Luhan eve girdiğinde gözlerinin ona yalan söylediğini düşündü. Babası yarde kanlar içince yatıyordu. Tam salonun ortasında. Ne olmuştu? Babası kaç saatten beri böyleydi?
Luhan vakit kaybetmeden soluğu babasının yanında aldı. Yaralarının derin olduğunu gördü her yeri kesik içindeydi. Kanlar yüzünden yüzü tam seçilemiyordu bile. Kimsesi olmadığı için arayacak birini bulamadı. Ve ambulansı aradı.
1 saat sonra hastanede babasının durumunu öğrenmek için beklerken, aniden telefonu çaldı. Luhan kafasını dizlerinden kaldırıp ayağa kalktı. Cebinden çıkardığı telefonda yazan numarayı tanımıyordu. Belki babasına bunu yapanlar arıyordur diye telefonu cevapladı.
-''A-alo? Kimsiniz?'' dedi kekeleyerek.
-''Luhan? Ben Sehun. Sesin neden öyle geliyor? Bir sorun mu var?'' Luhan, Sehunun onun telefon numarasını nereden bulduğunu düşünmeden kısık bir sesle cevapladı.
-''Sehun? B-ben, ben şey.. yani s-sorun yok.'' Luhan sesini ne kadar düzeltmeye çalışsada olmadı. Sehun bir kere sezmişti bir şeyler olduğunu.
-''Luhan! Hemen bana ne olduğunu söyle! Hemen!''
-''Bu seni ilgilendirmez Sehun! Daha tanışalı bir gün bile olmadı ama sen bana hesap mı soruyorsun?'' Luhan bunu dediğine pişman olmuştu. Gerçekten ona bağırmak ve hastanede ki tüm ilgiyi üzerine çekmek istememişti.
-''Gerçekten böyle mi düşünüyorsun? Peki Luhan. Bir daha seni rahatsız etmem. Son bir şey daha, kendine yeni bir proje arkadaşı bulsan iyi olur.'' Sehun o kadar sakin bir sesle söylemişti ki tüm bunları. Luhan hissetti, kalbinin teklediğini hissetti. Sehun'u tanıyalı bir gün olmamıştı ama onu kendine çok yakın hissediyordu.
Aniden kapanan telefonla kendine geldi Luhan. Ve babasının odasına giren iki telaşlı doktoru fark etti. Yaslandığı duvardan kendini firlatırmışcasına babasının kaldığı hastane odasına girdi. Doktorların ve birkaç hemşirenin babasına bir şeyler yapmaya çalıştığını gördü. Sehun'u unutmuştu.
Neden ekrandaki zigzag çizen o alet şimdi düz bir çizgiye dönüşmüştü?
[SEHUN]
Telefonu Luhan'ın yüzüne kapattıktan sonra, içini telaş ve nefret sarmıştı. Acaba telefonu yüzüne kapatmasaydı ne olurdu diye düşünürken uykuya daldı.
Tam iki saat sonra telefonun zil sesiyle uyandı. Hava kararmıştı ve yağmur yağıyordu. Yatağın başında ki telefonu aldı ve arayan kişiye baktı. 'Luhan' diye sesli bir şekilde düşündü. Telefonu açmak gibi bir niyeti yoktu. Kesinlikle Luhan'ın hatasını anladığını ve Sehun'dan özür dilemek için onu aradığını düşündü. Ama telefon beş-altı kez çalınca açmak zorunda kalmıştı.
-''S-sehun.'' Luhanın sesi o kadar kötüydü ki anlatılamazdı. Sehun Luhan'ın bu sesini duyduktan sonra aniden yataktan kalktı. Ve kekeleyerek;
-L-luhan ne oldu çabuk söyle! Ben seni aradığımda cevap verseydin ne olduğunu öğrenmiş ve sorunu çoktan çözmüş olacaktım. Aa.. bir saniye bekle. Sen beni ilgilendir miyordun değil mi? Bu yüzden beni arayamassın Luhan. Sakın beni bir daha aram-'' Telefonun ucundan gelen bitmiş ve tükenmiş ama bir o kadarda yenilesi o ses Sehun'un sözünü kesti.
-''Eğer bir kimsem olsaydı seni aramazdım Sehun. Ama Kore'de kimseyi tanımıyorum ya da bir akrabam yok. Arkadaşımda. Tanıdığım ve birazda konuştuğum kişi sensin. '' Dedi her kelimesinde sesi titreyerek. Sehun Luhan'ın sesinin titrediğini fark etmişti.
-''Şimdi ne olduğunu söyleyecek misin? Eğer önemsiz bir şeyse küfür destemde ki en güzel küfürü sana armağan edeceğim''
-''B-babam..'' Ardından gelen hıçkırık sesi Sehun'u öldürmeye yeterdi.
-''N-ne oldu?''
-''ÖLDÜ SEHUN ÖLDÜ! BABAM ÖLDÜ. ŞU HAYATTA Kİ TEK ARKADAŞIM,TEK TANIDIĞIM ÖLDÜ. AMA SEN HALA BENİM SANA KIZMAMDA TAKILI KALMIŞSIN. SENDEN YARDIM İSTEYECEKTİM.GÜVENMİŞTİM SANA SEHUN.'' Luhan o kadar sesini yükseltmişti ki, hayatı boyunca ağlamayan Sehun'un gözünden bir parça yaş dökülmesine sebep olmuştu. Ne yani Luhan'ın kimsesi yok muydu? Ve şimdi de tamamen mi yalnız kalmıştı?
-''Luhan,bana hemen olduğun yerin adresini ver. Nerede olursa olsun on dakika içinde orda olacağım.''
-''K-kore Devlet H-hastanesi.'' Sehun bunu duyduktan sonra hemen telefonu kapattı ve üstüne bir şeyler giyip hızla evden çıktı. Arabasına bindikten sonra düşündü;
''Luhan yarından itibaren benimle birlikte kalacaksın ve yaralarını sarmama izin vereceksin.''
