Ep-16

18.8K 1.7K 143
                                    

အခ်စ္ရာသက္ပန္⏱️

"ေမြးရပ္ေျမျပန္ရမယ္ဆိုေတာ့
ေပ်ာ္လား ျမန္မာေကာင္ေလး"

"ေပ်ာ္တယ္ မေပ်ာ္ဘူးထက္ နည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားမိတာပါ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာေတြ စတင္ဖို႔အခ်ိန္တန္ျပီဆိုေတာ့
ထင္သလိုျဖစ္မလာမွာေတြးပူမိသား"

"မင္းလုပ္နိုင္မွာပါ"

"ေမ်ွာ္လင့္ရတာပါပဲ
ခင္ဗ်ားအလုပ္ေတြလဲ က်ေနာ္ကူညီေပးပါ့မယ္"

"ဒါဆို ကိုယ္ဧည့္သည္ေတြ႔စရာရွိလို႔
အရင္လိုက္ခဲ့ေပးပါလား ျပီးမွ မင္းအိမ္ကိုသြားရေအာင္ေလ"

"အဆင္ေျပတယ္ အဲ့လိုလဲ"

ခရီးေဆာင္အိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ေလယာဥ္ေပၚတက္ခဲ့ၾကသည္။
နာရီအနည္းငယ္ၾကာေလယာဥ္စီးျပီးေနာက္
ရွင္းဆက္ဇာတိေျမစီျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။
အေဖ့ကိုေတာ့ လာမၾကိဳဖို႔ေျပာထားတာမို႔
လႊတ္ေပးသည့္ကားနွင့္သာ Nakamot၏ ခရီးစဥ္စီလာခဲ့ၾကသည္။

"က်ေနာ္ခဏနာ နားခ်င္လို႔
ေရာက္ရင္ ႏိႈးလိုက္ေနာ္ Nakamoto အားမနာနဲ႔"

"အင္းပါ"

ရွင္းဆက္ရင္းနီးျပီးသားပတ္ဝန္းက်င္ေတြမုိ႔
အေထြအထူးေျပာင္းလဲတာမ်ိဳးလဲမရွိတာေၾကာင့္
လိုက္ၾကည့္မေနဘဲ မ်က္လံုးအနားေပးလိုက္သည္။
~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

ခဏေနရင္ ေရာက္မည္ဆိုသည့္ ဂ်ပန္လုပ္ငန္းရွင္ေၾကာင့္
ဦးေက်ာ္ေခါင္တို႔သားအဖနွင့္အတူ တျခားတာဝန္ရွိသူေတြေရာ ဝဠာေရာ ကုမၼဏီေရွ႕ထြက္ေစာင့္ေနရသည္။

ဝဠာကေတာ့ ဟန္နီနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္သာရပ္ေနလိုက္သည္။
ကုမၼဏီေရွ႕ထိုးဆိုက္လာသည့္ကားအရွည္ၾကီးကို
ဝဠာရင္းနီးေနခဲ့သလိုပင္။
ဒီလိုကားမ်ိဳးက ရွင္းဆက္အေဖသာမက ဘယ္သူေ႒းမဆို
စီးနိုင္တာပါပဲ။

ဦးေက်ာ္ေခါင္ကစ အရိုအေသေပးေခါင္းငံုသည္မို႔
အကုန္လံုးလဲ လိုက္ျပီးေခါင္းငံု႔ရသည္။

ေျခသံဖြဖြကလြဲျပီး ဘာသံမွပင္မၾကားရေခ်။

"Nakamoto"

ၾသရွရွအသံကိုလဲ ဝဠာရင္းနီးစြာၾကားဖူးသည္။
ေမာ့ၾကည့္ခ်င္ေသာ္လည္း မျဖစ္နိုင္ျပန္။

အချစ်ရာသက်ပန်⏱️အခ်စ္ရာသက္ပန္(Completed)Where stories live. Discover now