His Fake Fiancee (Completed)

KABANATA 19

XIV.

I yawn slowly.

Pagbukas ng mga mata ko ay nasa ibang kwarto ako!

"Shit!" I cursed out.

Napatayo ako bigla pero agad kong inangat ang kumot dahil wala akong kahit anong suot!

Napasapo ako sa ulo ko.

Damn.

What happened?

I was at the party last night from the Anniversary of Mr. and Mrs. Mondelez then got a call from his Lola and-

"Gag-" I stop when I realized what just happened last freaking night!

Hinanap ko sa sahig ang mga damit ko ngunit nakita kong may nakatupi roon sa upuan.

Wala na si Sir Heath dito probably nasa opisina na siguro.

I adjusted myself sa pagtayo because I still feel sore down to my precious one. Yinakap ko sa katawan ko ang kumot at pumunta na roon sa upuan para isuot ang mga damit na nakahanda.

Bigla akong nahiya para sa sarili ko. While buttoning my polo, I tried to recall the exact thing scenario of us last night.

"Moan my name," biglang nag-pop up sa utak ko ang sinabi ni Sir na 'yun kaya napahilamos ako ng mukha!

Damn.

Did you just m0an his name? Did you, Anniesyd? Huh?

"Heath!"

W-what the h3ck?

I did moan?!

Napahinto na lang ako bigla at dahan dahan umupo. Did I m0an his name while doing that? Really?

Sinabunutan ko ang sarili!

"Grabe, Anniesyd. Anong ihaharap mo sa boss mo ngayon?"

Habang naiinis ay biglang nag-ring ang cellphone ko kaya hinanap ko agad kung nasaan at nakita ko naman na nasa kabilang table lang.

From: Rys

Syd! Where are u?

I replied to her kung bakit niya ako hinahanap at binaba ang cellphone ko.

"Anniesyd, how will you face your damn boss now?!"

Fugde.

Did it really happened?

Was it just a dream?

Kasalukuyan akong natutulala dahil sa pangyayari nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan kaya agad akong napa-ismid.

Isang lalaki ang naka-dungaw doon.

Gagi, si Sir Heath!

"Morning," he greeted. "Breakfast?"

Natameme ako.

Breakfast ba? As in kakain? So, hindi pa pala siya nakakapunta sa opisina?! Did he waited for me and cooked for our breakfast? Really?!

"Yes, really," I heard him chuckled!

Nag-iisip na naman ako tapos sinasabi ko rin naman! Gosh, I really need to practice without thinking this loud!

"Breakfast are ready downstairs. You good to walk?"

"O-oo," sagot ko ng mahina kaya lumapit siya.

"You want me to take breakfast here? Breakfast in bed perhaps?" Agad akong napailing sa tanong niya. Umupo siya sa dulo ng kama at humarap sa 'kin. "Sure?"