The Lost Spark

Chapter 9

"Yeeehheeeyyyy!!!"

Isang malakas na sigaw pambata ang dahilan para magising ako.

Tinignan ko ang pwesto kung saan alam kong natutulog si Xav, sa pwesto ni Gino pero wala sya roon.

Nagmamadali akong bumangon to know kung anong nangyari sa kanya and why he's screaming na lubos na nagpakaba sa akin, malalagot ako kay Mica if something bad happens to her child.

Pero ang senaryong naabutan ko pag labas ko ng silid ay iba sa tumatakbo sa isipan ko. It's not that gusto kong may mangyaring masama kay Xav pero hindi ko lang talaga inaasahan ang naabutan ko.

Right in front of me is Gino carrying Xav on his shoulder at umiikot sila sa palibot ng bahay.

A smile appeared on my face as I stare at them.

Natigilan sila sa ginagawa nilang kulitan ng makita nila akong nakatayo sa gilid at pinapanood sila.

"Good morning!" I greeted them

"Tita Alona!" sigaw ni Xav na in-extend pa ang mga braso nya sa gawi ko.

Samantalang si Gino ay tinitigan lamang ako. Ibinaba nya si Xav at pinaupo ito sa sofa turning his back to me.

"Hayy!" napabuntong hininga na lamang ako dahil sa nangyari.

"I want some cholitos stick!" Xav said to Gino

"Chocolitos stick! Here it comes!" Gino said bago nya palarong iniabot sa bata ang pagkaing gusto nito. Inisayaw nya sa hangin ang pagkain habang inaabot it okay Xav.

The kid just giggled and even imitate the movement of Gino's hand ng ibaot nito sa kanya ang pag kain.

"Too early to eat chocolate. Have you eaten breakfast already?" I ask as I barge into their scene.

"I cooked some bacon and egg while you're sleeping," Gino said at binuhat ulit ang bata

"Kumain na tayo ng almusal"

"O-okay" ang tanging nai sagot ko.

Hindi ko alam kung guni guni ko lang ba o talagang iniiwasan ako ni Gino.Hayyyss! bahala na.

"Anong oras ka umuwi?" I asked na pumutol sa katahimikan habang kumakain.

Magkaharap kami ni Gino at nasa tabi ko ang batang si Xav.

"11" he shortly said and then continue on eating.

"11 ka na pala umuwi, bakit maaga ka pang nagising para mag luto ng agahan?. I can do that you know"

I told him, pero tinitigan nya lang ako at saka nag kibit balikat. Wait! Is he really ignoring me?.

My attention shifted to Xav na nahihirapang kumain dahil hindi nya abot ang lamesa. Hindi naman kasi ito high chair at sa liit ng batang ito ay mahihirapan talaga sya.

Tinutulungan kong kumain si Xav ng bigla ay maihulog ng bata ang tinidor sa sahig which cause a sound na may pagka matining dahil sa impact ng pagtama ng metal sa marmol na sahig.

Yumuko ako para abutin ito. Nang I angat ko ang tingin ko ay naita ko ang itsura ni Gino.

Both of his hands are holding his head. He's like covering his ear. At naka pikit pa ito na tila may iniindang sakit o ayaw marinig. Wait, is it about the sound that's made because of the fallen utensil?, pero hindi naman ito ganon kasakit sa tenga ah.

"Hey, you okay?" I ask

Hindi sya sumagot at nanatiling nakahawak ang kaniyang mga kamay sa tenga nito.

Lumapit ako sa kanya, nang nasa gilid na nya ako ay hinawakan ko ang magkabilang balikat nya.

"May masakit ba sayo?, masakit ba ang ulo mo?" I asked.

Kinapa ko ang leeg nya for his temperature at pati narin ang noo nya, ngunit bigla na lamang nya tinabig ang kamay ko at saka tumayo at umalis sa dining area ng wala manlang sinasabi.

Worry crept into me, pero ang pag-aalala na iyon ay parang wala lang kung hindi naman ako hahayaan ni Gino ng karapatang mag alala. So much negative thought for the morning. But minabuti ko na lang na pag tuunan ng pansin si Xav sa pag kain nito.

But until both Xav and I finished our meal ay hindi na bumalik si Gino to finish the food he left.

Nang matapos ako sa pag asikaso kay Xav ay dinala ko sya sa living room. Naabutan naming si Gino na naka upo sa sofa at nakapikit habang nakasandal ang ulo sa headrest nito.

"Come he Xav" he said ng imulat nya ang mata nya at makita kami.

Ni hindi nya ako pinansin. Great! Just great. Ako na nga yung nag alala pero deadma lang ako sa kanya.

"I'll do the dishes, please look after Xav," I said ng makalapit si Xav kay Gino.

Tumango lamang sya at ibinaling na ang atensyon sa bata.

I went to the kitchen to wash the utensils na nagamit at magligpit ng iba pang kalat. Nang matapos ako ay lumabas na ako it took me an hour in the kitchen.

Pag labas ko ay naabutan kong nag kukultan ang dalawa. Lumapit ako sa single sofa at naupo.

"Are you feeling well now?" I asked Gino, but just like what happened awhile ago. He just stares into me.

Nakatitig lang kami sa isa't isa ng marinig ko ang boses ni Mica mula sa labas.

"Sis! Alona"

Mica went straightly to us at inagaw pa si Xav sa pagkakahawak kay Gino. Binitawan naman ni Gino ang bata at hinayaang yakapin ito ng mahigpit ng ina nito.

"Hmmm...I miss my baby!" Mica said then withdraw from her suffocating hug. Poor kid.

"Thank you sis Alona, and sayo rin Gino for babysitting my baby Xav!" she said.

"Anytime," I said

"No prob" Gino replied.

Umalis rin agad si Mica with Xav after iayos ng mga gamit ng bata sa maliit nitong bag.

The moment they left, silence filled the house again. Umupo na lang ako sa sofa as I watch Gino went inside our room.

Here we go again. Silence, which also indicates the feeling of being lonely.

May kasama nga ako ngayon, pero para namang yelo ang pakikitungo nito sa akin. Hayyy buhay, parang life!.

The borrowed angel who's making this house alive left already, and that made the house gloomy and sad.