Çiğdem (Tamamlandı)

1. Evin Hanımı

Kayahan - Allah'ım Neydi Günahım 🧿

 Herkese  iyi okumalar...💙💙

Diğer hikayelerime nazaran oldukça kısa bir hikaye olacak. Finalde dahil hazır🥰 oy ve yorumlarınızı umarım esirgemezsiniz. 

"Münevver ile evlenmek istiyorum."

Kızıyla evlenmek istediğini söyleyen adama bakan Şeyhmus, kırk yılın başında bir kez olsun şeytanın bacağını kırdığını düşündü.

"Kızımı senden iyisine mi vereceğim ağam? Münevver, senindir artık."

"O zaman başlık parasında anlaşalım. Sonra kızınla konuş. Bir kez düğün yaptım tekrar bu işlere bulaşmaya niyetim yok. Bir an önce nikâhımız kıyılsın, kızın namusuyla baba evinden çıksın."

Ondan sonraki iki gün içinde her şey olup bitmişti.  Münevver, babasının kendine söylediklerini saygıyla dinledi. "Sen nasıl istersen baba," dedi büyük bir mutlulukla.

 Annesi ve kardeşleriyle vedalaştı. Yeni hayatına başlamak için hazır olan Münevver, büyük bir heyecanla evlerinden dışarı çıktı. Sonunda daha iyi bir hayatı olacağını düşünüp mutlu oldu. Avluda kendine gülümseyerek bakan adama utangaç bir şekilde gülümsedi. 

"Hazırsan gidelim."

Münevver, konuşmaya utandığı için sadece başını salladı. Arabaya bindiklerinde Enes, kızın şaşkın haline bakıp keyifle güldü. Çok da küçük dedi kendi kendine. Kızı iyice süzünce kıyafetlerinin eski oluşu dikkatini çekti. 

"Eve gitmeden önce  eksiklerin varsa alalım." 

Elindeki iki kat giysinin olduğu poşete bakan Münevver, bir şey istemekten utandığı için "Bir eksiğim yok," dedi. Kızın fakirlik kokan kıyafetlerine ve elindeki poşete bakan Enes "Artık benimle yaşayacaksın. İki kat kıyafetle olmaz. Bir ihtiyacın olduğunda ilk söyleyeceğin kişi ben olacağım," dedi. Münevver başını kaldırmaya utandığı için "Tamamağam," diyerek sıkıntıyla avuç içini tırnakladı. 

"Sen çok utangaçsın değil mi?"

Münevver hissettiği utançtan dolayı başını biraz daha eğince, Enes kahkaha attı. Genç adam, karısının utangaç halinden keyif almıştı. Uzun zamandır hissetmediği bir huzurla alışveriş merkezine doğru yol aldı. Münevver için ihtiyacı olabileceğini düşündüğü eşyaları satın alırken aynı dakikalarda evinde kopan kıyametten haberi olmayan adam sessize aldığı telefonuna bir kez bile bakmadı. 

En ufak çocuğu ile uğraşan Zerrin, eltisinin yanına yaklaştığını görünce içinden gelmese de  nezaketen gülümsedi. 

"Kız, Zerrin kuman hayırlı olsun. Bunca zaman kardeşiz sanmıştım, böyle bir şeyi bizden bile saklaman kırdı doğrusu."

Zerrin, kucağında oğluyla dondu kaldı. Yanlış anladığını düşündü. 

"Ne kuması?"

Zerrin'in şaşkın ve ağlamaklı halinde sadistçe zevk alan eltisi "Demek ki bu işler erkek çocuk doğurmakla olmuyormuş bacım. Üç tane oğlan vermene rağmen Enes abi, sana hiç acımadı. Senin başına bunlar geliyorsa biz ne yapalım? Erkek milletine hiç güven olmuyormuş," dedi söylediği her bir kelimeden zevk aldığını belli edecek şekilde.

"Sen ne saçmalıyorsun Şilan? Ne dersin varsa açık açık söyle."

