"နင္ဒီေလာက္ေတာင္အသုံးမက်ရလား ေက်ာ္စိုး။ အခုနင္အလုပ္လုပ္တာ မပိရိလို႔ ဟိုအေကာင္ဓနရိပ္မိသြားၿပီ။"
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္ကာ ေက်ာ္စိုးဆိုတဲ့လူကိုေငါက္ေနသည္။
"ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေနာက္ကေန မ်က္ေျခမပ်က္လိုက္ၾကည့္ပါတယ္။ ဂြင္ရရင္ တစ္ခါထဲအျပတ္ရွင္းမလို႔ပါပဲ။ အဲ့ဒီေကာင္ဓနက ဘယ္လိုရိပ္မိသြားလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လဲမသိပါဘူးမမ။"
"အခုနင္ဘာမွမလႈပ္ရွားေသးနဲ႔ ၿငိမ္ေနလိုက္အုံး။ ငါဘက္ကမလႈပ္ရွားခိုင္းသ၍ နင္ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေနာ္။ အေျခအေနတစ္ခုထိ နင္ကိုယ္ေဖ်ာက္ေနလိုက္ေက်ာ္စိုး။ ငါေျပာတာၾကားလား။"
ေက်ာ္စိုး ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ စူးရွျပတ္သားတဲ့အသံနဲ႔အတူ ခက္ထန္မာေၾကာေသာမ်က္နာထားေၾကာင့္ ေက်ာ္စိုးေၾကာက္မိသည္။
"ဟုတ္ကဲ့မမ။ "
"ေရာ့ ဒါကနင္အခုတေလာသုံးစရာရွိရင္ သုံးလို႔ရေအာင္ ဒီေငြယူထားလိုက္။ နင္အသုံးလိုရင္ ငါ့ဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္ ငါလႊဲေပးလိုက္မယ္။"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္မမ"
ေက်ာ္စိုး အမ်ိဳးသမီးကမ္းေပးေသာ ပိုက္ဆံတစ္ထပ္ကို ႐ိုက်ိဳးစြာယူလိုက္ၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားဆိုမိလိုက္သည္။
"ေနဦးေက်ာ္စိုး"
ထိုအမ်ိဳးသမီးတားသံေၾကာင့္ ေက်ာ္စိုးေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္။
"ဘာမ်ားလဲမမ"
"နင့္မ်က္နာကို ဓနျမင္သြားေသးလား။"
"ကြၽန္ေတာ္maskအမည္းေရာင္တပ္ထားတာေၾကာင့္ သူကြၽန္ေတာ္မ်က္နာကို မျမင္ရပါဘူးမမ။"
"နင္ဘယ္သူမွမရိပ္မိေအာင္ လုံၿခဳံတဲ့ေနရာမွာေနေနာ္။ တစ္ခုခုအေရးႀကီးၿပီဆို ငါနင့္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။ ဒီၾကားထဲနင္ငါ့ကို အဆက္အသြယ္မလုပ္နဲ႔ၾကားလား။"
အမ်ိဳးသမီးေျပာၿပီတာနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းထြက္သြားေတာ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးစားေသာက္ခန္းထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာနဲ႔ ေက်ာ္စိုးတစ္ေယာက္ သူေရွ႕တြင္တင္ထားေသာ ေငြတစ္ထပ္ကို နမ္းရႈံ႕ကာ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ေနသည္။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မောင့်ရဲ့ကြင်ရာတော်👨❤️👨
Любовные романыပူပြင်းတဲ့မီးပင်လယ်တောင် အချစ်နဲ့ပက်ဖြန်းလိုက်ရင် သိပ်လှတဲ့နှင်းဆီခင်းအဖြစ်ဖူးပွင့်သွားတက်တယ် Aug. 28.2020
