Stalker

32.🌃 Stalker 🌃

   "Haberin yok, seviyorum..."

    Üstümdeki ceketi düzelttim ve arabamın aynasından son kez yüzüme baktım. Tamam oldukça yakışıklıyım.

     Telefonumu çıkarttım.

    Tamam, yine çok heyecanlıyım...

     Son kez aynaya bakıp kendime çeki düzen verdim.

    Saçlarımı geriye atıp da arabayı çalıştırdım ve telefonumun ekran kilidini açıp hoparlöre aldım.

      "Efendim..."

     Tatlı sesinin arabamı doldurmasıyla derince nefes aldım.

      "10 dakikaya orada olurum. Hazır mısın?" dediğimde birkaç ufak takırtı geldi.

      "Tamam, evin önünde bekliyor olacağım."

      Kafamı sallayıp gaza bastım.

      "Tamam, görüşürüz."

      "Görüşürüz." telefonun kapanışıyla kötü adam kahkahası attım.

      "Bu ilk buluşmamız!"

       Radyodan rastgele bir şarkı açıp kendimi rahatlatmaya çalıştım ancak dakikalar sonra arabam evlerinin önünde durunca yine gerilmiştim.

      Çantasını kolundan omzuna doğru çıkartıp arabaya baktıktan sonra gergin bir ifadeyle dönüp eve baktı. Kafamı eğip evin balkonuna baktığımda hepsinin, inci gibi, dizildiğini görmek keyfimi yerine getirmişti.

      Bir centilmen olarak arabadan indim ve ceketimi düzeltip arabanın önünü dolandım. Yolcu koltuğunun kapısını açınca yeşil gözleri bir an gözlerime döndü ve sonrasında kızarmış yanaklarıyla koşturarak yanıma gelmiş, arabaya binmişti.

       Kapıyı kapatırken başımı geriye attım ve üst dudağımı yalayıp gökyüzüne kısa bir bakış attım.

     Allah'ım çok tatlı!

    Büyük adımlarımla tekrardan arabanın önünden geçip şoför koltuğuna oturduğumda emniyet kemerini bağladığını gördüm. Ben de kemerimi çekip taktım ve el frenini indirdim.

     "Nasılsın?" dedim gergin ortamı dağıtırcasına.

     "İyiyim. " dedi gözlerini yola çevirerek. "Sen nasılsın?"

        Gülümseyerek başımı salladım.

     "İyiyim."

     Bugün onu Karasu'ya götürecektim. Çocukluğumuzun geçtiği o küçük yere. Mükemmel değildi, artısı yoktu, gelişmiş de değildi. Ama bir denizi, geniş bir sahili ve temiz bir havası vardı.

     Tüm bunları özlemiş olan bir ben olamazdım.

     "İşler bitti." dediğinde gülümsedim.

      "Sınavı geçtiğini duydum." dedim ben de.

      Tek kaşını kaldırarak yüzüme baktığında daha da gülümsedim.

     "Kimsin ve bunları nereden biliyorsun, çok merak ediyorum." dediğinde başımı öne eğdim.

     "Her şeyi anlatacağımı söyledim." dedim utanarak.

      "Yanakların kızardı."

     Başımı kaldırıp gözlerine bakınca gülerek yüzünü başka tarafa çevirdi.