"အခ်စ္.....ရိေဟာ္နဲ႕ရိက်န့္ကို ဒီေန႕ သြားမေခၚေတာ့ဘူးေလကြာ...ေနာ္"
သူ႕ပါးကို လက္ညိုးေလးနဲ႕မထိတထိတို႔ေနၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ေျပာေနတဲ့ေမာင့္အႀကံကိုသိေနရတာမို႔ ရိေပၚ အလိုမလိုက္ရဲဘူး။
"ေမာင္ကလည္း....ပါးနဲ႕မားကို အားနာစရာေကာင္းတယ္ေလ...ပါးတို႔ကအသက္ႀကီးၿပီေလေမာင္ရယ္....ေအးေအးေဆးေဆးေနပါေစ"
"အခ်စ္ကလည္း....ေမာင္တို႔ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလးမရတာ..ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားၿပီလဲ...ကေလးေတြေတာင္ ငါးႏွစ္ထဲေရာက္ေနၿပီ"
ကေလးႏွစ္ေယာက္ရၿပီးကတည္းက အခ်စ္နဲ႕သူ ႏွစ္ခါပဲ အတူေနရေသးသည္။ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းျပ ၿပီး အခ်စ္က သူ႕ကို ေရွာင္ဖယ္ေနတာ ေတာ္သင့္ၿပီေလ။
"ဒီတစ္ညထဲေလ အခ်စ္ရာ....ေနာက္ရက္ညေနက် က်ိရန္နဲ႕ ေဟာက္႐ႊမ္းရဲ႕Dinnerကေနျပန္ေခၚလာခဲ့မယ္ေလ....ေဟာက္႐ႊမ္းအိမ္က မားတို႔နဲ႕ ပိုနီးတယ္ေလကြာေနာ္"
"ေမာင္ကလည္း....သြားေခၚလိုက္ပါ....မားတို႔ကို အားနာစရာေကာင္းတယ္ေလ"
"ဟင္း.......ၿပီးေရာ သြားေခၚလိုက္မယ္"
ပခုံးေပၚ ေမးတင္ၿပီး ခါးကိုဖက္ထားတဲ့ေမာင္က သက္ျပင္း ခ်ၿပီး ထြက္သြားတာမို႔ ရိေပၚ စိတ္မေကာင္းဘူး။
"တစ္ညပဲေနာ္...."
"ေတာ္ၿပီ... ေမာင္သြားေခၚလိုက္မယ္...အခ်စ္ကေမာင့္ထက္ ကေလးေတြကို ပိုခ်စ္ေနတာ"
သူ႕ကေလးေတြနဲ႕ယွဥ္ေနတဲ့ေမာင္က တစ္ကယ္ကို မ်က္ႏွာက စူပုတ္ပုတ္။တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးေတြနဲ႕အၿပိဳင္ ရိေပၚကိုလည္း လုတတ္ေသးသည္။
"ေမာင္ကလည္း....ကေလးေတြက ေမာင့္ကိုခ်စ္လို႔ ျဖစ္လာတာေလ....ေမာင့္သေဘာ...ေမာင္သြားေခၚခ်င္လည္း သေဘာ..."
"ဟီး....မားတို႔ကို ဖုန္းဆက္လိုက္အုံးမယ္"
ဆက္ၿပီး ဒရမ္မာခင္းေနရင္ အခ်စ္က စိတ္ဆိုးေတာ့မွာေသခ်ာေနၿပီမို႔ မားတို႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး လာမႀကိဳေတာ့ေၾကာင္းေျပာရသည္။သူ႕အေၾကာင္းကိုသိတဲ့ပါးကေတာ့ တဟားဟားေအာ္ရယ္ၿပီး မားကေတာ့ ညီမေလးရေတာ့မယ္လို႔ သားေတြကို ေျပာေနတာကို ဖုန္းထဲကေန ၾကားေနရသည္။
YOU ARE READING
ဝမ်သူကြီးသားနှင့်မြို့သားကိုလူချော
Romanceအဟမ်း....ဟမ်း.....ဝမ်ရိပေါ်ကငါ့အပိုင် ဝမ်သူကြီးသားကိုရဖို့ ဝမ်သူကြီးကိုမဲပေးစို့ Sep 6to Oct 30
