"ကိုကို ကားမူးတတ္လား??"
"ဟင့္အင္း! မမူးတတ္ဖူးး လြန္း မူးတတ္လို႔လား??"
"အင္း က်ေတာ္ မူးတတ္တယ္ "
"ဒါဆို ကိုကို႔ ေပၚမွာ မွီၿပီးအိပ္လိုက္ခဲ့"
"ဟုတ္!"
ရွင္းသန္႔နဲ႔ ခန္႔ညား က ႏွစ္ေယာက္လုံး မ်က္လုံးကိူ အေပၚလန္လိုက္ကာ ထထြက္သြားေတာ့သည္။
လြန္းက ထြက္သြားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး လွ်ာထုတ္ျပလိုက္ေသးသည္။
ေခတ္ကေတာ့ ထိုအခ်င္းအရာကိုၾကည့္ၿပီး ျပဳံးေနေလသည္။
သူ လြန္းနားမွာၾကာၾကာေနမွ လြန္းက ဘယ္ေလာက္ကေလးဆန္မယ္ သိလာရသည္ေလ
စေတြ႕တုန္းက ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ႐ွဳပ္ေနလို႔ သူ႔ကို ေမ့သြားမွာေၾကာက္လို႔ စိတ္ပူခဲ့ရေပမယ့္ အခုေတာ့ မပူရေတာ့ဖူးထင္ပါရဲ႕။
"ည ၉:၃၀ famous vip ခရီးသည္ေတြ တတ္လို႔ရပါၿပီခင္ဗ်ာ"
အသံၾကားတာနဲ႔ လြန္းတို႔လည္းကိုယ့္အိတ္ကို ကိုယ္သယ္ကာ တတ္လာခဲ့ၾကသည္။
လြန္းနဲ႔ ေခတ္က တစ္တြဲ ခန္႔ညားနဲ႔ ရွင္းသန္႔က တစ္တြဲပင္။
"ငါတို႔ ေရွ႕ခုံကို ယူမယ္"
"ေနာက္ခုံကဘာျဖစ္လို႔လဲ??"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ?? အေနာက္ကေန မင္းတို႔ကို ၾကည့္မေနခ်င္ဖူး"
ေျပာၿပီး သူတို႔ဘာသာ ေရွ႕က ခုံကို ေနရာဥိီးလိုက္ေလသည္။
ေခတ္ကေတာ့ ဘာမွမေျပာေပမယ့္ လြန္းကေတာ့ လွ်ာထုတ္၍ ထပ္ေျပာင္ေနေလသည္။
ဒီကေလးေတြ သူ႔ကိူ သူတို႔ ပါေမာကၡ လို႔ကို လုံးလုံးမျမင္ေတာ့တာ။
ကားစထြက္တာနဲ႔ လြန္းက မူးမွာစိုးလို႔ဟု အေၾကာင္းျပကာ ေခတ္ ပုခုံးေပၚမွီလိုက္လာေလသည္။
ေဘးခုံက ေကာင္မေလးေတြက ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနတာေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္။
"ဒါနဲ႔ လြန္း ကိုကို ျပန္မလာခင္ လြန္း ဘယ္လိုေနခဲ့လဲ?"
႐ုတ္တရတ္ႀကီး ေမးလိုက္ေသာ ကိုကို႔ စကားေၾကာင့္ လြန္းတို႔ ႀကိတ္ျပဳံးေနေသာ မ်က္ႏွာႀကီး အီလည္လည္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။
YOU ARE READING
My Dear Professor <ပါေမာကၡေလး က်ေတာ့္ခ်စ္သူ>
Romanceလူတိုင္းက အခ်စ္ဦးကို ႐ူးရင္ေတာင္ မေမ့ၾကဖူးတဲ့ ငယ္ရြယ္စဥ္ အခ်စ္ကိုဘာမွန္းေသခ်ာမသိလိုက္ခင္ကတည္းက ႏွလုံးသားထဲကို နက္နက္႐ွိဳင္း႐ွိဳင္းဝင္ေရာက္ေနေသာသူ... ထိုသူ က သူ႔ဘဝထဲကို ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္ အကယ္၍မ်ား သင့္ရဲ႕အခ်စ္ဦးက သင့္ရဲ႕ professor ျဖစ္လာမယ္ဆ...
