Chapter 26

18 0 0
                                    

ODDETE'S POV

Nang natapos na ay dumeretso ako papunta sa aking kwarto para magpalit. Napatingin ako ng biglang nag-ring ang cellphone ko kaya kinuha ko ito at sinagot ang tawag.

"Yes?"

"Young Master" Saad nito at nakarinig ako ng ilang hikbi sa kabilang linya.

"Bakit? May nangyari ba?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"S-si Mam L-Laura... Yung Limousine Niya.. nalaglag sa bangin na may m-matutulis na mga bato... N-natagpuan yung katawan Niya na nakatusok sa matulis na bato at.... P-patay na siya" Saad nito at nakarinig siya ng malalakas na iyak sa kabilang linya.

"H-HINDE! HINDI YAN TOTOO! NAGBIBIRO KA LANG DIBA!?" Sigaw ko sa kanya at Di ko na napiligang umiyak.

"Totoo po ang sinasabi ko Young Master... Wala na po si—" Di ko na nakayanan pang marinig ang mga salitang iyon at pinatay ko na ang tawag. Napaiyak ako ng malakas at naalala ko ang mga masasayang ala-ala namin ni Ina.. kung paano Niya ako kantahan kapag matutulog na mung Bata pa ako, kung paano Niya ako alagaan at mahalin. Ng biglang may pumasok sa ala-ala ko.

Isang babaeng naka-hanbok, Ang buhok niya ay Eoyeo Meori na para sa mga Queen Consort at Queen Dowager at nakangiti ito saken. At kamukha niya.... Si Ina.

"Hae Sue"

Napatigil ako sa pag-iyak ng narinig ko ang pagkatok sa aking pintuan.

"Oddete, ayos ka lang?" Tanong ni Lance sa akin.

"Oo, ayos lang ako" Saad ko at pinipigilang umiyak para Hindi Niya marinig.

"Pero—"

"Lance, ayos lang ako.. okay? Gusto ko Lang na mapag-isa" Sabi ko at mariin na kitagat Ang ibabang labi ko para mapigilan ang pag-iyak ko.

"Sige, sabihan mo lang ako Kung may problema ka ahh" Sabi ni Lance at narinig ni Oddete ang mga yapak ni Lance paalis. Ng alam niyang Wala na si Lance tsaka Niya lang nilabas ang luha Niya.

Kinuha Niya ang Cellphone niya ng nag-ring iyon at nakita Niya sa Profile ang ate Niya na si Lesley.

Innacept niya ang tawag at narinig ni Oddete ang hikbi ng kanyang ate.

"Oddete.... Uuwi kami ngayon sa Pilipinas.. umuwi ka narin ngayon. Pinaalam na Kita sa adviser ninyo at pumayag siya. Iligpit mo na yung mga gamit mo at sunduin ka diyan ng Butler natin diyan sa Mansyon natin sa USA.. okay?" Sabi nito saken pero Hindi ko magawang sinagot dahil di ko kayang magsalita.

Pinatay ko na ang tawag at niligpit ko na ang mga gamit ko at hinila ang maleta palabas ng kwarto ko.

Wala ang mga kaklase ko at mga staffs lang ang naruon na naghihintay sakin. Bumuntong hininga ako at lumabas na sa Elevator pero, huminto ako sa harap ng elevator na nagbabakasakaling bababa si Lance. Sampung minuto akong nakatayo ruon pero walang bumaba ni isa at si Lance, Hindi siya bumaba.

Bumuntong hininga ako at hinila ang maleta ko papunta sa Limousine. Binuksan ng aming butler ang pintuan at pumasok na ako ruon. Nilagay Niya sa trunk ng limousine ang mga bagahe ko. At nag-drive na siya papunta sa Airport.

Naghihintay na ang private plane namin at nilabas ko ang sulat sa aking bulsa at ibibigay iyon sa butler namin.

"Can you give this to Lance?" I said to him. He smile at tinanggap Niya ang sulat ko. Sumakay na ako sa Private Plane namin at umupo sa gilid at tinignan ang kalangitan.

"Aishteiru, Lance-kun"

THIRD PERSON'S POV

Lance-Kun!" Napatingin si Lance sa isang babaeng tumatakbo papunta SA kanya. Naka-wide Ang kanyang arms at tumatalbog pa Ang dibdib Niya. Pero, mas-type Niya Yung kay Oddete. Kahit flat

 365 Days With You: PBTP1392  PANGALAWA (COMPLETED✔)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon