Saudade [Z×U] Complete

Saudade-17[Z×U]

Ravi ရဲ႕ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့လဲ JongIn က သူ႔ကို ေပြ႔ခ်ီျပန္သည္။ KyungSoo က ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ ေလ်ွာက္မယ္လို႔ေျပာေပမယ့္လဲ JongIn က သူေျပာတာကိုနားမေထာင္ ~
Ravi ကလဲ သူနဲ႔ JongIn ရဲ႕ ပံုစံကိုျမင္ၿပီး
အံၾသေန၏။

အခန္းဆီေရာက္ေတာ့ JongIn က သူ႔ကိုအိပ္ယာေပၚခ်ေပးသည္။

"ေျပာစရာရွိလို႔လား"

JongIn ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ KyungSoo မွာ အို႔တို႔အန္းတန္းျဖစ္သြားသည္။

"ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာမလို႔ ... "

ဒါေပမယ့္ JongIn ကေတာ့ ဘာမွမေျပာပဲ အခန္းထဲကထြက္သြား၏။ သူထြက္သြားေတာ့မွ KyungSoo မွာ အသက္ဝဝရွဴႏိုင္ေတာ့တယ္ ...
အိပ္ယာေပၚမွာလွဲရင္းနဲ႔ JongIn က သူ႔ကိုေပြ႔ခ်ီတာကို ျပန္ေတြးေနမိသည္။
ၿပီးေတာ့ KyungSoo ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြဟာလဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမွိတ္သြားေတာ့တယ္။

"JongIn .. စကားေျပာရေအာင္ "

"ခဏေလး ဒါေတြသြားထားခိုင္းမလို႔ "

"အဲ့တာဘာေတြလဲ ... "

"ဖိနပ္ေတြ "

"ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး .. ဘာလို႔ "

"သူ႔မွာ စီးစရာမရွိလို႔ "

ဖိနပ္ဘူး ၂၀ ေလာက္ကို KyungSoo ရဲ႕ အခန္းထဲ သြားထားခိုင္းေနတဲ့ JongIn ရဲ႕ ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး Ravi လံုးဝအံၾသေနသည္။
JongIn ဟာ KyungSoo အေပၚမွာ တစ္ခါမွ ၾကင္နာျခင္းမရွိခဲ့ဖူးတာမလား ~~

"႐ုတ္တရက္ႀကိီး .. ဘာလို႔လဲ "

Ravi ရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ့ JongIn က သူ႔ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။

"သနားလို႔ .. "

"ဘာ .. "

"သနားလို႔ေလ ... အားကိုးစရာမရွိပဲ ဒီလိုေနေနရတာ အရမ္းသနားစရာေကာင္းတယ္မလား .. အဲ့တာေၾကာင့္ နည္းနည္း ေကာင္းေပးလိုက္တာ "

"မင္း .."

JongIn ရဲ႕စကားလဲဆံုးေရာ Ravi ရဲ႕ လက္သီးက JongIn ရဲ့ မ်က္ႏွာေပၚေရာက္ၿပီးသားျဖစ္သားျဖစ္သြားသည္။

JongIn က ေပါက္သြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ Ravi ကိုၾကည့္ရင္း မဲ့ၿပံဳးၿပံဳးလိုက္သည္။