Mabini akong naglakad palapit sa kanya at sinadya kong kumapit sa braso ni Anton. I just wanted to test Ate Ey's patience dahil magkasama sila ngayon. Hindi ko alam kung saan sila nanggaling ngunit ramdam ko ang lamig sa pagitan nilang dalawa. Marahil ay may LQ sila.

"Sure, wala naman akong gagawin ngayon," sagot ni Anton habang ang tingin ay nakapokus kay Ate Ey. Tuwang-tuwa ako sa isip-isip ko. They are truly at war. Ayaw siyang pansinin ni Ate Ey. Nang mapansin kong papalabas na nang kotse si Ate Ey ay sinadya kong bahagyang idikit ang sarili ko kay Anton at nakita ko ang pagsalubong ng kilay niya.

Selos agad?

Nauna na kaming naglakad papasok nang malaki nilang bahay at bumulong ako kay Anton. "Nag-away kayo, kuya?"

Hindi niya ako sinagot. Halatang masama ang timpla sa babaeng nasa likuran namin. We went to the center table at doon ko inilapag ang mga dala kong gamit.

"What do you want to learn?" He inquired about checking my books.

Ngumiwi ako dahil hindi naman talaga ako magpapaturo. "Kuya, may boyfriend na ako," bulong ko.

"I know," he said, whispering too. Nakita ko sa mga mata niya na pinagmamasdan pa rin ang babaeng mahal niya na paakyat na nang hagdanan.

"Ano kayang magandang gift for him?"

"Yourself?"

Hinampas ko siya. "What?" Kunot-noo niyang minasahe ang braso niyang hinampas ko. "Nakalog-in sa yatch visitor book ko ang lahat ng araw na ginamit ninyo ang yate."

Ngumuso ako. "Wala namang nangyayari sa amin."

"Which is why you should be grateful. Bibihira lang ang lalakeng katulad ng nobyo mo. Kaya huwag matigas ang ulo mo kapag gusto ka niyang disiplinahin."

Napaangat ang kilay ko. "Are you close to him?"

Umiling siya. "No. But I can sense he is a great guy. Baka nga may gusto si Ey sa kanya." Napansin ko ang pagbalot ng lungkot sa guwapo niyang mukha.

"Sa iyo 'yon may gusto. Ang manhid ninyong pareho."

"Really?"

"Yes. Bakit magpapatikim ba 'yon sa 'yo kung wala siyang gusto sa 'yo?"

Natulala siya ng ilang minuto.

"Is she submissive to you?" Sinilip ko ang mukha niyang seryoso pa rin hanggang ngayon.

"Sometimes yes, sometimes no."

"That's it!" impit kong sigaw. "Maldita 'yan pero bakit ka niya sinusunod?"

"Dahil wala siyang pera?"

I laughed. "Kuya, her room is brimming with cash. Her purses are worth thousands of dollars. Her shoes, as well as her clothing. Isang tawag lang niyan, may bibili agad ng mga gamit niya."

"I cut our WiFi and she doesn't have a load."

Ngumiwi ako. Iba pala ang trip ng dalawang 'to. "Basta. Gusto ka rin niyan," sabi ko at sinimulan ko nang iligpit ang mga gamit ko dahil wala akong mapapala dito. Naging relationship guru pa ako.

Then it was November 2nd, and we went to the mausoleum. Tahimik lamang kaming dalawa ni Mommy habang tinatahak namin ang daan papuntang mausoleum. As soon as we arrived, I placed the bouquet of blue and white roses.

Hugh once told me that I shouldn't pray for my father. Instead, I should pray for my mother, who is silently grieving the loss of her husband. Pero kung gusto ko raw mag-alay ng dasal ay wala naman daw mawawala. He is gone now and finally resting in Almighty's hand. Doon wala nang sakit, wala nang paghihirap.

Hugh helped me cope with my father's death. When he told me to let my daddy go, I felt a large lump of sadness wash away. Masakit ngunit magpapatuloy ako para kay Mommy, kay Hugh at para sa sarili ko.

Natigilan ako nang umiyak nang tahimik si Mommy. I gently drew her in and rested her head on my shoulder. I knew she kept those tears for me so I wouldn't cry.

"Anak, may gagawin ka pa ba?" tanong niya habang inaabot ang tissue para ipamunas ng luha niya.

"Wala po, mommy. Bakit po?"

"I want to talk with your dad... Na kami lang."

Nakakaunawa naman akong tumango. Perhaps it's an adult thing, and I leave the mausoleum right away. Nagpasundo na lang ako kay Hugh at wala pang ilang minuto ay nasa harap ko na siya.

"Are you all right?" He asked as he gently hugged my waist. Tumango ako at muli kong nilingon si Mommy.

"Do you think Mom is okay?"

Sinundan niya ang tinitingnan ko at ngumiti siya. "Talking to your father will help her feel better, baby. It will also lighten your mom's load. Don't worry too much."

We then proceeded to Oslob. Hugh was always in charge of organizing our trip kaya sumusunod lang ako. He wrote our names in the visitor log book and we got a crash course in whale shark watching. Then a guy handed Hugh the protective gear, which he carefully put on me. Napapangiti ako dahil napakagentleman niya. But he's always been so possessive of me whenever someone looks at me.

"You should have worn black tights and long sleeves," iritableng sabi niya habang naglalakad kami papalapit sa pampang. Nakasuot lang kasi ako ng Black mesh two-piece swimsuit and he was clutching my flat belly with his large hand.

"I can't wear those. Hindi ako komportable," sagot ko. Hindi siya umimik ngunit alam kong naiirita talaga siya sa mga lalakeng tumitingin sa amin. "All right," I exhaled deeply. "Tanggalin mo 'yang t-shirt mo at isusuot ko."

Malaki ang ngiti niyang naghubad ng damit sa harap ko. Tanging ang suot niyang boarding shorts na itim ang natira. Nag-flex tuloy ang mga muscles niya sa katawan. Ako naman ang namomroblema dahil mga babae naman ang nakatingin sa kanya. He took off my protective gear and dressed me in his clothes. "Perfect!" he exclaimed as he leaned in to claim my lips. Nanggigigil ko siyang kinurot sa tagiliran habang nakayakap siya ng mahigpit sa akin.

This guy!

N/A: Sana maconvey ko yung emotions nila sa next chapter. Kinakabahan din ako. </3