My Nerdy Boy

Chapter-32

Zawgyi

ေဆာင္းဦးစာဖတ္တာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလဲမသိ၊အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္မွ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုျပန္သတိထားမိေတာ့သည္။သူဖတ္ေနေသာစာအုပ္ကိုခ်ကာ အခန္းထဲသို႔ျပန္ဝင္လာၿပီး တံခါးနားကိုအေျပးသြားကာ ဖြင့္လိုက္သည္။ဖြင့္ဖြင့္လိုက္ခ်င္းပင္ ECကသူ႔ကိုၿပဳံး၍ႏႈတ္ဆက္လာသည္။

"ေဆာင္းဦး မအိပ္ဘူးလား"

"ဟုတ္ ကားေပၚမွာအိပ္လာေတာ့ အခုမ်က္လုံးက်ယ္ေနလို႔။ဒါနဲ႔ဘာကိစၥရွိလို႔လဲဟင္"

"ဪ ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္က်ရင္ အျပင္သြားၾကမွာမို႔လို႔ အသင့္ျပင္ထားၾကလို႔လာေျပာတာ။ထက္ဘုန္းတို႔ကိုလည္းတစ္ခ်က္ေလာက္ေျပာလိုက္ဦးေနာ္။ငါသြားၿပီ"

သူ႔ဘာသာသူေဆာင္းဦးကိုမွာသြားၿပီးေနာက္ ပုခုံးကိုပုတ္ကာ ECကထြက္သြားေတာ့သည္။ေဆာင္းဦးလည္းတံခါးကိုျပန္ပိတ္လိုက္ကာ အခန္းထဲကိုျပန္ဝင္လာသည္။ၿဖိဳးဉာဏ္တို႔ေလးေယာက္စလုံးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခုခ်ိန္အထိႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနဆဲပင္။ေကာင္းထက္ဆိုအိပ္ေမာက်လြန္းလို႔ ေဟာက္သံေတြပါထြက္ေနသည္။

ေဆာင္းဦးသူ႔ဖုန္းကိုယူကာဖြင့္လိုက္ၿပီး အခ်ိန္ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခုမွကိုးနာရီခြဲေလာက္ပင္ရွိေသးသည္။သူဖတ္ေနေသာစာအုပ္က ၿပီးခါနီးၿပီကတစ္ေၾကာင္း၊ထက္ဘုန္းတို႔ကို ခဏေလာက္ထပ္ၿပီး အနားယူခိုင္းေစခ်င္သည္ကတစ္ေၾကာင္း ေဆာင္းဦးသူတို႔ေလးေယာက္ကိုမႏႈိးေသးဘဲ ခုနကသူထိုင္ေနေသာေနရာေလးကိုသာ ျပန္လာ၍ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ ခုံကိုမွီလိုက္ရင္း ပိတ္ထားေသာစာအုပ္ကိုျပန္ဖြင့္လိုက္ကာ bookmarkကိုေတာ့စားပြဲေပၚတြင္တင္လိုက္ၿပီး ဖတ္လက္စကိုဆက္၍ဖတ္ေနလိုက္သည္။

(၁၅)မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ေဆာင္းဦးစာဖတ္တာၿပီးသြားေတာ့သည္။စာအုပ္ကိုတင္လိုက္ကာ မ်က္လုံးကနည္းနည္းေညာင္းသြားေသာေၾကာင့္ မ်က္မွန္ကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး ခဏေလာက္ႏွိပ္ႏွယ္ကာ အနားေပးေနလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွမ်က္မွန္ႏွင့္စာအုပ္ကိုသယ္ကာ အခန္းထဲသို႔ဝင္လာခဲ့သည္။