Sunday Curse | yeonji

0.6

"Eşyalarını gel odama koyalım.
Hatta sen kıyafetlerini dolaba yerleştir."

"Yok artık!"

"Artık sen de bu evde yaşıyorsun?"

Yeji gözlerini Yeonjun'dan kaçırdı.

"Bir süreliğine..."

Yeonjun bıkkınlıkla nefes verdi.

Yeji önde Yeonjun arkada olacak şekilde Yeonjun'un dağının yatak odasına girdiler.

Yeonjun dolabını açtı,
askıdaki kıyafetlerini bir kenara yığdı ve yer açtı. Raflardaki katlanmış -en azından katlanmaya çalışılmış- kıyafetlerin kapladığı raflardan büyük çoğunluğunu boşalttı. 

"Boş alanlara yerleştirebilirsin."

"Teşekkür ederim, senin de rahatını bozdum."

Yeonjun gülerek kafasını sağa sola salladı.

"Hayır, hayır. Öyle düşünme.
Hem evde tek başıma olunca zaman pek geçmiyor, en azından şimdi konuşabileceğim biri var."

Yeji de gülümsedi.

Çantasını sırtından indirip yere koydu.
Omuzlarını ovuşturdu, çanta çok ağır olduğu için omuzları ağrımıştı.

"Ben çıkayım, sen yerleş.
Sonra üstünü değiştirir gelirsin."

"Hm hm."

Yeonjun odadan çıktı.

Yeji de üstündeki ceketi çıkardı.
Odanın köşesinde duran askılığa astı.

Bavulundan bir eşofman altı ve kısa kollu beyaz bir tişört aldı. Üstündeki okul formasını çıkardı, eşofman ve tişörtü giydi.

Ardından da eşyalarını Yeonjun'un açtığı boşluklara yerleştirmeye başladı.

İlk önce asılacak elbiselerini, eteklerini, gömleklerini vs. astı. Ardından tişörtlerini, eşofmanlarını vs. katlayıp raflara yerleştirdi.

Bir kutunun içine de özel -Yeonjun'un görmemesi gereken- eşyaları koyup en üst rafa yerleştirdi.

Bavulunu kapatıp dolapla duvar arasında oluşmuş küçük boşluğa koydu.

Sırt çantasını şu an ellemek istemiyordu,
ayrıca görünüşe bakılırsa o kitaplar için pek yer yoktu. O yüzden çantayı kenara koydu.

Kapıyı açıp odadan çıktı.
Yeonjun mutfaktaydı, yemek hazırlıyordu.

Yeji'nin geldiğini fark edince ona döndü.

"Acıktın mı?"

Yeji tam 'Hayır' demeye hazırlanıyordu ki guruldayan karnı buna engel oldu.

"Biraz."

Yeonjun güldü.

"'Biraz' olduğuna emin misin?"