The Lost Spark

Chapter 5

Ginawa ko ang payo ni mama. Umuwi ako sa bahay namin ni Gino to talk to him, at para maayos kung ano man ang tila lamat na sumisira sa relasyon namin.

But to my disappointment ay wala kahit man lang ang anino nya sa bahay. Kung paano ko  ito iniwan noong umalis ako ay ganoon parin. And it only indicates na hindi parin sya nakakauwi. Pero saan sya tumutuloy kung hindi sya umuuwi dito?

Natatakot ako na baka may kung ano ng nangyari sa kanya. Agad kong kinuha ang bag ko at lumabas ng bahay para umalis at puntahan ang lugar na natatanging alam kong maaaring puntahan ni Gino.

Pero pagdating ko sa bahay nila tita Linda ay walang tao. Ano bang nangyayari?. Naisipan kong tawagan ang kaibigan ni Gino, si Jacob pero walang sumasagot sa kabilang linya. I even sent tita Linda a message saying I went to her house. And I asked Jacob kung alam ba nya kung nasaan si Gino.

Umuwi na lang ako sa bahay ng wala naman akong napala sa lakad ko kanina.

I am sitting on the edge of the bed at nakaiwang nakabukas ang pintuan ng kwarto ng makarinig ako ng pagbukas ng pinto at mga yabag ng pamilyar na paa na ilang araw ko ring hindi narinig.

Nagmamadali akong lumabas at naabutan ko si Gino na paupo sa sofa. Nang makita nya ako ay napahinto sya at tinitigan ako. He looks pale.

Lumapit sya sa akin at niyakap ako. I almost run out of breath sa higpit ng pagkakayakap nya.

Nang lumayo sya ng bahagya sa akin at tinitigan ako sa mukha ay mas napansin ko ang pamumutla ng kanyang mukha. Pati na rin ang labi nya na nagbibitak bitak dahil sa pagka tuyo.

"Ayos ka lang ba?" I ask out of worry.

He just nod and then lean to kiss me. And just like that ay parang nakalimutan ko ang lungkot, galit at pag-aalala na kanina lang ay bumabagabag sa akin.

"I'm sorry, love. Kung hindi man lang kita nasamahan noong pasko. May complication lang sa project na hawak ko kaya ilang araw akong nawala"

I just smile at him and then hug him. He looks so tired. And I think he even lose some weight. Maybe he's tired and exhausted from work. Tinanggap ko naman ang dahilan nya.

Days passed at bumawi si Gino sa akin. Hindi sya umalis at lagi lang syang nasa tabi ko. Kahit na madalas lang syang tamihik at tila malalim ang iniisip ay masaya na ako na kasama ko sya. Lalo na sa tuwing nakikita ko ang saya sa mga mata nya kahit na hindi nya ito inilalabas sa kanyang mga labi sa pamamagitan ng ngiti.

Until the New year's eve. We are sitting on the sofa while watching the kids and our neighbors outside through our open door na masayang naghahanda.

Our neighborhood was having a boodle fight outside. Inilabas narin namin kanina ni Gino ang mga pagkain na inihanda namin para maidagdag sa salo salong magaganap bilang pagsalubong sa bagong taon.

Lumabas na kami ni Gino ng bahay para makisalamuha sa mga kapit bahay namin na sorbrang nababakasan ng kagalakan.

May mga sparklers na hawak ang mga bata at ilang mga kabataan .

Iniabot sa akin ni Gino ang isang sparkler at saka nya sinindihan kasabay ng torotot ng mga bata gamit ang ibat ibang disenyo as an instrument na pagsalubong sa bagong taon ng sumapit ang takdang oras.

Gino hugged me sideways, and I lean on his broad shoulder.

"Happy new year love" he whispered in my ear then kissed my head.

I lift my sight and planted a quick kiss on his lips and then smile.

"Happy new year" I replied.

We both watch the sparklers we are holding habang unti unti itong nauupos.

After that event ay magkatabi kaming nakahiga ni Gino sa kama. I am leaning on his chest and he's hugging my shoulder. It's 2 a.m the first day of this year.

"I love you," I said out of nowhere. Only because I want to express what I am feeling right now.

He then came closer to my face and kissed my lips shortly and then replied to me.

"I know, and I love you more," he said and once again kissed me.

At this time he showed me how much he loves me. On his every touch and embrace, on how gentle he whispered the word 'I love you' indicates the burning love he has for me.

I just equate the warm feeling he is giving me. As I show him how much I love him. And this time we become one. And because of that, I am looking forward for more years to spend with him.