"သူႀကီး ဗ်ိဳ႕ သူႀကီး"
ရိေပၚ အိပ္တစ္ဝက္နိုးတစ္ဝက္ျဖစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ နားထဲတိုးသဲ့သဲ့ ဝင္လာေသာအသံေၾကာင့္ မီးခလုတ္ကိုဖြင့္ကာ အသံၾကားရာဘက္ဆီသို႔ ျပတင္းေပါက္မွ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ၿခံေရွ႕တြင္ေရာက္ေနသည္ကဘိုးဘိုးခ်န္ႏွင့္ အန္တီဇီဇီ။
ၿမိဳ႕ႀကီးသားမ်ားတစ္ခုခုျဖစ္လို႔လားဟူေသာအေတြးႏွင့္အတူ အေပၚဝတ္အပါးေလးထပ္ကာအခန္းထဲမွ အေလာတႀကီးထြက္မိသည္။
အသံၾကား၍ ထြက္ၾကည့္ေသာ ပါးႏွင့္ေတာင္တိုက္မိသည္အထိ သူက အလ်င္လိုေနရပါသည္။
"သား....ဘာေတြအေလာႀကီးေနလဲ
ၿခံေရွ႕မွာဘယ္သူေတြလဲ"
"ဘိုးဘိုးခ်န္နဲ႕အန္တီဇီဇီပါ ပါး"
အန္တီဇီဆိုတာႏွင့္ပါးေနာက္မွမားက မလိုသည့္အၾကည့္ေတြႏွင့္တုန့္ျပန္လာသည္။ဘယ္ကစမွန္းမသိေပမယ့္ အန္တီဇီဇီႏွင့္္မားကသူသိတတ္စကတည္းက အဆင္မေျပၾက။
"လာလာ....သြားၾကည့္ရေအာင္သား"
ပါးကေရွ႕မွဦးေဆာင္သြားကာ သူကမားေနာက္ကခပ္ကုပ္ကုပ္သာလိုက္လာရသည္။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘိုးဘိုးခ်န္ေရွ႕သို႔သာေဖ်ာက္ခနဲေရာက္သြားခ်င္ေနသည္။
"ဘခ်န္ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္"
ဘိုးဘိုးခ်န္က ေျပာရမွာအားနာေနသည့္ပုံႏွင့္ ပါးတို႔ကိုေက်ာ္ၿပီး သူ႕ကိုၾကည့္လာသည္။အန္တီဇီဇီမ်က္ႏွာကလည္း စိုးရိမ္သည့္ဘက္သန္းေနသည္မို႔ ဘိုးဘိုးခ်န္ ေျပာသည္အထိ
မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ ရိေပၚထုတ္ေမးလိုက္ရသည္။ၿမိဳ႕ႀကီးသားကို အရမ္းစိတ္ပူေနၿပီကိုး။
"ဟို...ေရွာင္က်န့္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘိုးဘိုး"
ရိေပၚ ေမးလိုက္ေတာ့ အားလုံးရဲ႕အၾကည့္ေတြက ရိေပၚ ဆီေရာက္လာသည္။မားရဲ႕အၾကည့္ကအဆိုးဆုံးပင္။ မားရဲ႕သံသယအၾကည့္မ်ားေအာက္မွာ ရိေပၚကေမးမိသည္ကို ေနာင္တရခ်င္ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ႀကီးသားကို လည္း
တစ္ကယ္စိတ္ပူေနတာမို႔ မသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္ေနမိေတာ့သည္။
"ေျမးက သစ္ပင္ေပၚက ျပဳတ္က်လိဳ႕ဆိုၿပီးနဖူးေပါက္လာတာသားရယ္ ။ေဆးထည့္ဆိုလည္းမထည့္ဘူးလုပ္ေနတယ္။အခန္းတံခါးလည္းဖြင့္မေပးဘူး။ကူညီပါအုံး"
YOU ARE READING
ဝမ်သူကြီးသားနှင့်မြို့သားကိုလူချော
Romanceအဟမ်း....ဟမ်း.....ဝမ်ရိပေါ်ကငါ့အပိုင် ဝမ်သူကြီးသားကိုရဖို့ ဝမ်သူကြီးကိုမဲပေးစို့ Sep 6to Oct 30
