Her Whispers on the Wind (La Tierra Series #1)

Kabanata 1

Ulysses

"Zia, don't be so stubborn. Get off the car, darling." Nakasimangot akong humarap kay Mommy habang sinasalubong na si Daddy ng mag-asawang lawyer. They are smiling at my father who chuckled at their jokes.

"I wanna go home, Mom." I pouted. I know how to make my parents say yes to me. I can easily make them fulfill my wishes!

"We will go after this. Please, your Dad needs you there, Letizia."

Nakasamingot akong bumaba ng aming sasakyan. Sumulyap sa akin ang babaeng kasing edad lang ni Mommy. She's smiling at me. Nagtago ako sa likod ni Mommy dahil sa hiya na baka narinig niya ang sinabi ko kanina.

"Zia, come here..." My father's voice made me pout more. Lumaki ang ngiti no'ng babae nang makitang naglakad ako papalapit kay Daddy.

"She's so pretty!"

Bahagya akong ngumiti sa kanya. Humalakhak siya noong nilahad ko ang kamay ko upang makipagkilala.

"Good morning po, I am Letizia. Zia for short."

My father chuckled. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko habang yumuko ang nakangangang babae.

"She- She knows how to introduce herself, Gabriel!" Hinawakan niya ang dalawang kamay ko at gulat na tumingin sa akin.

"Of course, Florence. She's my daughter. She's smart." Tawa ni Daddy. Ngumiti si Mommy sa akin at inayos ang buhok kong tumatabing sa aking mukha.

"She's always like that, Florence. I tell you." Mommy smiled at her.

"She really is smart." Halakhak ng asawa ni Tita Florence.

"I am Tita Florence and he's your Tito Aze..." Turo niya sa lalaking madilim ang tingin kahit na nakangiti ito ng kaunti sa akin.

"Nice to meet you, Zia." He said. Ngumiti ako at binalik ang mata sa katabi kong si Daddy.

"Let's go inside?" Tumayo ang kanina pang nakatitig sa akin na si Tita Florence. She's maybe amaze by my beauty. I pouted. Wala ba siyang anak na babae?

"This is our house, Zia. We have a big pool and a garden of roses. We can bake and cook if you want. You can make this your playground if you're bored in your mansion..." Tuloy tuloy na sabi niya. Daddy's laughing now with Tito.

"Florence, ginugulat mo ang bata..."

I looked innocently at them. My mom caressed my cheek while chuckling.

"I can't help it!"

"Badly want to have a daughter huh?" Si Daddy na nanunukso sa nakasimangot na si Tita.

"Dalawang lalaki kasi ang amin." Sagot nito.

Yumuko ako upang paglaruan ang mga daliri. Naiinip na ako. Wala man lang akong kalaro. Dapat pala ay sinama ko na lang si Quezia.

Hawak ko ang sariling cellphone habang kausap ang pinsan ko. Boring siya kausap pero wala akong magawa dahil siya lang ang nagreply sa mensahe ko.

Cero:
I am doing my homework, Zia. Do you want me to call instead?

Bumuntong-hininga ako. Napansin ata iyon ni Tita Florence kaya agad na namula ang pisngi ko.

"Are you bored, hija?"

My parents looked at me. Inayos ko ang upo at marahang tumango dahil iyon ang totoo.

"How young is she again, Gabriel? Alejandra?"

"Six years old." My mom answered.

"Do you wanna play outside?"

Nilapitan ako ni Daddy. Lumuhod siya sa harap ko at nilagay ang buhok ko sa likod ng aking tenga.