"Şeref, erkeklikle alakalı olsaydı 'Adam' dedikleriniz nam salardı..."
"Sevgi anlaşmak değildir, nedensiz de sevilir..." ayağımın ucunu kaldırım taşına sürttüm. "Bazen küçük bir an için ömür bile verilir..."
Başımı kaldırıp eve baktım. Anne ve babası çıkmıştı. İyice eğildim ama bir türlü onu göremedim.
Hasta mıydı acaba?
Ellerimi cebime soktum. Birazdan zil çalacaktı.
Duvar köşesinden çıktığım sıra bir bisiklet sesi duydum. Aceleyle bisikletini evlerinin önüne koyup okula koşmaya başlayınca ben de arkasından koşmaya başlamıştım.
Zil çalmıştı.
Merdivenleri koşarken birden bire önümüze çıkan rehber hocası ile koridorda durmak zorunda kaldık.
"Geç kaldınız çocuklar. "diyen Fehmi hoca başını iki yana salladı. "Beni takip edin."
O önümde yürürken ben onun üç adım arkasındaydım. Bastığı adımları takip edip aynı adımlarının üzerine aynı ayağımla basmaya çalışıyordum. Ne kadar da küçük adımları vardı?
Yüzümde tatlı bir gülüş oluştu.
Sonrasında ise aklıma neden geç geldiği ve nereden geldiği takıldı.
Rehberlik hocasının odasına girdiğimizde başını önüne eğip beklemeye başladı. 9. sınıfların genel gerginlikleri. Ottan nokta korkmak. Sırf korkmasın diye göğsümü kabartıp bir iki adım ne attım ve Fehmi hocanın benimle muhattap olmasına sebep oldum.
"Okulun ilk haftası için böyle bir iyilik yapıyorum, bir daha olmasın." dediğinde başımı salladım.
İzin kağıtlarını çıkarırken dönüp bana baktı.
"Numaran neydi Bora." dediğinde hafifçe gülümsedim.
İyi ki kızın yanında Dora demedi.
"468"
Küçük kağıda numaramı yazıp imza attıktan sonra uzattı ve arkamdaki kıza baktı.
"İsmin neydi?"
On kulağım olsa onunu da ona doğru doğrultabilirdim şu an. Çünkü hem ismini duyacak hem sesini duyacaktım. Kalbim, göğsüm dışında her yerde atıyordu.
"Lina Çetin."
Lina...
Gözlerimi kapattım. Lina... Onun da ismi benim gibi bir garipti. Belki de bu bir işarettir. Dora ve Lina... Uyumlu gibiydi. Evet, evet bayağı bir uyumlu.
"İyi misin evladım?"
Bu mutlu günümüzde hepimizi yanımızda görmekten...
"Dora!"
Gözlerimi bir anda açarken karşımdaki adama baktım.
Yani şimdi ismimi böyle söylemeseydiniz iyiydi.
"Gitmeyecek misin?"
"Ne?"
Kaşlarını çattı ve eliyle kapıyı gösterdi.
"Yeterince geç kaldın. Koş dersine."
Arkamı döndüğümde Lina'nın burada olmayışını görerek gözlerim kocama açıldı. Apar topar kapıyı açıp merdivenleri koşmaya başlamıştım. Kahretsin ya!
CZYTASZ
Stalker
Humor[TAMAMLANDI.] MİT'de Bir Gece'nin 2. Kitabıdır. Garip bir gecede, garip bir kıza , bir bankın üzerinde, kalpli yarabantlarıyla aşık oldum... Mecazen değil, o gece sırılsıklam aşık olmuştum. 17 yaşımda, her şeyin dolu dolu yaşandığı zamanlard...
