ဒီနေ့ကသွင်နဲ့မောင်ရဲ့ချစ်သူသက်တမ်းငါးနှစ်ပြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။
အဲ့ဒီနှစ်တွေအတွင်း မောင့်ဖေဖေကသဘောတူသော်လည်း မောင့်မေမေကတော့ ခေါင်းလဲမညိတ်သလိုခေါင်းလဲမခါခဲ့ပါဘူး။ ဒါဟာလဲသွင်နဲ့မောင့်အတွက် အခက်အခဲတစ်ခုမဟုတ်ခဲ့ပေ။ မောင့်မေမေသဘောတူကြည်ဖြူမှသာ သူတို့လက်ထပ်ပွဲကျင်းပမည်ကို နှစ်ဦးသဘောတူထားခြင်းဖြစ်သည်။ မောင်ကလဲသွင့်ဆန္ဒနှင့်အတူ သွင့်သဘောသာဖြစ်သည်။
"ကိုသွင်နဲ့ကိုရှိန်ရောက်နေတာကြာပြီလား။"
ခုံတစ်ခုံကိုဆွဲကာ ဝင်ထိုင်ရင်းဓနစမေးလိုက်သည်။
"မကြာသေးပါဘူး။ ညီလဲနော်တစ်ခါလေးတွေ့ရမို့ကို အတော်ကြာတယ်။"
"အဲ့ဒီလိုမဟုတ်ရပါဘူးကိုရှိန်ရာ။ ကျွန်တော်လဲ စာတွေနဲ့အချိန်ကုန်နေတာရယ်။ လူနာတွေနဲ့ထိတွေနေရတာကြောင့်ဆိုတော့ အချိန်သိပ်မပေးနိုင်သေးလို့ပါ။ ဒီအတွက်ကြောင့် အားနာရပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။"
နေရှိန်မင်းစလိုက်တာကိုအတည်ထင်သွားသောဓန သူ့တို့နှစ်ယောက်ကိုပြာပြာသလဲတောင်းပန်စကားဆိုနေသည်။
"မောင်ကလဲ ညီကိုစနေပြန်ပြီ။ ဟိုကတကယ်ထင်နေပြီ။
ညီတောင်ဆရာဝန်လောင်းဖြစ်တော့မှာနော်။ အချိန်တွေကအတော်မြန်သား။ ညီကဟိုအရင်စတွေ့တုန်းက ကျောင်းသားပေါက်စမဟုတ်တော့ဘူး။ အတန်းထဲမှာကော အိပ်နေတုန်းပဲလား။"
"အိပ်ချိန်မရှိပါဘူးအကိုရာ ကျွန်တော်ဝါသနာပါရာ ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်တာဆိုတော့ သူများတွေထပ်ပိုကြိုးစားရတာပေါ့။ ဒါနဲ့ကိုသွင်တို့ကော ဘယ်တော့လက်ထပ်ကျမှာလဲ အချိန်တွေလဲမနည်းတော့သလို အသက်တွေလဲကြီးလာကုန်ပြီ မြန်မြန်လက်ထပ်ကျတော့လေ။ ကျွန်တော်လဲ စားချင်သောက်ချင်နေပြီ။ ကိုသွင်တို့အတွက်လဲ ဂုဏ်ပြုပေးချင်နေပြီလေ။"
"အမလေးဗျာ အစားစာချင်တာနဲ့ အမြန်လက်ထပ်ခိုင်းနေရသလား။ အခုလဲ အဝသာမှာစားပါ ကိုသွင်ရှင်းမှာ အားမနာနဲ့နော်။"
"အားမနာပါဘူး အဝစားမှာ ဒီလိုနေ့မျိုးအတွက် ဂုဏ်ပြုပေးတာကနည်းနည်း စားမှာကများများဖြစ်မယ်။"
ESTÀS LLEGINT
မောင့်ရဲ့ကြင်ရာတော်👨❤️👨
Literatura romànticaပူပြင်းတဲ့မီးပင်လယ်တောင် အချစ်နဲ့ပက်ဖြန်းလိုက်ရင် သိပ်လှတဲ့နှင်းဆီခင်းအဖြစ်ဖူးပွင့်သွားတက်တယ် Aug. 28.2020
