7(Unicode)

4.9K 492 20
                                    

ရှန်ဟိုင်းက ဆေးရုံတစ်ခုမှာ လက်ထောက်ဆရာဝန်လုပ်နေသည့်ချင်းဟန်က မားနှင့်အတူ စကားလက်ဆုံကျနေသည်မို့ သူရောပါးရော ဘေးနားကသာ နားထောင်နေရသည်။ ရိပေါ်ရဲ့ ဆန္ဒအရဆို အနားယူချင်နေပြီ။မားရဲ့စကားအသွားအလာတွေက သူ့ကို နေရခက်စေကာ ချင်းဟန်ရဲ့ အကြည့်တွေကလည်း စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်စေပြန်သည်။ငယ်ကတည်းကပေါင်းလာသည့်အပြင်ချင်းဟန်က သူ့အပေါ်သဘောထားကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောကာ Proposeလုပ်ထားတဲ့သူ။

"ရိပေါ် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ..
ကိုယ်လက်ဆောင်ဝယ်လာတယ်"

"ငါမလိုချင်ပါဘူး ချင်းဟန်ရာ
ပြန်ယူသွားလိုက်ပါ"

ချင်းဟန်ရဲ့ မျက်နှာက သူ့အငြင်းစကားကြောင့် ထိန်းမရအောင်ပျက်သွားတာသိပေမယ့် ရိပေါ်လက်မခံလိုဘူး။မားက ကလေးငယ်ကိုကျ ရန်သူလိုသဘောထားနေပြီ ချင်းဟန်နဲ့ ကြိတ်ပြီးသဘောတူနေတာ မသိဘူးများထင်လား။

Sorryမားရေ။မားသားက Brand ထက် နံနံပင်စည်းကို ပိုကြိုက်တာ။ဒါတွေမားမသိပါဘူး။

"ရိပေါ်ကလည်းကွာ "

ချင်းဟန်ရဲ့ စကားအဆုံးမှာ ပါးက သူ့နားနားကပ်ကာ တိုးတိုးပြောလာသည်။

"သား...ယူထားလိုက်....အသုံးမလွယ်ရင်ပြန်ရောင်းလို့ရတယ်"

ပါးပါးရဲ့စကားအဆုံးမှာ ရိပေါ်ဟာ အံ့သြ လွန်းလို့ ဟင်ခနဲတောင်ဖြစ်သွားရသည်။

"ပေးပေး....ချင်းဟန်....အဲ့လိုပဲ....မင်းသူငယ်ချင်းက အားနာနေတာ"

ချင်းဟန် ကမ်းပေးထားတဲ့အထုပ်တွေကို ပါးကလက်လွှဲယူကာ သူ့လက်ထဲကို အတင်းထိုးထည့်လာသည်။မယူချင်ဘူးလို့မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲပြလည်းမရတာမို့လက်ထဲရောက်လာတဲ့အထုပ်တွေကို ဆုပ်ကိုင်နေရုံကလွဲပြီး ရိပေါ်မတတ်နိုင်တော့။တစ်ကယ်ပါပဲ ပါးက ပစ္စည်းတွေလက်ထဲထိုးထည့်နေသလိုမားကလည်း ချင်းဟန်လက်ထဲ သူ့ကို အတင်းထိုးထည့်ပေးချင်နေသည်။
မြို့ကြီးသားရေ ငါလေးကို မကယ်နိုင်တော့ဘူးလား......။

"ရိပေါ် အာ့ဆို ငါပြန်တော့မယ်
နောက်ရက်မှဆေးခန်းလာခဲ့မယ်"

ဝမ်သူ​​ကြီးသားနှင့်မြို့သားကိုလူချောWhere stories live. Discover now