Ep-22

18.3K 1.5K 47
                                    

အခ်စ္ရာသက္ပန္⏱️

^ေမာင္ေနမေကာင္းဘူး^ဆိုသည့္ စာတစ္ေၾကာင္းက
ရွင္းဆက္စိတ္တို႔အား ကေမာက္ကမနိုင္ေစသည္။
ငါမွ မပတ္သက္ခ်င္ပဲေမာင္ရယ္။

"အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥလား"

လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕နဲ႔စကားေျပာေနသည့္ Nakamotoက
ရွင္းဆက္ဘက္ကိုငဲ့ၾကည့္ကာေမးလာသည္။

အခုNakamotoရဲ႕အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ ရွင္းဆက္စိတ္မပါဘဲထိုင္ေနရျခင္း။
လ်စ္လ်ဴရႈထားဖို႔ မေကာင္းတာမို႔ Nakamotoနွင့္လိုက္လာရသည္။

ဖုန္းကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းခ်ေနသည့္ ရွင္းဆက္ကို
သတိထားမိဟန္တူပါသည္။
ရွင္းဆက္ေခါင္းသာရမ္းျပလိုက္သည္။

"က်ေနာ္ ဒီကထလို႔ရမလား
အသက္ရွဴက်ပ္လာလို႔"

"အျပင္ခဏထြက္လိုက္ေလ ကိုယ္ျမန္ျမန္စကားေျပာျပီး
လိုက္ခဲ့မယ္"

"OK"

ရွင္းဆက္ မြန္းက်ပ္ေနသည့္စိတ္တို႔လဲ အျပင္ဘက္ေရာက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြားသည္။
အဆင့္ျမင့္ဟိုတယ္ၾကီးေရွ႕ကျမင္ကြင္းသည့္ လွပေသာ္လည္း ရွင္းဆက္အတြက္ေတာ့ မ်က္စိရႈပ္စရာျဖစ္ေနရသည္။

"ျပန္နွင့္မယ္ထင္တာ"

"အာ……ျပီးသြားျပီလား"

"အင္း ျမန္ျမန္ကိစၥျဖတ္လိုက္တာ
မင္းကိုစိတ္ပူလို႔"

"ခင္ဗ်ားမပါဘဲ က်ေနာ္ကမျပန္ပါဘူး
ေန႔လည္စာေတာ့ အတူစားမေပးလိုက္ဘဲနဲ႔"

"ကိုယ္ကအထဲမွာေန႔လည္စာစားေနရင္
မင္းအၾကာၾကီးေစာင့္ရမွာေပါ့ အတူစားၾကမလား"

"ဒီမွာေတာ့မစားခ်င္ဘူး က်ေနာ္မြန္းက်ပ္လို႔"

"အိမ္မွာခ်က္ေက်ြးမလား ဒီေရာက္ကတည္းက
မင္းခ်က္ကေက်ြးတာ ကိုယ္မစားရေသးဘူး"

"အစာလြန္သြားမယ္ထင္တယ္
အိမ္မွာက ဘာမွလဲရွိမွာမဟုတ္ဘူး"

"ရပါတယ္ ခ်က္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ထိေစာင့္မယ္
ေစ်းဝယ္ၾကမလား အခု"

"အင္းေလ ခင္ဗ်ားကဧည့္သည္ဆိုေတာ့ လိုက္ေလ်ာေပးပါ့မယ္"

Nakamotoက အဓိပၸာယ္ပါသည့္ အျပံဳးကိုသာျပံဳးျပီး
ကားတံခါးဖြင့္ေပးသည္။
က်ေနာ္မသိလို႔မွ မဟုတ္ဘဲ Nakamotoရယ္။

အချစ်ရာသက်ပန်⏱️အခ်စ္ရာသက္ပန္(Completed)Where stories live. Discover now