Kristine Series 20 - My Wild Heiress (UNEDITED) (COMPLETED)

24

"YOU HAVE landed it this time, Andrea Monica! Alam mong matanda na at may sakit ang Papa... ano sa palagay mo ang magiging epekto ng mga ito sa sandaling makarating ang mga ito sa kanya?"

"Oh, Dad, I'm sorry... I didn't mean to—"

"I didn't raise you to be a... a..." Hindi nito makuhang sabihin ang salita para sa anak. Nanlulumo itong umiling. "I never thought you would be so ill-bred as to ruin yourself..."

"Daddy, Grant was lying," paliwanag niya. "We never spent the night together. Jace can attest to that."

"Pero paniniwalaan ng tao ang pahayag ni Grant!"She raised her chin in defiance. "As if I care what people—"

"Shut up, Drew! Sa pamamagitan ng pagpapakasal ninyo ni Jace ay mapapasubalian mo ang balitang ikinalat ni Grant!"

Tinitigan niya ang ama. At kung ano man ang gusto niyang sabihin ay napigil sa lalamunan niya. Kung ang ama lang ay magagawa niyang makapangatwiran at malusutan ang sitwasyong iyon. Subalit ang pagkabanggit kay Franco Navarro ay sapat upang matahimik siya.

She loved her grandparents so much. To her, Beatriz Navarro was a grandmother, a mother, a friend, all rolled into one. Ang dahilan kung bakit sa nakalipas na tatlong taon ay madalang ang naging pagkikita nila ay dahil sa malimit na pagkakasakit ng Lolo Franco niya.

And Franco's health was dwindling. He was in his early eighties. Hindi niya gugustuhing siya ang magiging sanhi ng kamatayan nito.

"Pag-usapan ninyo sa penthouse sa itaas ang tungkol sa inyong kasal," pinal na wika ni Nick. "I would have employed an army of bodyguards had I known you would shame me so." Idinagdag nito ang huling sinabi.

"Pero bakit gusto mo akong ipakasal sa kanya, Daddy?" maigting niyang tanong. "Hindi ako makapaniwalang gusto lamang ninyong ipagpatuloy ang isang kasunduang hindi nagkaroon ng katuparan sa pamamagitan ng lolo ni Jace at ni Lola Monica!"

Nakita niya ang sandaling pagnanais ng amang itaboy siya palabas ng opisina nito. Pagkuwan ay ibinababa nito ang mga balikat at huminga nang malalim. Humakbang patungo sa swivel chair at naupo. Sa anyo ay tila ba ang itinatanong niya ay walang kakuwenta-kuwentang bagay at hindi na dapat pag-ukulan ng panahon.

"You are right, walang dahilan upang ipagpatuloy ko ang hindi natupad na kasunduan ng mga matatanda sa katauhan mo at ni Jace," wika nito sa mahinang tinig, isang malaking kaibahan sa matinding galit nito kani-kanina lang. Nick paused for a long moment. Nanatiling nakatayo sa tabi ng pinto si Drew, naghihintay ng karugtong na sasabihin ng ama.

"Years ago," patuloy ni Nick. "isinanla ng Lola Monica mo kay Gerardo del Mare ang kanlurang bahagi ng asyenda, twenty hectares to be exact. Hindi ko nalaman ito maliban nitong mamatay ang matandang del Mare at basahin ng abogado ang testamento nito. Hindi ko inisip na magkakaroon ng suliranin ang propriedad. The Montano property is entailed, hindi maaaring ipagbili o isanla.

"Iyan ang dahilan kung bakit hindi dumaan sa mga abogado ng pamilya ang transaksiyon. Tanging kasulatang pinirmahan ng Mama at ni Gerardo del Mare ang pinagbabatayan, fully notarized. Kung ang pagbabasehan ay ang halagang pinagsanlaan niyon, maliit lamang ito at madaling bayaran. Subalit sa nakalipas na mga taon ay hindi kumikibo ang matandang Gerardo. 

He never bothered to inform me about it. Kahit ang interest ng pagkakasanla ay hindi niya sinisingil sa akin. Along with the capital, it now amounted to more or less twenty miliion.

"Ayon kay Concordia ay isinanla ni Monica ang bahagi ng lupain upang suportahan ang negosyo ni Jerome." Bahagyang tumiim ang mukha ni Nick sa bahaging iyon. "Hindi rin pinagkaabalahang kusang bayaran ni Jerome, at naiintindihan ko kung bakit. Pinakasalan niya ang Mama dahil lamang sa minana nitong lupain subalit hindi niya akalaing hindi naman pala nito maipagbibili iyon...