Az evvel Enes abi arayıp "Yeni karısı için hazırlık yapılmasını istedi," dediği zaman  Zerrin evi ve bahçeyi inletecek kadar yüksek sesle çığlık atıp ağlamaya başladı. Şilan ise üç tane erkek torun verdi diye el üstünde tutulan eltisinin içler acısı haline  keyifle baktı. Kucağındaki bebeğiyle birlikte ağlayan Zerrin "Bana bunu yapamaz," diye sayıkladı defalarca kez. Gelinin sesini duyan Pervin Hanım, kızgın bir halde avluya geldi.

"Ne bağırıp duruyorsunuz?"

Kaynanasının sesini duyunca anında yüzüne üzgün bir ifade veren Şilan "Enes abimin tekrar evlendiğini duyunca delirdi," dedi masumca. Kucağında oğluyla birlikte kendini yere bırakıp ağlayan gelinine bakan Pervin  Hanım "Çocuğu korkutuyorsun. Ver aslanımı bana," dediğinde Zerrin daha da çıldırdı.

"O, benim oğlum. Elimden almadığınız bir çocuklarım kaldı zaten."

"Bu ses de ne böyle?"

Zerrin, üstüne kuma getiren kocasını ve büyük ihtimalle kuması olan kadını görünce dondu kaldı.  Duyduklarının yalan olmasını her şeyden çok istiyordu,  ancak karşısındaki görüntü çok farklıydı. Kocasınınyanındaki genç kızın yüzünde güller açıyordu. Canının tahmin edebileceğinden de çok yandığını fark eden kadın, hesap sormak için yavaşça ayağa kalktı. Aynı anda kocası da oldukça yüksek bir sesle "Ana, Münevver'e odasını göster," dedi. 

"Gel kızım."

Pervin Hanım, her şey normalmiş gibi yeni gelinini oğlunun daha önceden hazırlanmasını istediği odaya götürdü. 

"Sen burada kalacaksın kızım."

Hissettiği mutluluk kızın yüzüne yansıdığı için Münevver, ışıl ışıl gözlerle yaşlı kadına gülümsedi. Pervin Hanım, oğlunun neden bu kızla evlendiğini o anda anladı. Zerrin'in sürekli asık suratına karşın bu kız da tam tersi güler yüzlü ve çok güzeldi. Oğlunun birkaç kez Zerrin'in aldığı kilolar yüzünden karısıyla tartıştığını hatırlayan yaşlı kadın incecik bir dal gibi olan kızın tam da oğlunun istediği gibi olduğunu gördü. 

"Sağ olun hanımım."

"Hanımım ne demek? Bundan sonra bana, sen de ana de."

"Ayıp olmaz mı?"

"Ne ayıbı olacakmış? Hele de bakayım."

"Siz evin hanımısınız ya ondan dedim."

Zerrin ile evin idaresi yüzünden defalarca kavga eden Pervin Hanım, yeni gelinin uysallığından memnun bir şekilde "Evin hanımı elbette benim. Onun için de bana, ana demeni istiyorum," dedi otoriter sesiyle.  Münevver utangaç bir şekilde "Sen nasıl istersen ana," diyerek kaynanasına duymak istediklerini söyledi.

"Seninle iyi anlaşacak gibiyiz."

Dışardan gelen bağırma sesleri ile gözleri kocaman açılan Münevver, ne yapacağını bilmez bir halde ürkek gözlerle Pervin Hanıma baktı. Gelinin oğluyla kavga ettiğini anlayan yaşlı kadın "Sen, burada kal. Ben ne olduğuna bakayım," diyerek kapıya yöneldi. 

"Tamam ana."

Yaşlı kadın gittikten sonra odasında yalnız kalan genç kız, beğeni dolu gözlerle çift kişilik yatağa baktı. Mutluluktaniçi içine sığmayan kız kısık sesle kendi kendine konuştu.

"Tıpkı filmlerdeki gibi çok güzel görünüyor. Sonunda şeytanın bacağını kırdım."

Gördüklerinin bir hayal olmasından korkan Münevver, hep filmlerde gördüğü güzel yatağın üstüne atlarken keyifle kıkırdadı.